Fiat Punto 1.3 JTD MultiJet Dynamic (2004)

De Punto kreeg deze zomer een nieuw jasje. Vooral de neus werd onder handen genomen. Eigenlijk jammer, want de platte koplampen waren heel karakteristiek voor de Punto. Aan de rest van het uiterlijk van de auto veranderde niet veel. Onze testauto heeft een hypermoderne diesel onder de motorkap. Met vier kleppen per cilinder, turbo, tussenkoeler en common-railinspuiting van de tweede generatie. Uit de kleine cilinderinhoud van 1,3 liter komen mooie waarden: 70 pk vermogen en 180 Nm koppel. Het omdraaien van de contactsleutel van de nog koude Punto heeft geen bijzonder effect. Het voorgloeien duurt een fractie van een seconde en als je hem werkelijk start, begint hij rustig te pruttelen. Je hoort hem wel beter bij accelereren, maar op constante snelheid is hij behoorlijk rustig en blijft de dB-meter bij 67 steken als we 100 km/h contant rijden. Heel netjes. Aan het weggedrag van de Punto is eigenlijk niets gewijzigd. Hij staat stevig op z'n veren zonder spijkerhard te zijn en de auto heeft een natuurlijke neiging om in een snelle bocht over z'n voorwielen weg te glijden. Het grote voordeel van de Punto is de turbo, die bij de lage toerentallen net dat duwtje extra in je rug geeft. En zo voelt de Fiat in het verkeer lichtvoetig aan; hij heeft niet veel aanmoediging nodig om het gevraagde werk te leveren. De Punto levert juist met lage toeren de beste prestaties, dus terugschakelen is niet altijd nodig. Schakelen doet hij overigens prima, beter dan we van de Punto gewend waren.Het valt op dat de Punto behoorlijk licht stuurt en dat er niet vreselijk veel gevoel in de besturing zit. Wie nóg lichter met nóg minder gevoel wil sturen, kan het City-knopje indrukken en dan heb je nauwelijks nog enige weerstand in het stuur. Kan handig zijn bij parkeren, maar verder zien we het nut er niet van in.

Vrolijke boel
Wij hadden in de Fiat wat moeite om een fijne zitpositie te vinden. De stoelen van de Punto zijn wat smal en kort. Het stuur is in hoogte verstelbaar, maar je kunt het niet naar je toe halen. Jammer, want het zit behoorlijk ver weg. De onderkant van het dashboard en veel onderdelen in het interieur zijn bijna wit en dat maakt het een vrolijke boel. Het is erg gevoelig voor vegen en vuil, maar wie een beetje zuiig is op z'n auto heeft daar niet zo'n last van, want het smoelt wel. Door de vormen van het dashboard oogt het wat rommelig, maar eigenlijk zit alles op de juiste plek. De vakken die je her en der op het dashboard vindt, zijn niet altijd even handig. Een mobiele telefoon glijdt er al gauw uit, omdat ze gewoon spiegelglad zijn. De inhoud van de Punto-kofferruimte is in liters weliswaar riant, maar door de vorm kun je er niet zo heel veel in kwijt. Een kleedje en gewoon blik de bak vormen de kale afwerking.

Airco
Elektrische ramen vóór, stuurbekrachtiging, centrale vergrendeling met afstandsbediening, elektrisch verstelbare en verwarmbare buitenspiegels en ABS, een radio/cd-speler, zij-airbags en windowbags, het zit er allemaal in. De testauto was voorzien van airconditioning, maar daarvoor moet je flink in de buidel tasten. Bij Fiat moet je 920 euro betalen voor een handbediende airco en € 1.125 voor een links en rechts gescheiden klimaatregeling. Voor kilometervreters is de nieuwe MultiJet een fijne reisgenoot. In de Punto waarderen we verder de uitgebreide veiligheidsuitrusting en het vrolijkere interieur.