Infiniti FX50 S (2009)

Infiniti is niet over één nacht ijs gegaan, toen het besloot zijn modellen naar Europa te halen. De Amerikaanse FX werd op meer dan 500 punten aangepast aan de Europese wensen. Onder meer werden de wat knullig aandoende deurgrepen van de Amerikaanse versie vervangen door steviger exemplaren en maakte het imitatieleder op de stoelen plaats voor echte koeienhuiden.

De verbeteringen werpen hun vruchten af. De FX doet vanbinnen kwalitatief goed aan en de materialen voelen solide aan, al is het jammer dat de knoppen van de instelbare dempers en de sneeuwstand van de automaat op de tunnelconsole aan de aandacht van de kwaliteitscontroleurs zijn ontsnapt.

Ook onderhuids ging de FX op de schop. Vergeleken bij de Amerikaanse variant zijn de remmen groter en heeft de Europese variant een zeventraps automatische transmissie, met een mooiere afstelling en flink kortere schakeltijden. Ook dit is goed te merken: tijdens onze remproeven kregen wij de 2.210 kilo wegende FX50 S in 34,3 meter naar stilstand vanaf 100 km/h. Dat is netjes!

De zeven verzetten van de automaat zijn nauwelijks te voelen en dat is een goede zaak. Wanneer de bak overschakelt, merk je dat voornamelijk aan het dalende toerental en de diepere brom uit de uitlaten. De transmissie is ook te bedienen met flippers aan het stuur.

Motorisch geweld

Infiniti rust de FX50 S uit met een vijfliter-V8, die er zonder hulp van turbo's of andere pepmiddelen een fijne 390 pk uit perst. Het koppel bedraagt 500 Newtonmeter bij 4.400 tpm. Resultaat van dit motorische geweld? De Infiniti sprint in 5,8 seconden van nul naar honderd kilometer per uur. De tussenacceleraties zijn afgeraffeld voordat je bij wijze van spreken met je ogen hebt kunnen knipperen. Van vijftig naar tachtig in D kost in de Infiniti 1,8 seconden. Een beul is het!

Voor zijn meer dan twee ton aan gewicht gedraagt de auto zich toch verrassend beweeglijk. De FX50 S is standaard voorzien van een systeem dat de aandrijfkracht continu verdeelt over de voor- en achteras. De vooras krijgt vijftig procent van het vermogen als de omstandigheden daarom vragen, maar in principe gaat het merendeel van de kracht naar de achterwielen, zodat je in bochten nog een beetje kunt spelen met je FX. Breekt de achterkant te veel uit, dan grijpt het systeem snel in. Verder heeft de auto actieve, snelheidsafhankelijke achterwielbesturing. Dat systeem werkt goed. De FX stuurt prettig direct en laat zich ondanks zijn formaat netjes zetten voor een bocht. Om te zorgen dat alles in die bocht ook goed gaat, heeft de FX actieve dempers. Standaard. Dit systeem meet de zijdelingse acceleratie en maakt de demping straffer zodra de koets begint over te hellen. Wie denkt dat deze Infiniti rijdt als een dure Nissan Murano, heeft het mis.

Een FX50 is een scherp sturende SUV met een zeer solide weggedrag. Een van de sterke punten van Infiniti is zijn rijke uitrusting. Werkelijk alles zit erop en eraan; alleen de metallic lak en een ruimtebesparend reservewiel kosten extra. Automobilisten die zich graag in luxe dompelen, maar niet de hoofdprijs willen betalen, kunnen dus bij Infiniti aan het juiste adres zijn.