Gereden: Ford Transit Connect 1.5 TDCi 120 pk aut.

De Transit Connect is zijn smalle grille bovenin de neus ontnomen, verder is de bumper dankzij de nieuwe grille beter in beeld gekomen. Ook zijn er bi-xenonlampen en led-dagrijverlichting. Vanbinnen zijn de aanpassingen evenmin grootschalig. De opzet van het dashboard bleef gelijk, maar de styling is gemoderniseerd, met nieuwe instrumenten en de toevoeging van een centraal display. Dat laatste functioneert goed, maar het is altijd een optie. Het kost zelfs € 1.250 wanneer je er ook navigatie, parkeersensoren en een achteruitrijcamera bij wilt hebben. Die laatste twee zijn er als alternatief ook samen voor € 400. De monitor is in dat geval in de binnenspiegel opgenomen. Zeer te prijzen is dat Ford alle denkbare veiligheidssystemen beschikbaar heeft, zoals een noodremsysteem, voetgangerherkenning en zijwindstabilisatie. Er is ook adaptieve cruisecontrol en die werkt uitstekend.

Eco is beter
Ford past een 1,5-liter dieselmotor toe in de Transit Connect, met 75, 100 en 120 pk en telkens een zesbak; de sterkste twee zijn er ook met een nieuwe automaat met acht overbrengingen. Benzine kan trouwens ook: de bekende 1.0 EcoBoost van 100 pk, met een 6-bak. De nieuwe automaat is aan diverse intelligente systemen gekoppeld, die de bak onder meer in staat stellen om bij het opschakelen versnellingen over te slaan. Klinkt mooi, maar in de praktijk werkt de bak niet feilloos. In fileverkeer en bij het rijden in de stad, dus als je vaak wisselt tussen gas geven en gas loslaten krijg je met een behoorlijk schokkende auto te maken. De combinatie van de krachtige motor (120 pk/270 Nm) en automaat maakt de Transit Connect behoorlijk fel; wegrijden gaat ook met weinig gas onverwacht vlot. De automaat pakt er bovendien snel een lagere trap bij wanneer je slechts een beetje gas bijgeeft. Leuk voor haastige types, maar onze ervaring is dat de auto in de nieuw beschikbare Eco-modus veel prettiger rijdt. De motor volgt dan een zuiniger programma, zonder dat hem voelbaar de keel wordt dichtgeknepen. Ook het schokken in de file is dan minder. Gelukkig maar, anders zou je vraagtekens moeten zetten bij de meerwaarde van de automaat, die € 1.500 kost en waarvoor ook een kortere service-interval geldt (20.000 tegen 30.000 km). Er zijn geen peddels aan het stuur voor handmatig schakelen; dit moet via een kleine tuimelschakelaar op de selectiehandel. Inmiddels een typisch Ford-trekje, dat nog niet kan overtuigen. Het testverbruik is geen uitschieter; 6,5 l/100 km.

Ergonomie
Een vreemde gewaarwording is dat je als bestuurder verder naar achteren lijkt te zitten dan in het voorgaande model, achter bovendien een enorme lap dashboard. Het is lastig na te gaan of het ook werkelijk zo is. Lange mensen moeten de stoelen tegen de tussenwand drukken, waardoor de bekleding gaat kraken. Nog altijd is er vrij weinig aflegruimte; alles vanaf A4-formaat moet in de dakbak. Goed is de toevoeging van extra (maar vrij kleine) bergvakken tussen de stoelen. Wat onverminderd van kracht blijft bij de Transit Connect, is het rijplezier dat hij biedt; hij stuurt erg nauwkeurig en ligt prettig stabiel op de weg. Als de naam Connect ergens op slaat, is het de verbinding met de bestuurder. Even wennen is dat de achterdeuren in een andere volgorde opengaan dan gebruikelijk; eerst rechts en dan links. De laadruimte van de L1 is met 2,8 kuub niet bijzonder groot en de schuifdeur is aan de smalle kant, zodat het al snel de moeite zal lonen om voor de L2-versie te gaan, die 3,6 kubieke meter volume biedt. De meerprijs van € 800 zal die keuze niet in de weg staan. De Connect is er met dieselmotor vanaf € 13.875 (benzine € 12.200), de geteste Trend L1 (op de foto’s de L2) komt op € 19.600.