Test: Hyundai Tucson vs. Seat Ateca

Als product van een sportief bedoeld Spaans merk mag een Seat best wat speelser zijn dan een vergelijkbaar product binnen de Volkswagen Group. De vooral praktische Seat Ateca is daar niet het beste voorbeeld van, maar krijgt met een nieuwe neus wel net even meer sjeu. De voorgevel, getekend naar het voorbeeld van de grotere Tarraco en nieuwere Leon, doet de Spaanse hoogpotige wat minder zakelijk ogen. Toch verbleekt de Ateca compleet naast de nieuwe Hyundai Tucson. Van de in ‘donker-chroom’ uitgevoerde grille met verstopte dagrijlichten tot de bijzondere kont met 3d-ledbalk, alles is speciaal aan de Zuid-Koreaanse nieuwkomer. Dat valt te prijzen, al kunnen we ons voorstellen dat de expressieve vouwen en lijnen in de flank voor veel Europeanen nét even te veel van het goede zijn.

De binnenzijde is ook nieuw en minstens zo onderscheidend, maar dan in een wat strakkere stijl. Bestuurder en passagier krijgen visueel elk een eigen omgeving, dankzij een dashboard dat nadrukkelijk in tweeën is gesplitst. Het ziet er niet alleen coherent en modern uit, maar is bovendien ook prachtig afgewerkt. Knoppen en schakelaars voelen stevig aan, het materiaalgebruik is door de hele auto dik in orde en de gekozen tekenstijl wordt consequent toegepast. Het geheel is daarmee bijzonder hoogwaardig en het Tucson-interieur groeit zo uit tot de top van dit segment.

Dat is mooi, maar tegelijkertijd doet het strakke en sterk gedigitaliseerde geheel vermoeden dat vormgeving hier voor gebruiksgemak is gegaan. Dat blijkt gelukkig mee te vallen. Met name in het middendeel zijn knoppen en schakelaars grotendeels vervangen door digitale, aanraakgevoelige toetsen. Dat is wat vlekgevoeliger dan de traditionele vorm, maar door een logische indeling en haperingvrije reactie blijft het geheel prettig in de omgang. Dat geldt ook voor het centrale touchscreen, dat in de duurdere uitvoeringen een doorsnede heeft van 10,25 inch.

Hyundai Tucson

Hyundai (en daarmee ook Kia) deden het wat multimedia betreft al goed als het gaat om de reactiesnelheid van het scherm en een logische en overzichtelijke indeling van het geheel, maar bleven achter als het gaat om vormgeving. Daar komt nu een einde aan, want dankzij onder meer een wat strakkere kleurstelling past het scherm mooi bij de rest van het interieur.

Achter het stuur huist een tweede, even groot exemplaar, eigenwijs zonder overkapping. Met twee digitale ‘klokken’ is dit instrumentarium in de basis vrij traditioneel van opzet. Duurdere versies krijgen echter Hyundai’s Blind Spot View Monitor mee. Dat is niet helemaal nieuw, maar in Europa kenden we het in deze vorm eigenlijk nog niet. Bij gebruik van de richtingaanwijzer verandert, afhankelijk van de richting, de linker of de rechter meter kortstondig in het beeld van een onder de buitenspiegel geplaatste camera. Over de schouder turen wordt daarmee feitelijk overbodig, wat het comfort en de veiligheid ten goede komt. Helaas is het systeem alleen op de dure Premium-uitvoering te vinden. Vanaf de middelste Comfort Smart-uitvoering krijgt de auto wel de Highway Driving Assistant, die de standaard actieve rijstrookassistent uitbreidt met een slimme adaptieve cruisecontrol die rekening houdt met bochten en andere omstandigheden. Seat biedt met ‘Predictive Adaptive Cruise Control’ iets soortgelijks, maar dat is net als de rijstrookassistent onderdeel van een optiepakket.

DRAADLOOS SPIEGELEN

Tegen dit alles kan het Seat-instrumentarium niet op, maar toch maakt Volkswagens Virtual Cockpit-concept nog steeds indruk. Van een volledige navigatiekaart tot een compleet ritoverzicht en van ronde tot digitale tellers, alles is hier mogelijk. Wel valt op dat de bediening van dat geheel grotendeels via het centrale touchscreen geschiedt. Dat scherm is lang niet zo overzichtelijk ingedeeld als het exemplaar van Hyundai, het biedt minder mogelijkheden en het reageert ook minder snel op aanrakingen. Wel kan het Seat-systeem sinds de facelift zowel Android- als Apple-telefoons draadloos spiegelen, terwijl de Tucson dit alleen met Apple CarPlay kan. Voor Android Auto is in de Koreaan nog een fysieke verbinding nodig.

De Ateca-update bracht onder meer ook een nieuw stuurwiel, maar kan niet voorkomen dat het binnenste erg eenvoudig oogt naast het weelderige Tucson-interieur. Rechte lijnen, veel grote platte vlakken en een erg traditionele indeling bepalen hier het beeld. De bouwkwaliteit is naar goed Volkswagen-gebruik in orde en de gebruikte materialen zijn prima, maar alleen voorin. De achterste deurpanelen zijn van hard plastic en ook de afwerking van zaken als de achterzijde van de stoelen kan beter. Dat wekt de indruk dat hier alleen geld uit de knip kwam als dat strikt noodzakelijk was, terwijl het Hyundai-interieur tot in de puntjes is verzorgd. Buiten het scherm is de bediening wel kraakhelder. Waar de nieuwste lichting Volkswagen-producten is overgestapt op een digitaal en lastig te doorgronden geheel, krijgt de Ateca nog een traditioneel knoppencluster mee voor bij-voorbeeld de climatecontrol. Wel zo fijn.

