Honda HR-V Sport - Eerste rijtest

Honda was niet bepaald vroeg met de HR-V. Terwijl landgenoot Nissan al jarenlang succesvol was met de eigenzinnige Juke, duurde het nog tot 2015 voordat Honda ging meeknokken in het segment van de compacte cross-over. Ironisch genoeg was Honda met de in 1999 in Nederland op de markt gebrachte gelijknamige auto juist een van de eerste merken die een SUV-achtige naar Europa bracht. Deze was gebaseerd op een compacte hatchback, de Logo. Waar Honda het rijk een kleine twintig jaar geleden nagenoeg alleen had, moet het merk nu meevechten om een stukje te bemachtigen van de crossovertaart.

Hoewel Honda wereldwijd al 2,7 miljoen HR-V’s heeft verkocht, zorgt die strijd in ons land niet voor een gevulde maag bij het merk. De op het platform van de Jazz rustende HR-V heeft sinds zijn debuut in Nederland de weg naar slechts 1.542 kopers gevonden. Niet te vergelijken met de duizenden Capturs die Renault jaarlijks in ons land wegzet. En naarmate de jaren vorderen, zakt de HR-Vverkoop in Nederland verder in. In zijn eerste volledige verkoopjaar, 2016, werden net geen 600 exemplaren verkocht, terwijl vorig jaar de teller bleef steken op nipt 300 stuks. In oktober voerde Honda een aantal kleine wijzigingen op het model door. De tijdens die bijpuntsessie aangekondigde smaakmaker, die meer dan alleen de nuchtere eigenschappen van de HR-V onder de aandacht brengt, is nu eindelijk los: de HR-V Sport.

TWEE KARAKTERS

Het HR-V-gamma is in Nederland altijd erg overzichtelijk geweest. De 1.6 i-DTEC is na de facelift verdwenen en dat maakte de 130 pk sterke atmosferische 1.5 tot voor kort de enige motoroptie. Die viercilinder krijgt nu gezelschap van een exemplaar met turbo. Met dat hart wordt de HR-V omgetoverd tot een tamelijk uniek pakket. De van de Civic bekende machine is namelijk 182 pk en 240 Nm sterk, nagenoeg ongekend in deze klasse. Honda barst van het zelfvertrouwen, maar hoe ‘sport’ is de Sport nu echt? Meer dan je wellicht zou denken.

Het turbohart is te koppelen aan een handgeschakelde zesbak en een cvt. Die laatste simuleert de aanwezigheid van zeven versnellingen. Het weinig sportieve imago van een cvt komt helaas ook in de HR-V Sport tot uiting, al geeft-ie de auto een soepel karakter en blijft het typische cvt-geloei goed binnen de perken. De 1.5 is een motor die je op toeren moet houden, pas vanaf zo’n 2.000 tpm leeft de machine écht op. Bij een als sportief in de markt gezet model werkt dat prettiger met de handgeschakelde zesbak dan met de automaat. Daar kunnen de schakelflippers waarmee je de cvt zelf kunt aansturen, weinig aan veranderen. Wie kiest voor de handbak, wordt getrakteerd op een Hondatyperende transmissie en dat betekent: korte, snaarstrakke slagen. De handbak geeft de HR-V een veel levendiger karakter. Een feestje.

Honda zet op dat partijtje de feestmuziek letterlijk nog wat harder door het motorgeluid in het interieur kunstmatig te versterken. Wie de handbak snel genoeg bedient, moet de HR-V in 7,8 tellen aan een snelheid van 100 km/h kunnen helpen. Rap zat. De cvt-koper moet een kleine tel langer geduld hebben.

Hoewel uit de aanduiding ‘Sport’ weinig fantasie spreekt, heeft Honda zich er met deze sportversie niet met een jantje-vanleiden vanaf gemaakt. De nieuwkomer is namelijk meer dan een HR-V met een krachtigere motor. Zo wordt hij bijvoorbeeld geleverd met wat Honda ‘Synaptic Damper Control’ noemt, een flitsende naam voor een set nieuwe, stevigere dempers met twee zuigers per stuk. Het onderstel weet de HR-V in enthousiast  genomen bochten relatief vlak te houden zonder stug te worden tijdens woon-werkkilometers. Sterker nog, de HR-V Sport is voor een Sport-versie opvallend comfortabel. Springerig is-ie geenszins. Van nature is de HR-V al een prettig sturende cross-over, maar de Sport is dankzij zijn aangepaste stuurinrichting merkbaar scherper. Geholpen door zijn stijvere koets volgt hij opvallend enthousiast en zonder morren de ingezette koers, ook als het wat harder gaat. Verwacht geen Type-R-spektakel, maar de HR-V Sport moet ook de gooien-smijt-liefhebber tot op zekere hoogte tevreden kunnen stellen.

SUBTIEL

Die tevredenheid zal in ieder geval niet door het uiterlijk worden ingegeven. Hoewel Honda zaken als een voorsplitter, sideskirts, een andere achterbumper en aangezette wielkastranden uit de kast trekt, schreeuwt de HR-V Sport niet van de daken dat hij anders is dan zijn broertjes. Net als de genoemde extraatjes zijn ook de 18-inch licht metalen wielen in het zwart uitgevoerd. Hetzelfde geldt voor de spiegelkappen. Daarnaast krijgt de HR-V Sport standaard ledverlichting aan zowel de voor- als achterkant, waarbij de achterste units donkerder zijn uitgevoerd. Het staat hem goed, maar aan wie niet dagelijks een HR-V ziet, gaat de Sport-opsmuk waarschijnlijk geheel voorbij.

Voor de rest is de HR-V Sport een HR-V zoals we hem kennen. Het met zorg afgewerkte en nu in rood-zwart uitgevoerde interieur, compleet met sportstoelen, is ergonomisch in orde en is met zijn Magic Seats ook nog eens opvallend praktisch. Minder enthousiast worden we van het prijskaartje. De vanafprijs van de HR-V Sport ligt iets onder die van de Civic Sport met dezelfde 1.5. Je moet wel erg graag een hoge zit en Magic Seats willen hebben om de keuze voor de HR-V te rechtvaardigen.