Honda Shuttle 2.2i LS (1997)

De Honda Shuttle is lager dan veel van zijn concurrenten en is bovendien langer dan de meeste MPV's. Dat geeft hem een vlot, gestrekt, bijna stationwagen-achtig silhouet, waarmee hij zich opvallend onderscheidt van zijn veelal doosvormige soortgenoten. De lage daklijn heeft overigens geen negatieve uitwerking op de stahoogte, want de Shuttle heeft gewoon een wat krappere grondspeling dan de doorsnee-MPV. Over stahoogte gesproken: de instap door de wijd openende portieren vereist enig bukken, maar eenmaal binnen is de ruimte-indruk zeer overtuigend. De vier voorste stoelen staan zó ver uit elkaar dat je er ongehinderd tussendoor kunt lopen en ook de tweepersoons achterbank is makkelijk bereikbaar.
Die achterbank is trouwens iets aparts, want via een vernuftig tweetraps-mechaniek kan de hele zitgelegenheid onzichtbaar in de wagenvloer worden opgeborgen. Het mooie is dat 't zo simpel gaat: geen geruk of getrek, geen gepas en gemeet, maar gewoon twee forse draaiknoppen bedienen. De hoofdsteunen vinden keurig een plaatsje in een zijvak; tegen de andere zijwand staat rechtop het reservewiel, dat ongeacht de belading dus altijd bereikbaar is. Daar is over nagedacht: typisch Honda.
Wie een flinke vracht heeft te vervoeren of studerend kroost wil verhuizen, haalt ook de stoelen van de middelste zitrij weg en krijgt dan de beschikking over een laadruimte die een pickup-truck concurrentie aandoet. De grote achterklep vormt daarbij uiteraard geen beletsel, terwijl de lage vloer eveneens aan het beladingsgemak bijdraagt.
Die lage vloer heeft de Shuttle overigens te danken aan Honda's double-wishbone wielophanging, die aanzienlijk minder ruimte inneemt dan de gebruikelijke, goedkopere veersystemen. Maar de belangrijkste functie van die dubbele draagarmen blijft natuurlijk het zo goed mogelijk op de weg houden van het voertuig en dat blijkt ook bij de forse Shuttle prima te lukken. Rechtuit spoort Honda's MPV als een Intercity en in lange, strakke bochten blijft hij eveneens heel vasthoudend op koers, al is het erg wennen aan de spectaculaire manier waarop de forse koets dan overhangt.
Het sterke overhangen heeft natuurlijk veel te maken met het comfort dat Honda z'n ruimtevoertuig heeft willen meegeven en daar is dan ook weinig op aan te merken. Grote en kleine hobbels neemt hij met speels gemak en de 'captains chairs' zitten gerieflijk genoeg om de laatste rimpeltjes glad te strijken. Jammer dat de bestuurdersstoel van de geteste LS geen zithoek- of hoogteverstelling kent. Ondanks het wél verstelbare, vrij horizontaal geplaatste stuurwiel is het lastig een bevredigende rijpositie te vinden. Na verloop van tijd zak je steeds weer onderuit en zoiets is vooral op langere ritten behoorlijk vermoeiend.

Ongerief
Als zo'n rit - bijvoorbeeld tijdens de vakantie - op vrij hoge snelheid wordt afgelegd, komt daar nog enig ongerief bij in de vorm van een vrij doordringend motorgebrom. Bij de in ons land geldende limieten is de Shuttle nog mooi stil, maar als de toeren wat oplopen, laat de sterke zestienklepper zich goed horen. Geen wonder, want een vermogen van 150 pk uit 2,2 liter staat gewoon voor keihard werken en dat gaat nu eenmaal niet geruisloos, vooral wanneer die motor volgens de MPV- formule bijna in de cabine staat.
Gelukkig werkt de krachtpatser in het vooronder voorbeeldig samen met de automatische 4-bak, die z'n schakelgedrag via slimme elektronica soepeltjes aanpast aan de rijstijl van de bestuurder. Dat werkt echt uit de kunst; tijdens de testritten was er dan ook weinig behoefte om zelf de versnellingen te commanderen met de nostalgisch-ogende keuzehendel aan de stuurkolom. Zo'n stuurschakelpook is trouwens best makkelijk: hij schept extra ruimte tussen de voorstoelen.
Op het eerste gezicht is de Shuttle zelfs in zijn basis-LS- uitvoering een duur ding. Dat klopt ook wel, maar de pijn wordt aanzienlijk verzacht door de vrij uitputtende lijst standaard-accessoires, ABS, een automatische bak en een flinke smak motorvermogen. Aldus opgetuigd komt de concurrentie in dezelfde prijsregionen terecht. Wie met die prijs geen moeite heeft, zal veel genoegen kunnen beleven aan de Shuttle, die zijn uitgesproken Honda-identiteit ook in deze klasse overtuigend etaleert.