GEEN ZUINIGHEIDSWONDER

De stoelen van onze Seat zijn wat aan de vlakke kant, maar bieden wel een fijne, actieve zit achter het stuur. Daardoor voelt de Seat meteen bij het instappen al kleiner en sportiever dan hij oogt. Dat gevoel blijft behouden als we gaan rijden. Echt sportief is de hoge Seat natuurlijk niet, maar op dynamisch vlak scoort hij wel nadrukkelijk meer punten dan de Tucson. De Spanjaard voelt lichtvoetiger, is wat steviger geveerd en reageert directer op het stuur. Die fijne eigenschappen worden bovendien gecombineerd met voldoende comfort, al zouden we in dat kader de 19-inch wielen wel achterwege laten.

De aandrijflijn van de Seat is al net zo traditioneel als zijn interieur. Waar de nieuwe Leon de 1.5 TSI met DSG-automaat inmiddels combineert met mild-hybrid ondersteuning, moet de Ateca het nog zonder dat hulpje doen. De viercilinder benzinemotor blijft een beschaafd ding en is met 150 pk zeker mans genoeg om met gemak vaart in de auto te krijgen, maar de afstelling van de bak is niet optimaal. Hij schakelt in D nét even te vroeg op, wat vooral bij steilere opritten en meer passagiers een indruk van futloosheid kan geven.

De Tucson heeft daar niet zo snel last van. In de Hybrid zorgt de combinatie van een 1.6 T-GDi- benzinemotor en een elektromotor voor een vermogen van 230 pk, naar de voorwielen gebracht via een traditionele zestrapsautomaat. Met 1.539 kg is de Zuid-Koreaan wel 269 kg zwaarder dan de Ateca, maar toch is hij merkbaar sneller. De hybride aandrijflijn doet bovendien heel soepel zijn werk, zonder de schokken of onverwachte reacties die soms bij zo’n complex geheel naar boven komen. De benzinemotor schakelt zichzelf ook op de snelweg soms even uit, maar dat is eigenlijk alleen te zien aan de toerenteller. Een zuinigheidswonder is de Tucson overigens niet: in de testperiode bleek de traditioneel aangedreven Seat zowaar iets spaarzamer.

Seat Ateca

Onderweg doet de Hyundai weinig moeite om z’n extra kilo’s te verhullen. De auto voelt daadwerkelijk een stuk zwaarlijviger dan de Seat en komt afstandelijker over. Tegelijk scoort hij wel beter op het onderdeel ‘comfort’. Het is opvallend stil aan boord en het onderstel incasseert oneffenheden met speels gemak. Toch is de auto verre van week en blijft het overhellen binnen de perken. De Tucson voelt niet alleen zwaar, maar mede dankzij de hoge zit ook behoorlijk groot. Als bestuurder toren je gevoelsmatig hoog boven het overige verkeer uit. Minder sportief, maar als totaalplaatje voelt de Tucson wel als ‘meer auto’ dan de Ateca.

Het lijkt misschien vreemd om de veel krachtiger Hybrid-versie van de Tucson met de Ateca te vergelijken. Aan de basis van het Hyundai-gamma staat een Mild Hybrid die met 150 pk beter bij de Ateca zou passen, maar de 230 pk Hybrid kost bij gelijke uitrusting slechts € 1.000 meer dan die instapper met automaat. Dat lijkt een uitstekende deal, want voor dat geld krijg je behalve een bak meer vermogen en (in theorie) een lager verbruik gek genoeg ook nog meer bagageruimte. Het scheelt niet veel, maar met 616 tot 1.795 liter is de Hybrid de ruimste uitvoering van de Tucson. Hiermee is de Hyundai ook flink ruimer dan de Ateca, die het met 510 tot 1.604 liter moet doen.

ACHTERBANKVERWARMING

Beide auto’s beschikken over een vanuit de bagageruimte omklapbare bank, maar alleen bij de Tucson is de hoek van de rugleuning instelbaar. In de hier geteste Premium Sky-versie beschikken achterpassagiers in de Hyundai bovendien over achterbankverwarming, zonneschermpjes en een eigen klimaatzone. Met € 46.295 is deze versie echter ook flink duurder
dan een Ateca in Xperience Business Intense-trim, die met 1.5 TSI en DSG al voor € 40.650 van jou is. Wie een Seat Ateca echter volhangt met opties, zal merken dat het prijskaartje dat van de Tucson eenvoudig benadert. Bovendien is de Zuid-Koreaan dan nog luxueuzer, want de Tucson Premium biedt zaken die bij Seat simpelweg niet leverbaar zijn. Als een minder afgeladen versie volstaat is de Tucson ook in het voordeel: de vanafprijs van de Tucson Hybrid ligt net iets lager dan die van een Seat Ateca 1.5 TSI met DSG.

CONCLUSIE

De Hyundai Tucson wint met een grote voorsprong. De Koreaan laat nergens steken vallen, pronkt met een prachtig interieur, veel bedieningsgemak, een riante uitrusting en een fijne aandrijflijn. Is de Seat dan zo slecht? Nee, maar het is wel een auto die nergens écht in uitblinkt. Waar de Spaanse SUV overkomt als het resultaat van een broodnuchtere kosten/batenanalyse, geeft de Tucson de indruk dat Hyundai de verwachtingen eens even stevig wilde overtreffen. Het moge duidelijk zijn: dat is gelukt.