Land Rover Freelander V6 en Td4

Al snel na de introductie in 1997 van de Land Rover Freelander kwamen er klachten over de sportief getinte 4x4. Met name de motoren moesten het ontgelden; zowel de benzine- als de dieselversie leverde te weinig vermogen. Jammer, want qua model sloeg de vlot ogende Freelander wel degelijk aan.

Aan het uiterlijk hoefde dus niet veel te worden veranderd bij de tweede lichting. En dat geldt ook voor het interieur, dat alleen een nieuwe, grotere middenconsole kreeg, en een iets aangepast dashboard.
Technisch daarentegen, is de Freelander grondig aangepakt. En wel door de vorige eigenaar van Land Rover, BMW. Beste voorbeeld daarvan is de Steptronic-transmissie die rechtstreeks is overgenomen uit de X5. Deze 5-traps automatische versnellingsbak biedt diverse mogelijkheden. In normale stand werkt hij als een soepele automaat. Drukken we de hendel vanuit stand D naar rechts in de sportstand, dan wordt er bij een hoger toerental overgeschakeld. Je kunt ook zelf het heft in handen nemen door met de hendel naar voren op te schakelen en naar achteren terug. Zonder gebruik te maken van een koppelingspedaal. Dat zit er namelijk niet in. De Steptronic werkt echt fantastisch. Het maakt niet uit of je het gaspedaal ingetrapt houdt of even loslaat bij het schakelen; de gewenste versnelling wordt snel en uiterst soepel ingelegd. De enige verbetering die hierin nog zou kunnen worden aangebracht, is dat de bediening via knopjes op het stuur kan worden geregeld - als bij Porsche's Tiptronic.
Helaas is deze mooie techniek niet leverbaar voor de basisuitvoering met 1,8-liter benzinemotor. Op de Td4, die standaard wordt geleverd met eenhandbak, kan hij worden geleverd voor een meerprijs van f 5.450. Bij de V6 hoort de Steptronic tot de standaarduitrusting.

Nieuwe motoren

Nieuw voor de Freelander is de V6-benzinemotor die ook in de Rover 75 ligt. Hij is speciaal aangepast voor de zware condities waarin een terreinwagen moet kunnen werken en maakt met zijn 177 pk zonder meer een einde aan de klachten over te weinig vermogen. Om de zescilinder in het vooronder te krijgen, moest de auto overigens wel een nose-job ondergaan; de neus groeide 65 mm. De V6 maakt samen met de Steptronic van de Freelander een zeer vlot Sports Utility Vehicle. Maar de V6 is niet bepaald stil. Daarvan heb je binnen niet al te veel last omdat het motorcompartiment goed is geïsoleerd van de cabine, maar buiten is het echt een bak herrie, zeker als de koeling van de motor daarbij aanslaat.
De Td4 daarentegen, is opvallend stil. De common rail-dieselmotor, ook 'geleend' van de Rover 75, is een echt BMW-product. En dat is te merken. Hij loopt als 'n zonnetje en is beresterk. Wij hadden in de Beaujolais, waar we met de vernieuwde Land Rover mochten kennismaken, nauwelijks een probleem om de Freelander met V6 bij te houden. Moeiteloos sleurde de 2-liter diesel de flink uit de kluiten gewassen SUV over de heuvels en bergen van de Franse wijnstreek.

Verbeterd onderstel

Ook aan het onderstel is door BMW veel verbeterd. Het chassis is gemodificeerd en wielophanging, motorophanging en besturing zijn aangepast. Met als resultaat dat de Freelander over een uitstekende wegligging beschikt. Ook het veercomfort is prima. De besturing mag naar onze mening nog verder worden geoptimaliseerd. Helemaal ontevreden zijn we niet, maar een lichte vaagheid verhindert toch nog het precieze gevoel in de vingertoppen. Maar wellicht eisen we nu wel te veel van een auto in dit genre met z'n grote banden.

Pk-verlies voor 1.8

Wij zijn ervan overtuigd dat de meeste klachten over de Freelander nu in de doofpot kunnen worden gestopt. Tenzij iemand overweegt de basisuitvoering te kopen. Dat is nog steeds geen krachtpatser. Om te voldoen aan de nieuwe EU-emissienormen is in het uitlaatsysteem van de 1.8 namelijk een tweede katalysator geïntegreerd. Daardoor is het maximum vermogen met 2 kW afgenomen tot 86 kW (117 pk). Rover zegt dat prestaties van de vierpitter gelijk zijn gebleven. We hebben dat in Frankrijk helaas niet kunnen uitproberen. Hij was er namelijk niet.

Conclusie

Ford heeft dankzij de inspanningen van vorige eigenaar BMW een zeer goede Land Rover Freelander neergezet. Over de prestaties van de V6 zijn we tevreden. Onze voorkeur gaat echter uit naar de sterke, soepele Td4, die zonder meer uitstekend voldoet. De Steptronic is een enorme vooruitgang. Zouden we er zeker bij nemen.
Toch valt er nog wel het een en ander te verbeteren aan de Freelander. Zo is niet alleen de V6 bijzonder rumoerig voor 'de omstanders', maar maakt ook de airco veel lawaai, terwijl het systeem ondermaats presteert. Ook op het zitcomfort valt wel wat aan te merken. De zittingen van de stoelen zijn aan de korte kant, wat vooral bij lange ritten of terreinexcursies vermoeidheid in de bovenbenen in de hand werkt. Van het reservewiel, ten slotte, heb je hoegenaamd geen last in de achteruitkijkspiegel, maar het als E.T. daarboven uitstekende derde remlicht doemt in de achteruitkijkspiegel. Maar over hetgeheel genomen, verdient de nieuwe Freelander een hele dikke voldoende.