Dubbeltest: Volvo XC90 vs Range Rover Sport - Stekkeren op hoog niveau

Al vrij snel had Volvo in de gaten dat de plug-in hybride aandrijflijn de redding zou kunnen betekenen van de grote SUV. En aangezien de grote SUV voor veel autobedrijven een van de kurken is waarop hij drijft, zag Volvo grote marktkansen voor de XC90 T8. Het moet gezegd: dat hadden de Zweden goed gezien. Mede geholpen door het destijds gunstige klimaat voor SUVs met excuusstekker, ging de XC90 als warme broodjes. Ja, excuusstekker, want in de praktijk kwam je vaak nog niet eens 40 kilometer voordat de batterij leeg was. De plug-in hybride techniek kreeg nog wel een update, maar de focus verschoof al snel naar zijn volledig elektrische opvolger, de EX90. Dat hadden de Zweden dan weeg minder goed aangevoeld, want die blijkt toch nog niet in staat om het verkoopgat op te vullen dat de XC90 bij vertrek zou achterlaten. Dus krijgt die laatste een facelift en mag nog even mee. Wel in een totaal andere wereld, want inmiddels wordt de plug-in hybride SUV niet meer fiscaal gestimuleerd en er zijn veel meer kapers op de kust. Een daarvan is Land Rover met de Range Rover Sport P460e. Op papier een directe concurrent. Want ook een grote SUV met stekker van een niet-Duits merk met ongeveer hetzelfde vermogen. En toch zit het onderhuids allemaal net even anders in elkaar.

Range Rover Sport voegt alles samen, Volvo XC90 houdt alles strikt gescheiden

Aan de plug-in hybride techniek van de Volvo XC90 verandert met de facelift niets en dus houdt de Chinese Zweed zijn aandrijflijnen nog altijd strikt gescheiden. Voorin ligt een 2-liter viercilinder turbomotor die 310 pk en 400 Nm via een achttraps automaat naar de voorwielen stuurt. Achterop zit een 145 pk en 309 Nm sterke elektromotor die via een vaste overbrenging de achteras voorziet van kracht. Zo heb je dus in theorie 455 pk en 709 Nm systeemvermogen, als beide aandrijflijnen toevallig op hetzelfde moment pieken. Nu maakt het in de praktijk niet zoveel uit of je daadwerkelijk 455 pk hebt of enkele tientallen minder want het is hoe dan ook zat. Relevanter (en vervelender) is dat zo’n driekwart daarvan voor rekening komt van de voorwielen en die hebben het daar zeker op nat asfalt nog weleens zwaar mee. Maar goed: het idee is om veel te pluggen, want dat is beter voor het milieu. Met maximaal 6,4 kW (maar in de praktijk meestal 3,7, want 32 Ampère laadpunten zijn niet de regel) laad je de 14,7-kWh batterij in een paar uur vol en dan kun je in de koude praktijk van onze test zo’n 40 km volledig elektrisch rijden. Dat is naar moderne maatstaven niet echt indrukwekkend meer en het betekent bovendien dat je jezelf helemaal suf moet stekkeren om je verbruik laag te houden. Tenminste op benzine, want ook op elektriciteit is de XC90 een stevige verbruiker. Plug je niet in, reken dan in koude omstandigheden op zo’n 1 op 10. Ook al niet spectaculair.

Range Rover Sport.

Volvo XC90.

