Lancia Phedra
Vreemde snuiter
- Damiaan Hage
- Eerste rijtest
De Lancia Phedra is geen gewone MPV. Tenminste, dat ligt er een beetje aan hoe je het bekijkt. Want het grote verschil met al die andere MPV's is dat de Phedra zo gestyled is, en zo luxe is uitgevoerd dat je het wel uit je hoofd laat om hier de F-jes van het plaatselijke voetbalteam mee te vervoeren. Moet je je voorstellen: de bagger uit die noppen zó op je beige alcantara. Huuh... Maar aan de andere kant: technisch is het exact dezelfde auto als de Peugeot 807, Citroën C8 en Fiat Ulysse – auto's waarvan wij zeggen dat je daar gevoelsmatig eerder een half elftal instopt. De stofzuiger is er goed voor!
De Phedra is dus net even anders door dat vleugje Lancia dat erin zit. De ontwerpers hebben erg hun best gedaan om van iets on-Lancia's als een meerpersoons gezinsauto (die nota bene ook door andere merken ook wordt verkocht) toch een apart gestyled ding te maken.
En dus heeft de Phedra een enorme grille met – uiteraard – een chromen rand erom. Heeft hij een beetje conservatief aandoende lichtmetalen velgen (verchroomd natuurlijk), heeft hij hele grote achterlichten die bijna tot het dak doorlopen en is hij alleen te krijgen in rustige kleuren als bordeauxrood, goudbeige, metallic groen en donkergrijs. Zo werd een auto die nooit een Lancia had kunnen zijn tóch een Lancia.
Binnenin is 't hetzelfde verhaal. Door het riante gebruik van vele meters alcantara, door het afwerken met hier en daar een stukje hout en door het opplakken van het onvermijdelijke chroom werd het interieur ook een soort echte Lancia. En als u denkt dat bijvoorbeeld het paneel van de airco en het knopje voor de alarmknipperlichten zo treffend dezelfde vorm hebben als het Lancia-logo, dan is dat min of meer toeval: de drie broertjes hebben dat ook zo.
Naar hartelust schuiven
Maar verder is het met de Phedra een beetje hetzelfde verhaal als met de Peugeot 807, die we twee weken geleden al uitprobeerden. De Phedra is standaard een vijfzitter, maar is als optie te krijgen als zes- of zevenpersoons MPV. Welke 'configuratie' je ook kiest – je kun naar hartelust schuiven, draaien en opvouwen met de stoelen. Je kunt de stoelen achterin er ook uithalen en ze thuislaten, maar je kunt ze bijvoorbeeld ook omtoveren tot tafeltje met bekerhouders. De voorstoelen kun je omdraaien. De ruimte is hier domweg te kort om alle mogelijke indelingen te bespreken, maar laat uw fantasie helemaal gaan – 't kan (bijna) allemaal. Jammer is wel dat de stoelen nog steeds behoorlijk wat gewicht hebben, ondanks dat ze een stuk lichter zijn. Ze zijn ook nog eens vrij lastig op te pakken, dus het opnieuw inrichten van de Phedra vraagt om wat geduld.
Wat overblijft is een bagageruimte die óf heel klein is als je een derde rij stoelen hebt, of heel groot als je helemaal geen stoelen meeneemt. Ook voor de Phedra geldt een bekend MPV-euvel: veel mensen meenemen is weinig bagage meenemen.
Verkeerde kant
Naast de handrem zit onder een klepje de handgreep verstopt om de motorkap te ontgrendelen. Daar trekken we aan, want we willen wel eens kijkje nemen daarvoor. Overigens zit de handrem ook op een vreemde plek: links van de bestuurderstoel. En daarom zit de elektrische stoelverstelling op zijn beurt weer aan de 'verkeerde' kant.
De Phedra-koper kan kiezen uit maar liefst vier motoren. Kleinste motor is de tweeliter zestienklepper van 136 pk, waar we mee gereden hebben. Andere mogelijkheden: een tweeliter JTD met 109 pk en een 2.2 JTD met 128 pk. Die twee motoren kennen we trouwens al een tijdje als de HDI-motoren van Peugeot. De topper is een drieliter V6 van 204 pk, maar die is pas vanaf december te krijgen. Alle motoren zijn trouwens van Peugeot; de samenwerking gaat dus echt heel diep.
Voor onze kennismaking met de Phedra nemen we dus de instapmotor. Behelpen is het niet met deze 136 pk, maar echt óver heeft 'ie ook niet. Tenslotte is de ongeveer 1600 kg die hij moet voorstuwen een fors gewicht. Hij komt lekker mee met het verkeer, maar inhalen zul je met de nodige voorzichtigheid moeten doen. In licht glooiend gebied merk je al dat het koppel van 190 Nm niet overbemeten is – even een tandje terug is de beste oplossing.
Dat de motoren en bakken uit de Peugeot-stal komen, is duidelijk te voelen aan de pook: die wiebelt een beetje als je 'm vasthoudt en voelt wat sponzig aan. Da's typisch Peugeot. Verder is het een makkelijk te rijden auto, hij heeft een lekker korte draaicirkel, helt niet noemenswaardig in de bocht en is heel soepel geveerd. 'n Beetje té misschien, maar da's een kwestie van smaak.
Standaard navigatie
In september staan de eerste Phedra's bij de dealer. Naast de zojuist genoemde motoren kun je ook nog kiezen uit twee uitvoeringen: Executive en Emblema. Standaard op alle versies is in ieder geval een uitgebreid navigatiesysteem met autotelefoon, zes airbags, ESP, lichtmetalen velgen, alcantara bekleding, automatische airco met extra bediening achterin. De Emblema (meerprijs zo'n 2.000 euro) heeft verder nog een cd-wisselaar, elektrisch verstelbare stoelen vóór en elektrische schuifdeuren.
Wie 'n MPV zoekt die werkelijk een beetje anders is dan andere, eentje die niet zo'n typische gezinsuitstraling heeft, die zit goed in Phedra. Bovendien heb je haast de garantie dat hij nogal exclusief blijft, de verwachting is dat er per jaar niet meer dan 7.000 worden verkocht – in heel Europa. Van z'n voorganger, de Zeta, zijn er in ons land ook maar een handjevol verkocht.