Honda CRX 1.6 VTi (1994)

In 1983 zorgde de Honda CRX voor de wedergeboorte van de kleine sportwagen. Met de komst van de 1992-versie van de CRX werd dat tijdperk afgesloten. Het blitse sportwagentje is immers niet langer een 2+2. Maar ach, je had aan de achterste zitplaatsen toch niet bijster veel.
Bij het ontwerp van de huidige CRX werd de knoop doorgehakt en werd de achterbank vervangen door twee afsluitbare opbergvakken. De kleinste Honda is een echte tweezitter geworden. Met dit concept, in combinatie met een open carrosserie die het midden houdt tussen een targa en een cabriolet, heeft Honda een antwoord op de succesvolle Mazda MX-5.
De nieuwe CRX heeft dus niets met het oude model gemeen. Alleen de naam is dezelfde gebleven, en je kunt je afvragen waarom. Een naam als Civic Sun zou meer op zijn plaats zijn geweest, want op het aangepaste onderstel van de Civic driedeurs is deze open carrosserie gebouwd. Met zijn huidige maten is de CRX bovendien een stuk groter dan de oude versie. Hij groeide niet alleen ruim twintig centimeter in de lengte (4,00 m), maar ook 2 cm in de breedte (1,70 m).
De techniek onder de Targa-carrosserie komt eveneens uit de Civic. De wielbasis is verkort tot 2370 mm en het onderstel is weliswaar wat strakker afgesteld, maar de bestaande wielophanging met dubbele draagarmen is ook hier toegepast. Ook de bekende Civic-1600 motoren vinden wij terug in de CRX: de 1,6-liter ESi met 125 pk en de 1,6-liter VTi (VTEC; variabele kleptiming) met 160 pk.
Wij reden met de VTi-versie van de CRX. Door zijn constructie heeft deze, wat rijgedrag betreft, erg veel weg van de standaard Civic. Hij reageert scherp en precies op stuurreacties. Maar hij lijkt, vergeleken met de vorige CRX, nog harder door de bocht te kunnen. De auto kleeft echt aan de weg. Dat is ook niet zo verwonderlijk, omdat de nieuwe auto niet alleen een grotere spoorbreedte heeft, maar ook omdat het 'double wishbone'-onderstel strakker is afgesteld en de veren en dempers een andere setting hebben. Pas in zeer snel genomen, superkorte haarspeldbochten hoor je enig protest van de aangedreven voorwielen, maar echt onderstuurd kun je hem niet noemen.

Genieten
De VTEC-motor is nog steeds een genot om mee te rijden; in de bergen kan hij rustig in de derde versnelling door niet al te korte bochten. Het andere uiterste, sportief schakelend met het fijne pookje op hoge toeren doen alsof je de Rally van Monte Carlo rijdt, is ook mogelijk.
Het bijzondere van de CRX zit hem in de dakconstructie. Boven het hoofd van de inzittenden bevindt zich een uitneembaar dakdeel. Til je dat na het losmaken van de vergrendeling eruit, dan ontstaat er een targa. Maar je kunt nog verder gaan. Het achterruitje onder de rolbeugel kan je door een druk op de knop naar beneden laten zakken. En als je dan ook nog de zijruitjes elektrisch neerlaat, dan heb je helemaal het openlucht-gevoel van een cabriolet en kan je de wind lekker door je haren laten wapperen.
Bij de VTi-E wordt het dak zelfs op spectaculaire wijze automatisch opgeborgen. Ook weer door een druk op de knop wordt de achterkant van het dak opgetild en door twee grijparmen in de van tevoren geopende kofferruimte getrokken. De bestuurder hoeft het dak alleen nog maar met de hand te ontgrendelen. Een voordeel daarvan is dat je het toch nog 10 kg zware dakpaneel niet meer van de auto hoeft te tillen. Nadeel is dat de automatische constructie wat meer plaats opslokt in de toch al beperkte kofferruimte. Dit technisch gecompliceerde systeem heeft natuurlijk ook een fors prijs... Maar vooral voor dames die vaak alleen met de CRX rijden is het misschien het geld waard, zeker wanneer je met ons wisselvallige klimaat veel open wilt rijden.

Puntjes op de i
Ook aan kleine details is gedacht: de achterklep is niet van binnenuit te openen, zodat bagage altijd veilig opgeborgen zit in de kofferruimte. Achter de stoelen zitten twee afsluitbare opbergvakjes. In de VTi-E is één vakje uitgerust met de nood-handbediening voor het automatische dak.
De radio wordt aan het oog onttrokken door een schuifje, maar is niet voorzien van een afneembaar front. En dáár kan je zeker met zo'n open auto toch echt niet meer buiten. Nog een gemis bij een auto in deze prijsklasse is centrale deurvergrendeling, die evenmin als optie leverbaar is. Aan de andere kant kun je met zo'n tweedeurs die andere deur ook wel even normaal openen. Overigens is wel een airconditioningsysteem leverbaar.
De CRX is in deze generatie een echt volwassen auto geworden. Fans van de oude CRX zullen dat waarschijnlijk jammer vinden, maar misschien dat die in de Civic Coupé weer hun hart kunnen ophalen.