Test: Hyundai i30 CW (2008)

De i30 in een notendop: een sterk achterste (met een knipoog naar de 1-serie van een merk uit München), een bekend en toch wel Aziatisch front, maar vooral: verrassend goeie rij-eigenschappen die niet meer onderdoen voor gerenommeerde Japanse producten in deze klasse. Hem in één adem noemen met Golf, Astra, Focus, 308 en Mégane, dát gaat nog wat ver, maar feit is dat deze i30 de best rijdende Hyundai is tot nu toe. AutoWeek heeft de 2,0-liter benzineversie als duurtestauto en dat is een fijne kar om mee onderweg te zijn. Wel mist-ie een zesde versnelling en dat betekent op hoge kruissnelheid meer motorrumoer dan fijn is, maar verder is het absoluut een volwaardige C-segment auto.

Met zo'n basis stappen we vol vertrouwen in de nagelnieuwe Hyundai i30 Crosswagon. Het exemplaar dat wij aan de tabnd voelen heeft een 2,0-literdieselmotor, de sterkste met 143 pk. De i30 CW biedt keuze uit twee benzinemotoren en liefst drie diesels. Jazeker, Hyundai mikt zeker ook op de zakelijke markt met de CW. Loop er een rondje omheen en beaam: hier staat een keurige, frisse, moderne stationwagon.

Multifunctionaliteit

Hyundai roemt de veelzijdigheid en flexibiliteit van de nieuwe CW, maar die valt erg mee. De achterbank is in twee ongelijke delen neerklapbaar: dát is het. Geen verschuifbare, verplaatsbare of draaibare stoelen; de CW is simpelweg een rechttoe, rechtaan-stationcar. Met een nette 415 liter aan laadruimte onder de hoedenplank. (Golf Variant: 505, Focus Wagon 503, Astra Stationwagon 500 liter)

De vraag is: is dat erg? Nee. Veelal heb je als gezin ook niet meer nodig. Die reclamefolders met al die sportieve buitenplaatjes waarin de surfplanken, mountainbikes, antieke kasten je om de oren vliegen, zijn grotendeels flauwekul. Voor huis-, tuin-, en keukengebruik voldoet een simpele stationwagon prima. Maximaal kun je 1.395 liter kwijt achter in de i30 CW en ook dat sluit iets minder dan de belangrijkste concurrenten in deze klasse te bieden hebben (Golf 1.495, Astra 1.590, Focus 1.546 liter).

Verder hebben de Koreanen heus extra moeite gedaan om de CW een volwaardige stationwagon te laten zijn. De wielbasis is ten opzichte van de hatchback 5 centimeter gegroeid en de totale lengte van de CW meet 23 centimeter meer dan van de vijfdeurs i30. Ook is de CW ietsje hoger.

Voordat we gaan rijden, gooien we eerst de bagageruimte vol en we proberen het multifunctionele dat hij wél heeft. Het in ongelijke delen neerklappen van de achterbankleuning gaat inderdaad gemakkelijk. Fijn is dat je de hoofdsteunen van de achterbank niet hoeft te verwijderen om de leuning helemaal neergeklapt te krijgen. Hoewel, helemaal neerklappen lukt net niet en daarom heb je geen volledig vlakke vloer in de CW, maar hinderlijk is dat niet. Op de achterbank is het, zeker voor kinderen, prima toeven. Genoeg been- en hoofdruimte.

Rijden dan

Zoals gemeld, is de dikste diesel vandaag voor ons. Met 143 pk en liefst 305 newtonmeter aan trekkracht tussen de 1.800 en 2.500 toeren per minuut is deze stationwagon van een niet geringe 1.360 kilo erg goed bedeeld. We zijn er echter van overtuigd dat de 1,6-liter High Power-diesel van 115 pk ook prima bij de CW past. En dan houd je drie mille in je zak. Maar dat even terzijde.

