Duurtestgarage: Afscheid van de Lexus LBX die bewijst dat premium B-segment bestaat

Stiller dan de Yaris Cross

De energie die Lexus in de LBX gestoken heeft om er een echte Lexus van te maken, werpen z'n vruchten af. Je merkt het al bij het instappen en als je om je heen kijkt voordat je gaat rijden. Zo zijn de deurgrepen dezelfde als die in een grote Lexus RX of een NX. Nee, het zijn geen handige dingen, maar wel typisch Lexus. In een Lexus gaat alles altijd net even anders omdat het een Lexus is. De materialen en de displays zijn mooier, maar de allerbelangrijkste eigenschap die de LBX onderscheidt van zijn neef Toyota Yaris Cross zijn het lagere geluidsniveau en de extra uren die voelbaar in de onderstelafstemming zijn gaan zitten. Rolgeluiden dringen minder in het interieur door. De bepaald niet stille driecilinder benzinemotor die deel uitmaakt van de hybride aandrijflijn treedt in de Lexus veel minder op de voorgrond en hij voelt zowel dynamischer als comfortabeler aan. Hij gaat beter met drempels om, al slaan we wat onderstelkwaliteiten betreft een Yaris Cross met GR Sport-aankleding ook best hoog aan. En toch is die ook weer luidruchtiger dan de Lexus LBX waarin veel meer dempingmateriaal is aangebracht.

Dat de 1.5 driecilinder hybride met 136 pk (6 meer dan in de Yaris Cross, want verschil moet er zijn!) wel op het randje is voor een Lexus die premium beleving moet bieden, merkten we bij een rit door Duitsland. Dan is het tijdens klimwerk echt nog wel een klein motortje dat hard moet werken. Ook bij continu hogere snelheden zijn de rolgeluiden nadrukkelijk afwezig. In Nederland voldoet het allemaal wel, en omdat we weten hoe de Toyota het dan doet, zijn we overtuigd van de premium afwerking en afstelling van de kleinste Lexus ooit.

Stappen

Zeker toen we de LBX op pad stuurden met bijzondere gebeurtenissen in de 35 jaar jonge geschiedenis van Lexus, ervoeren we ook de stappen die bij het merk gezet zijn. We namen de allereerste Lexus mee, de fraaie LS, en de allereerste kleinere Lexus, de CT 200h. Dat is weliswaar de bestverkochte Lexus ooit in Nederland, maar de LBX die dertien jaar na die compacte middenklasser verscheen, staat op een veel hoger plan. Ook de nieuwste generatie aandrijflijn, ondanks de aanwezigheid van een driecilinder motor in plaats van een vierpitter.

Het verbruik dat we in zes maanden realiseerden is netjes, maar van ruim 1 op 19 slaan we ook weer niet steil achterover. In dezelfde maanden reden we immers een Toyota C-HR met een 2.0 Hybrid, een viercilinder hybride met een systeemvermogen van 197 pk. Daarmee kwamen we een kilometer verder op een liter benzine, terwijl de C-HR in een hoger segment opereert.

Dan is er nog de LBX met vierwielaandrijving. Die doet het met dezelfde aandrijflijn van 136 pk als de voorwielaandrijver en de conclusie is na het samenzijn van de AWD en onze duurtester helder: houd die €3.000 maar in je zak, tenzij je twee keer per jaar op wintersport gaat. Alleen dan kan die integrale aandrijving van pas komen. Leuk voor de Zwitserse markt, maar in Nederland heeft de AWD geen toegevoegde waarde.

Omdat we duurtesters graag binnen het modelgamma van de fabrikant plaatsen, haalden we ook nog de eerder dit jaar geupdatete Lexus UX op. Dat is een iets grotere cross-over, die je niet moet kopen als je meer ruimte zoekt. Achterin is hij nauwelijks ruimer dan de daar zeer krappe LBX, maar de auto staat als C-segmentmodel wel op een hoger plan. Hij heeft de 2.0 hybride aandrijflijn van 197 pk, en de verfijning die in dat segment altijd het verschil maakt met een B-segmenter hebben we zeker ervaren. Maar goed, tussen een LBX en een UX bedraagt het prijsverschil zomaar €9.000. Het ging er ons bij deze duurtest met de LBX vooral om te kijken of het kan: een premium B-segmenter maken. Voor die proeve van premium is Lexus geslaagd.

We waarderen het als je wilt bijdragen door het bijhouden van de AutoWeek Verbruiksmonitor of door een gebruikersreview te schrijven waarin je jouw ervaringen met de auto deelt. Daarmee help je potentiële kopers echt vooruit!