Test: Hyundai Sonata 2.0 CRDi VGT StyleVersion (2006)

Laten we deze test beginnen vanaf de bestuurdersstoel. En dat begin is slecht, want de stoel verdient absoluut geen voldoende. De zitting geeft geen enkele steun aan je benen. Hij lijkt onder je weg te vallen en biedt daardoor het comfort van een keukenstoel. Maar daarmee hebben we het grootste bezwaar tegen het leven aan boord wel gehad. De twee kleuren van het dashboard zijn weinig modieus, maar de materialen aan de bovenkant zijn mooi zacht en de vorm-geving is netjes. De klimaatregeling is simpel te bedienen – je kiest gewoon een temperatuur en de rest gaat bijna vanzelf. Bijna, want bij regenachtig weer beslaat de auto evengoed, en moet je zelf de knoppen bedienen om de waterdamp van de voorruit te krijgen.

Indirecte besturing
De tweeliterdiesel slaat geen modder-figuur in de Sonata. Zolang het je lukt om het toerental boven de 2.400 te houden, profiteer je volop van wat de Hyundai in huis heeft. Met een vermogen van 140 pk en koppel van 305 Nm bij 1.800 tpm komt hij lekker en ook voordelig mee. Op een tank brandstof haal je gemakkelijk 1.000 km. Zolang de diesel niet al te zeer aan de bak moet, is het heerlijk rustig in de auto. Wanneer je in de zesde versnelling over de snelwegen kruist, hoor je 'm eigenlijk niet. De bediening van de auto gaat echter niet geheel vlekkeloos. Zo grijpt de koppeling wat bruusk aan en schakelt de bak met wel heel nadrukkelijke klikken. Van vijf naar zes is hij zelfs hakerig te noemen. De besturing geeft lekker veel tegendruk en is misschien net wat te zwaar om het met één hand te doen. Het ontbreekt een beetje aan directheid en dus moet je ook voor flauwere bochten flink draaien. Het onderstel zou nog wat fijnafstemming kunnen gebruiken. Over het algemeen glijdt de weg redelijk comfortabel onder je door. Maar als slechts één kant van de auto een hobbeltje of kuiltje meepakt, dan rolt hij iets over z'n lengteas. Wordt de weg echt slecht, dan blijkt het onderstel ook nog wel wat geluid te kunnen maken. Bij langere hobbels en verkeersdrempels toont de Sonata zich als een van soepelste, maar nét niet week. Bochten kan hij prima hebben, maar als bestuurder moet je dus flink aan de bak met die indirecte besturing.

Representatieve auto
Een sterk punt van de auto is de ruimte. Want voorin zit je nergens klem en ook op de achterbank zit je lekker ruim. Ook hier is de zitting wat aan de korte kant, wat een benen-strek-pauze altijd wat aanlokkelijker maakt. De kofferruimte meet ruim 500 liter en dat is heel netjes.
Het is jammer dat in de middenklasse het merkimago zo'n grote rol speelt. In de compacte klasse hebben de Koreanen inmiddels flinke voet aan de grond gekregen,
om over het SUV-segment maar te zwijgen. Maar tussen alle Vectra's, Laguna's en Passats kon Hyundai nog geen potten breken. Deze Sonata zou daar verandering in moeten kunnen brengen. Er zijn betere auto's te koop, maar over het algemeen zul je daar ook (veel) meer voor moeten betalen. Zeker in de StyleVersion-uitvoering staat er voor dertig mille een representatieve auto voor de deur die volgehangen is met luxe. Laat dat maar aan de Aziaten over.