De sterkste viercilinderdiesel sprint in iets meer dan 10 seconden naar de 100 km/h en stopt pas met versnellen als de 205 km/h is bereikt. Dít is een vlotte gezinsauto! En dat allemaal bij een verbruik van, volgens de fabriek 5,9 liter dieselolie per 100 kilometer. Dat zou neerkomen op 1 op 18,2. Voor deze rijimpressie waren we in de gelegenheid wat meer kilometers te sturen dan gebruikelijk bij zo'n eerste kennismaking en dus hebben we een praktijkverbruik kunnen meten. Bij normale omstandigheden in Nederlands verkeer scoorden we 1 op 15. Dat is netjes.

Niet verrassend is dat de 2-liter diesel erg krachtig is, je moet bij tussenacceleraties je rechtervoet vooral intomen, anders gaan de overige gezinsleden sputteren. En dat is weer een bevestiging van ons vermoeden dat die 115 pk sterk zat is voor normaal gebruik in Nederland. Alleen met trekken van caravans is de 2,0-literdiesel uiteraard in het voordeel maar ook dat voordeel is verrassend gering: 1.400 kg voor de 1,6-literdiesel, 1.500 kg voor deze 2,0-liter. Het is heus lekker om altijd en eeuwig iets over te hebben onder de rechtervoet, maar ons staat die 1,6-liter dieselmotor ook bij als fijn beschaafd, en niet voor de poes.

Wij vinden de i30 een fijn en scherp sturende auto, en dat verandert gelukkig niet met een 23 centimeter langere koets, zo blijkt. Net als zijn hatchback-broertje heeft de CW diezelfde onafhankelijke voorwielophanging met McPherson-veerpoten met schroefveren, een stabilisatorstang en gasgevulde schokdempers. Achter heeft de auto een keurig verzorgde multilink-wielophanging. Ook krek eender als de hatchback. Grappig om te zien dat Hyundai er rond voor uitkomt dat het de Ford Focus als uitgangspunt heeft genomen om het onderstel van zijn i30 af te stemmen. Die Focus wordt immers gezien als de compacte middenklasser met de beste rijeigenschappen.

De besturing (elektronisch bekrachtigd) is scherp, licht en precies. De bediening is logisch, de pook van de zesbak ligt goed onder handbereik en de schakelwegen zijn in orde. Ja, en dan die ruimte. Op de achterbank is het dus prima toeven en voorin klopt het ook, Alleen valt ons daar op dat de steun boven in de rug, ter hoogte van de schouderbladen, niet overhoudt.

Opvallend is verder dat de bestuurdersstoel niet zo gek ver naar achteren kan. Voor lange Nederlandse bestuurders wellicht lastig. Hier gaat de afstemming op de West-Europese markt een beetje mank.

Lekker veilig

Van een nieuwe auto als de i30 mag je een veiligheidsuitrusting op niveau verwachten. Standaard zijn zes airbags, twee voor, twee zijairbags en twee gordijnairbags die doorlopen tot en met de achterbank. Actieve hoofdsteunen voorkomen whiplash en ABS en EBD (elektronische remdrukverdeling), zijn altijd standaard. Alleen op de duurste uitvoering i-Catcher is ESP standaard. Dat systeem is overigens als extra te verkijgen voor E 795.

Samengevat zet Hyundai hier een keurig nette stationwagon neer, die doet wat je van hem verwacht. De 2,0-literdiesel is een tikkeltje overdreven, de 1,6-liter lijkt ons zat voor deze nieuweling. Hetzelfde geldt grotendeels voor de benzineversies: de 2-liter benzine past op zich goed bij het onderstel dat lekker wat power aankan, maar een 1,6-liter i30 van 126 pk kan zijn werk vast ook aan. De uitrusting is op peil en de rijeigenschappen zijn dus goed voor elkaar. Bijzonderheden qua indeling of multifunctionaliteit hoef je niet te verwachten van een i30 CW en qua liters bruikbare inhoud is het ook niet de ruimste. Maar het hele pakket lijkt in orde.