Test: Land Rover Freelander 2 (2007)
Essaouira
Zou Land Rover hebben geweten dat Essaouira – de Marokkaanse stad waar de nieuwe Freelander werd geïntroduceerd – 'prachtig ontworpen' betekent? Of het nieuwe basismodel ook daadwerkelijk mooier is dan z'n voorganger laten we in het midden, feit is dat de Freelander 2 een veel betere auto is geworden.
De vorige generatie Freelander kende een roerig bestaan. Voortgekomen uit een samenwerkingsverband tussen Honda en toenmalig eigenaar Rover, was het BMW die de auto in 1997 op de markt zette. De Duitsers waren toen immers de nieuwe baas van het MG/Rover-concern. Na de eerste facelift van het model in 2000, deed BMW MG/Rover van de hand en werd Ford de nieuwe eigenaar van Land Rover. De tweede facelift volgde in 2003 en zorgde ervoor dat de Freelander voor wat betreft uiterlijk meer in de pas liep met overige modellen uit de stal – op de antieke Defender na. Maar voor de rest was het vooral een kwestie van pappen en nathouden totdat de eerste in eigen beheer ontwikkelde Freelander klaar was. Technisch en kwalitatief hield het allemaal niet over met de eerste Freelander, die z'n minpunten compenseerde met een sterke en stoere uitstraling. Het koperspubliek wist de instap-Land Rover dan ook te waarderen; het was lange tijd de best verkochte 4x4 in Europa, in Nederland zijn er tot nu toe meer dan 7.000 verkocht. Vanwege de status van het merk, noemt Land Rover de Freelander graag een 'premium compact SUV'. Bij de vorige generatie was de link met 'premium' ver te zoeken, dus wat dat betreft heeft de Freelander 2 iets te bewijzen. In juni kon u reeds een sneak preview rij-impressie lezen van de auto, die door de testrijders op de meest extreme locaties door de mangel werd gehaald, zodat de Freelander bestand zou zijn tegen alle omstandigheden, van ijzige kou tot zinderende hitte en van strak asfalt tot pokdalige offroad-pistes. Geen half werk dus. Zo is bijvoorbeeld de torsiestijfheid van de auto aanzienlijk groter waardoor kraakjes zo goed als afwezig zijn.
Strakker
Het design van de nieuwe Freelander borduurt voort op dat van het vorige model, maar is een stuk strakker en heeft het hoekige, basic lijnenspel dat ook de Discovery en de Range Rovers kenmerkt. Het front, met 'boos kijkende' koplampen is karakteristiek, net zoals de uitgeklopte wielkasten en de 'hoogteverschillen' in de motorkap en het dak. De achterkant steekt daar wat anoniem bij af. Het luchtrooster aan de zijkant zagen we eerder op de Range Rover Sport. Het reservewiel dat voorheen op de achterdeur zat gemonteerd, kreeg een plekje onder de laadvloer en de klep scharniert nu omhoog. De lengte van de auto nam toe met 5 centimeter, de breedte met bijna 11 cm en de hoogte met ruim 3 cm. En dat is bevorderlijk voor de bagageruimte, die aanzienlijk groeide. Misschien dat het verstandiger was geweest de achterbank iets verder naar achteren te plaatsen want de beenruimte houdt niet over. Je kunt dan ook het beste gewoon achter het stuur plaatsnemen. Het dashboard, waar robuuste knoppen de middenconsole domineren, komt grotendeels overeen met dat uit de Range Rover Sport, alleen de massieve middentunnel ontbreekt. Nieuw is de startknop, met daaronder een gleufje waar je de afstandsbediening induwt. Als bestuurder zit je vrij hoog en heb je een goed overzicht over motorkap en de rest van de cabine. De kwaliteit van de materialen in het interieur en de afwerking zijn enorm vooruitgegaan; nergens vinden we nog goedkoop aandoend of hard plastic. De buitenkant mag dan een evolutie zijn van het vorige model, ten opzichte van het dashboard van de vorige Freelander is dat van het nieuwe model een ware revolutie. Alleen vreemd dat je je hand niet door de greep in het portier kunt steken om je goed vast te houden. De handgreep loopt namelijk aan het einde dood.
Veel goed te maken
Op het gebied van motorisering had Land Rover veel goed te maken. De benzinegestookte 1.8 viercilinder en 2.5 V6 (Rover-blokken op leeftijd), en de van BMW afkomstige tweeliter diesel waren geen toonbeelden van raffinement en indrukwekkende prestaties. In de Freelander 2 – zoals-ie officieel heet – is voorlopig keuze uit één benzine- en één dieselmotor, respectievelijk de van Volvo afkomstige 3,2-liter zes-in-lijn van 233 pk en 317 Nm en de 2,2-liter viercilinder turbodiesel van 160 pk en 400 Nm (eind januari standaard met partikelfilter), het resultaat van de samenwerking tussen Ford en PSA. De zescilinder is sterk en soepel zat en houdt zich mooi stil, mits je de toerenteller niet teveel laat oplopen. De standaard zestrapsautomaat is niet de vlotste, maar doet het verder netjes. Je kunt 'm bovendien ook zelf schakelen. De diesel is in maart leverbaar met deze automaat. Tot die tijd is alleen de handgeschakelde zesbak, waar helemaal niets mis mee is, leverbaar. Het ontwerpen van een onderstel kun je wel aan Ford overlaten, in dit geval staat de nieuwe Freelander op het voor vierwielaandrijving geschikt gemaakt C1-platform, dat we kennen van bijvoorbeeld de Focus en de C-Max. Onder normale omstandigheden is de Freelander voorwielaangedreven, bij gripverlies komen de achterwielen via een centrale elektronische Haldex-koppeling assistentie verlenen. Lage gearing is niet aanwezig, om in terrein toch goed uit de voeten te kunnen, kun je met een draaiknop het Terrain Response-systeem aangeven op wat voor soort ondergrond je staat, waarna de elektronica de meest geschikte 4x4-afstelling kiest. En daarmee kom je een heel eind, zo blijkt als we met gemak over rotsen en door mul zand manoeuvreren, mede dankzij de bodemvrijheid van 21 cm. Ook op asfalt toont de nieuwe Freelander zich een stuk capabeler dan z'n voorganger. Een mooie tussenweg tussen sportiviteit en comfort, waarbij de besturing communicatief maar ook erg licht is. Iets meer tegendruk had geen kwaad gekund.
Premium genoeg
Land Rover wil het met de Freelander 2 vooral opnemen tegen de BMW X3, feitelijk de enige echte concurrent. Het nieuwe model is in ieder geval 'premium' genoeg, getuige de aanzienlijk verbeterde kwaliteit, motorisering en rij-eigenschappen. Bovendien zit de Freelander vol met elektronische snufjes en actieve en passieve veiligheidssystemen, al dan niet standaard aanwezig. Zoals de overhel-stabiliteitscontrole RSC (Roll Stability Control) en de helling-startregeling GRC (Gradient Release Control), waarbij de remkracht geleidelijk afneemt bij het wegrijden op een helling. Ten opzichte van de X3 is de Freelander concurrerend geprijsd, vanaf € 41.900 voor de handgeschakelde TD4 2.2 E, die het als enige zonder Terrain Response moet doen. De voordeligste benzineversie kost € 52.300, een X3 met zespitter (de 2.5si van 218 pk) heb je vanaf € 55.900. Verder probeert Land Rover bezitters van de Volvo V70 en de stationwagonversies van de Mercedes C-klasse, BMW 3-serie, Audi A4 voor een Freelander te laten warmlopen. Die kunnen vanaf 15 december een kijkje gaan nemen in de showroom.