Ford Ranger Raptor (2019) - Test

Als geen andere auto zet de Ford Ranger Raptor je op het verkeerde been. Hoe vervaarlijk hij er ook mag uitzien, hij doet echt geen vlieg kwaad. Wie denkt in een vuurspuwend monster te stappen, moet zijn verwachtingspatroon serieus bijstellen. Geen omstander zal geschrokken een beter heenkomen zoeken nadat je de Raptor hebt gestart – het proces verloopt even ondramatisch als bij een Transit, waarmee hij nota bene zijn dieselmotor deelt. Jazeker, hier is een tweeliter viercilinder aan het werk, met in dit geval twee turbo’s (lagedruk en hoge druk), die hem helpen aan een vorstelijk koppel van 500 Nm, dat al bij 1.750 toeren voor het grijpen ligt.

Vanbinnen is de Raptor helemaal een oase van rust, omdat de speakers het tegenovergestelde geluid van de motor voortbrengen. Het is een bizarre gewaarwording dat je op fluistertoon met je passagiers kunt converseren terwijl de Raptor zijn 285/70R17-terreinbanden, die BF Goodrich speciaal voor dit model heeft ontwikkeld, in het mulle zand of de zuigende modder laat graaien. Toch valt dat allemaal in het niet bij wat aan deze auto werkelijk sensationeel is.

De Raptor is het nieuwe topmodel van de Ford Ranger-reeks, die het afgelopen jaar is vernieuwd. Bij die gelegenheid is de vijf cilinder 3.2-motor vervangen door boven genoemde tweeliter vierpitter met een enkele turbo en 170 pk; het luxueuze topmodel Wildtrak heeft twee turbo’s en 231 pk. Deze versie is overgenomen voor de Raptor. Het model is geïnspireerd op de Amerikaanse Ford F-150 Raptor, die op zijn beurt een afgeleide is van de gigantische pick-ups die daar bij woestijnraces worden ingezet. In de Raptor blijft heel wat van dat karakter overeind, omdat hij letterlijk op veel grotere voet leeft dan de andere Rangers. Niet alleen zijn de banden veel groter (maar de wielen nota bene één maat kleiner!), de auto zelf is door de toepassing van ander plaatwerk maar liefst 17 cm breder geworden, terwijl hij ook nog eens 5 cm hoger op de poten staat.

Het onderstel is navenant aangepast. Dat wil zeggen dat de bladveren van de gewone Ranger het veld hebben geruimd voor schroefveren en een Watts-constructie (lokaliseert de as altijd loodrecht onder de auto), terwijl er speciale dempers zijn toegepast waarvan de werkingsgraad is afgestemd op het gebruik van de auto. Hieraan is het Terrain Management System gekoppeld, dat de keuze biedt uit zes verschillende rijmodi, van Sport, voor het asfalt, tot Rock, voor het klauteren over rotsen. De leukste stand is Baja, waarmee de auto het karakter benadert van de échte woestijnracers. De software is dan ruimdenkend over alles waaraan je op de openbare weg niet toekomt. Driften bijvoorbeeld, en vol gas door woestijnen suizen. Met het oog op vooral het Baja-gebruik is de maximale wieluitslag met 30 procent vergroot en zijn de draagen reactiearmen zodanig versterkt dat de auto ook met hoge snelheden over zeer slecht terrein kan rijden. En juist daar lonkt de specialiteit van de Ford Ranger Raptor.

RECREATIE

Voor ons geen gejakker over de woestenij van Mexico, maar een robbertje stoeien rond een recreatieplas bij Loon op Zand. De Raptor raffelt het traject schouderophalend af, ook wanneer alleen de achterwielaandrijving is ingeschakeld. Een handvol heuvels, opgeworpen voor reguliere 4WDevenementen, noopt tot het selecteren van de rijstanden 4H of 4L; soms moet dat ook omdat de gekozen klauter-modus het vereist. Dan is het zeer indrukwekkend hoe soepel de loodzware pick-up (2.510 kg) zo goed als stationair draaiend en in één van de maar liefst tien beschikbare overbrengingen van zijn automatische bak naar de top kruipt. Daarna gaat het met Hill Descent Control nog trager dan stapvoets weer omlaag. Prima, zo is de gemakkelijke conclusie, deze kar kan alles.

De gedachte aan een koele versnapering is na het gedane terreinwerk reden genoeg om het gaspedaal veel dieper in te trappen dan je normaal op een met gemene hobbels en kuilen bezaaide route zou doen, en het is daar dat de Raptor eindelijk even in zijn rol van woestijnracer kan kruipen. Wie wel eens met een pick-up rijdt, kent zonder twijfel de gemene klappen die de zware achteras aan je ruggengraat kan uitdelen. In de Raptor niets van dat alles: hij zoeft over de zanden bospaden. Zonder enig drama houdt hij zijn vier voeten aan de vloer voor een maximum aan tractie en controle, terwijl er van het gestamp van de zware wielen bewonderenswaardig weinig tot de cabine doordringt. Een controlerondje met een Ranger Wildtrak onderstreept die ervaring: een even capabele klauteraar, maar met slechts een fractie van het veercomfort.

Petje af derhalve voor de Raptor, waarmee je trouwens ook spullen kunt vervoeren. Je zou het haast vergeten.