Test: Fiat Punto (2003)

Uit het vooronder komt een licht, tevreden klinkend soort gegrom en als we met lage toeren rijden horen we de zestien kleppen van de viercilinder tikken. We zijn op weg in een nieuwe Punto, met onder de motorkap de 1.3 Multijet 16v; Fiats kleine common-raildiesel. We weten natuurlijk drommelsgoed dat de diesel er de laatste jaren met sprongen op vooruit is gegaan, maar de 1.3 Multijet 16v doet ons toch versteld staan. Hij gaat er flink tegenaan en je kunt ver in de versnellingen doortrekken. Nodig is dat zeker niet, want het maximumkoppel van 180 newtonmeter is al bij 1.750 krukasomwentelingen present. Ondertussen hebben we de gang er al snel in zitten. Soepeltjes en vlot gaat het door het stadsverkeer. Daarbij helpt ook de versnellingsbak, die zich probleemloos laat bedienen. Makkelijk en trefzeker gaat de versnellingspook door het schakelpatroon. Rotondes volgen elkaar op en soms moeten we met de Punto tussen een stel medeweggebruikers door laveren. Geen punt, want het compacte model volgt gewillig en heel vanzelfsprekend de bevelen op die het via het stuurwiel krijgt. We zijn nu uitgekomen bij de snelweg. Invoegen gaat vlot genoeg en daarna heeft onze Punto 1.3 Multijet 16v er ook geen moeite mee om te versnellen tot een tempo waarmee je op de autostrada helemaal geen slecht figuur slaat.

Geen bommetje
Maar laten we in ons enthousiasme niet overdrijven; we hebben hier niet te maken met een bommetje op wielen. De fabrieksgegevens laten zien dat een Punto 1.3 Multijet 16v nog altijd 13,4 seconden nodig heeft om vanuit stilstand naar honderd op te trekken, en dat hij bij een snelheid van 164 km/h aan het einde van z'n Latijn is. Hoe je het ook wendt of keert, de kleine dieselmotor staat z'n mannetje. Maar hij krijgt dan ook heel wat mee. Om te beginnen natuurlijk de common-railtechniek, een turbo en een tussenkoeler. En het spreekt vanzelf dat de vierpits zelfontbrander niet zomaar 'Multijet' is gedoopt. Die naam slaat op de uiterst verfijnde manier waarop de verbranding kan worden geregeld. De motorelektronica maakt het mogelijk tijdens de arbeidsslag van een zuiger drie tot vijf keer een portie bandstof in een cilinder te injecteren. Bovendien kan de hoeveelheid brandstof die per keer wordt ingespoten, heel nauwkeurig aan de omstandigheden worden aangepast. Deze geavanceerde techniek, die voor een bijzonder goede verbranding zorgt, gaat dieselgeluiden tegen, maakt een laag verbruik mogelijk en levert goede prestaties op. Daarbij is de nieuwe dieselmotor ook nog eens ontworpen om lang mee te gaan. Hij zou zeker goed zijn voor 250.000 kilometer. Die tweeënhalve ton moet zonder enig mechanisch onderhoud op de teller kunnen worden gezet. Voor het verversen van olie hoeft je ook niet vaak naar de garage. Nieuw smeermiddel is maar om de 30.000 kilometer nodig.
Behalve de nieuwe 1.3 Multijet 16v-motor komen er in het leveringsprogramma van de nieuwe Fiat de Punto nog twee andere diesels voor; een 85 pk 1.9 JTD en – voor wie het onderste uit de kan dieselolie wil - een 100 pk 1.9 Multijet.

Opvallend kwiek
De 1.3 Multijet 16v is niet de enige krachtbron die z'n debuut maakt in de vernieuwde Fiat Punto. Ook de 1.4 16V is een nieuwkomer. Deze lichtmetalen benzinemotor is bijzonder stijf van constructie. Met de hulp van twee bovenliggende nokkenassen, vier kleppen per cilinder en geavanceerde inspuittechniek komt de vierpitter aan een vermogen van 95 pk. Z'n maximumkoppel van 128 Nm ontwikkelt hij bij 4.500 tpm. Deze nieuwe machine – die volledig door robots in elkaar wordt gezet – maakt de Punto nog een stuk vlotter dan de nieuwe diesel. We vonden de 1.4 16v zelfs zo kwiek dat we na afloop van onze testrit nog maar eens nagingen of we ons niet vergist hadden en per ongeluk in een 1.8 16v waren gestapt. Maar nee, dat bleek niet het geval. De technische gegevens maken begrijpelijk dat we aan onszelf begonnen te twijfelen. Ze laten zien dat de 1.4 16v de Punto in 9,9 s van nul naar honderd moet kunnen snellen en hem een top heeft van 178. Met dezelfde motor, maar dan gekoppeld aan een zesversnellingsbak in plaats van een vijfbak zit er voor de Punto Sporting een sprinttijd 0-100 van 9,6 s in. Maar het snelst is toch de 1.8 16v Abarth met z'n 130 pk-machine, die een top van 205 en een sprint van 0-100 in 8,6 s mogelijk maakt. Het langzaamst is de Punto 1.2 die 14,3 seconden nodig heeft om vanuit stilstand naar honderd te accelereren en niet harder gaat dan 155 km/h.

Prominente grille
Tot zover wat er ònder de motorkap van de nieuwe Punto te vinden is. Nu even over de motorkap zèlf. Die ziet er nu heel anders uit. Verdwenen zijn het gesloten front en de platte koplampen. Voortaan presenteert de compacte Fiat zich met een prominente grille en een bumperspoiler met stevige luchtinlaten. Ook de koplampen – uitgevoerd in helder glas – zijn een stuk kloeker van formaat geworden. Door die ingrepen heeft het Punto-front nu trekken van de voorsteven van z'n grotere broer, de Stilo. Van opzij ziet de Punto 2003 er in grote lijnen hetzelfde uit als z'n voorganger. Maar de achtersteven is weer door de ontwerpafdeling onder handen genomen. We zien gewijzigde achterlichtunits, een iets anders vormgegeven achterdeur en een nieuwe bumperspoiler. Het interieur van de meeste Punto-versies is uitgevoerd in twee tinten; donkergrijs boven en lichtgrijs onder. Dat lichte grijs zorgt ervoor dat de auto van binnen een ruime indruk maakt.

Veel uitvoeringen
Fiat biedt de Punto in een flink aantal uitvoeringen aan. Het uitrustingsniveau daarvan verschilt natuurlijk, maar elke Punto kan met ABS en airco geleverd worden. In de sportiefste versies standaard en op enkele andere uitvoeringen als optie verkrijgbaar is ESP (Elektronisch stabiliteitsprogramma). Daarbij inbegrepen zijn: behalve ABS ook ASR (antislipregeling); verder een systeem dat het doorslippen van de aangedreven wielen tegengaat als de bestuurder tegelijk remt en terugschakelt; remassistent en ten slotte Hill Holder; een systeem dat voorkomt dat de auto terugzakt bij het wegrijden op een helling. In de optielijst zien we onder andere ook: een regensensor, parkeersensoren en een navigatiesysteem dat niet met een cd-rom werkt maar z'n informatie vanuit een centrale in Italië krijgt toegestuurd. De 1.2 liter benzinemotor en de 1.3 liter diesel kunnen gekoppeld worden aan een geautomatiseerde versnellingsbak.
Wie de nieuwe Punto nu wel eens zelf wil zien, hoeft nog maar even geduld te hebben. Half juni staat hij al bij de dealer.