Ford Focus RS - 2003 – 337.984 km - Klokje Rond

Toen Richard Perkins in 2006 in zijn Focus RS stapte, had die 24.600 kilometer op de teller. Normaal gesproken komt een auto als deze in een garage terecht, waar hij wordt gepoetst en gepoedeld en op zon- en feestdagen naar buiten mag. Maar bij deze ging het anders. “Ik heb hem altijd gebruikt voor woon-werkverkeer. In het begin was dat 350 kilometer per week. Ik ben professioneel golfer, dus ik rijd er ook mee naar wedstrijden. Verder kom ik wel twee tot drie keer per jaar in Engeland en natuurlijk ben ik er ook regelmatig mee naar de Nürburgring geweest. Inmiddels wil ik hem dat echter besparen. Daarvoor begint hij een beetje te oud te worden.” Dat intensieve gebruik heeft ervoor gezorgd dat de kilometerstand inmiddels aardig richting de drieënhalve ton gaat.

Hoe bijzonder een Focus RS precies is? Van deze auto zijn er 4.500 gebouwd. Volgens Richard rijden er daarvan dertien rond in ons land. “Ford heeft de productie uitbesteed aan Prodrive in Groot-Brittannië, dat ook de rallyauto’s voor Subaru maakte. Tachtig procent van alle onderdelen van de Focus RS verschilt met die van een normale Focus.” Je kunt dus zeggen dat deze auto een model op zich is, dat weinig met de huis-tuin-enkeuken-Focus te maken heeft.

Joep Schuurman loopt zich intussen al warm voor de proefrit. “Ik ken de reputatie van de Focus RS natuurlijk wel, maar ik heb er nog nooit mee gereden. Ik ben dus reuze benieuwd. Daarnaast kan ik niet wachten om de techniek eens te bekijken. Want er valt vast een boel bijzonders te zien.” Als Joep op pad is, vertelt Richard hoe het is om RS-eigenaar te zijn. “Je moet wel je adressen weten. Als je de onderdelen voor deze auto via Ford laat komen, is alles heel erg duur. Zo ging ooit de katalysator stuk; een nieuwe was € 2.000, want die is uniek voor deze auto. In Engeland zit Graham Goode Racing; daar kocht ik voor veel minder geld een sportkatalysator. Die levert me bovendien meer vermogen en een lager brandstofverbruik.

De remklauwen zijn ook zoiets. Bij Ford kosten die € 245; in Engeland was ik voor € 40 klaar. In Engeland is een grote cultuur rond deze auto. Van de totale productie zijn er daar 3.500 verkocht. Mijn auto werd eerst door Ford-dealers onderhouden, maar die gingen achter elkaar failliet. Bij het laatste adres ben ik erachter gekomen waar mijn monteur heen ging, vandaar dat de auto nu wordt onderhouden bij een algemene garage, Huitink in Groenlo. Daar denken ze met me mee en beginnen ze niet zomaar onderdelen te bestellen.”

INNOVATIE

Als Joep terug is van zijn proefrit, heeft hij een interessante opmerking. “Een auto met veel vermogen en alleen voorwielaandrijving, zoals deze, heeft gauw last van torquesteer, waardoor je goed je handen aan je stuur moet houden, omdat de auto door het vele vermogen gauw van koers verandert. Dat gaat nooit helemaal weg, maar ik denk dat je het bij deze auto nog wat kunt verminderen door hem opnieuw uit te lijnen. Als ik me niet vergis, hebben de wielen uitspoor, waardoor de auto minder koersvast is als je rechtdoor gaat.” Verder nog opmerkingen? “Ik vind het echt een geweldige, ongepolijste auto. Eigenlijk ken ik geen auto die erop lijkt.” Richard is inmiddels zodanig verslingerd aan zijn RS dat hij hem wil rijden tot hij instort. “Waarom niet. Als ik hem inruil, krijg ik er drie- of vierduizend euro voor terug.

Daarvoor doe ik er geen afstand van.” Joep is verbaasd over dat bedrag. “Voor vierduizend euro zou ik hem zo van je kopen. Zal ik even naar het pinapparaat lopen?” Als we de motorkap opentrekken, kijken we naar een 2,0-liter turbomotor. Joep is vooral onder de indruk van de watergekoelde intercooler. “Tegenwoordig zie je die vaak op Volkswagens en BMW’s, maar in de tijd van deze auto was dat echt een innovatie.” Verder zijn er opvallend veel hitteschilden in de motorruimte. “Die zijn hard nodig omdat de motor krap zit ingebouwd en enorm veel hitte afgeeft. Daardoor kunnen de omliggende onderdelen gaan smelten.” Richard valt hem bij: “Monteurs die aan deze auto werken, klagen altijd dat alles zo is ingepakt.” Joep tilt wat gesmolten draden uit de motorruimte. “Die horen bij de druksensor van de stuurbekrachtiging; ik zal er zometeen een stuk duct-tape omheen winden; anders liggen ze bloot en gaat het mis.”

ONTWAPENEND

Als we de auto optillen, zien we al dat die een paar druppels olie heeft gelekt. Onderaan de motor signaleert Joep een lekkage tussen motor en versnellingsbak. “Moet je wel eens bijvullen?” Vraagt Joep. Daarop volgt een ontwapenend eerlijk antwoord. “Ik moet je zeggen dat ik het oliepeil nooit controleer.” De conclusie is dat Joep adviseert niets aan de lekkage te doen. Want als de auto is afgekoeld, stopt het lekken alweer. Joep vervolgt: “De Focus RS mag dan wel een speciale zijn, in de basis is het natuurlijk gewoon een Focus; kijk maar...” Hij wijst ons op een roestgat achter in de linker dorpel. “De carrosserie van de Focus is gewoon niet zo goed.” Richard kan dat onderschrijven, want vorig jaar is de rechterzijde al dichtgelast. Ook op andere plekken begint het roestmonster zijn gezicht te laten zien. “Het is nog niet erg, maar ik denk wel dat de roest deze auto op termijn de das om gaat doen”, zegt hij, terwijl hij met zijn schroevendraaier wat gaten in het subframe prikt.

Dan is er natuurlijk nog aandacht voor de banden. “Mooi om te zien dat er voor goede banden is gekozen. Maar deze Michelin Pilot Supersports hebben een korte levensduur. Ze zijn van zeer zacht rubber en daarom drogen ze snel uit. Dat is hier gebeurd. Eigenlijk zijn ze gemaakt om in één of twee jaar op te roken; deze zijn al vier jaar oud. Bovendien zijn ze in dit geval door de verkeerde uitlijning vanbinnen bijna weggesleten. Ik zou dus zeggen: tijd om ze nog een keer flink te mishandelen en dan weg te gooien.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Dit is wel een blubberdikke auto hoor. Ik heb genoten van de rit en ook het bekijken van de techniek was een bijzondere ervaring. Helaas gaan er geen duimen omhoog. Gezien de kilometerstand en het soort auto, is er flink wat herstelwerk nodig.”