Je hoeft er in ieder geval geen gedownsizede viercilinder voor te nemen, want in de praktijk is de Range Rover Sport met zijn 3-liter zes-in-lijn exact even zuinig. Terwijl de Indiase Engelsman toch fors meer weegt door zijn enorme 31,8-kWh batterij. Die laadt net als de XC90 op wisselstroom op een enkele fase, maar bij een 32 Ampère paal wel tot 7.5 kW en er zit zelfs een 50-kW snelllaadfunctie op. Is de batterij vol, dan kom je daar twee keer zo ver elektrisch mee als de Volvo, wat betekent dat de Range Rover op stroom nog iets onzuiniger is. Wil je variabele kosten besparen met deze SUV's, dan zul je dus heel goedkope of zelf opgewekte stroom erin moeten stoppen. Behalve de 400 pk en 550 Nm sterke zescilinder turbomotor heeft de Range Rover ook nog een 218-pk en 275-Nm elektromotor. Beide drijven via een achttraps automaat alle vier de wielen aan. Hier pieken beide motoren nooit tegelijk, dus de maximale waardes zijn hier 460 pk en 600 Nm. Wel kan dat maximale vermogen volledig naar achteren of tot 50 procent naar voren, wat betekent dat de Range Rover als je vol op het orgel gaat zijn vermogen veel beter kan benutten. Elektrisch voelt de Sport ook wat vlotter, al scheelt dat niet eens heel veel. De heel beleving is echter veel meer premium dan in de Volvo. De manier waarop het klinkt, het gemak waar mee het gaat: de Range Rover Sport is echt een genot.

Volvo XC90 en Range Rover Sport zijn vooral comfortabel

Dat geldt ook voor het onderstel, dat voorzien standaard voorzien is van luchtvering en daarmee ontzettend comfortabel z’n werk doet. Lange veerwegen en soepele dempers zorgen ervoor dat alle narigheid die een wegdek op je af kan voeren verdwijnen in een kussen van luxueuze zachtheid. Uiteraard kan de Range Rover ook daadwerkelijk een beetje offroaden. Daarbij gaat de auto niet zo ver als een Defender, maar met standaard M+S banden heb je per definitie al een voordeel en de aanwezigheid van een tussenbak met lage gearing helpt natuurlijk ook enorm.  De besturing werkt niet te direct, ook een prettige eigenschap voor in het terrein. Naar het sportieve dat zijn naam suggereert zul je alleen wel heel goed moeten zoeken. Goed: in Dynamic zet de auto zich wat meer schrap, maar de banden blijven een beperkende factor voor de grip. Die is goed, maar zeker niet van het niveau dat sommige sportief bedoelde SUVs halen.

Daar is de Volvo XC90 er echter niet een van, al heeft die op het asfalt wel een duidelijk voordeel door zijn meer asfaltgerichte rubber. Prik je daar doorheen, dan merk je wel dat de XC90 vooral op comfort is gericht. Zeker met de, hier optionele, luchtvering. Zoek de grens op en je ervaart vooral onderstuur. Dan ben je echter al wel dingen aan het doen waar het eigenlijk niet de juiste auto voor is, dus in de praktijk zal dat geen groot bezwaar zijn. In het onderstel voel je de leeftijd van de Volvo XC90 duidelijk minder terug dan in de aandrijflijn al blijft ook hier staan dat de Range Rover veelzijdiger is.

Volvo XC90 standaard zevenzitter, Range Rover Sport altijd vijfzitter

Wat dan wel weer heel gul is van Volvo: je krijgt in de XC90 tegenwoordig standaard een derde zitrij. Natuurlijk wil je daar als volwassene niet zitten, maar voor die ritjes naar het hockeyveld met meerdere kinderen is het enorm handig. Heel eenvoudig laat je de twee stoeltjes bovendien in de bagagevloer verdwijnen als je ze niet nodig hebt. De tweede zitrij bestaat uit drie onafhankelijk te verschuiven of om te klappen delen en zo heb je een bijzonder veelzijdig interieur. Voorin komt het grotendeels overeen met de versie voor de facelift, met uitzondering van het centrale touchscreen. Dat groeide bijna letterlijk uit z’n behuizing en ligt nu dus meer op dan in het dashboard. Toch ziet het er allemaal smaakvol afgewerkt uit en omdat dit in beginsel een wat ouder interieur is, heb je veel meer fysieke knoppen dan in bijvoorbeeld de EX90 en dat komt de ergonomie echt ten goede. Het door Google aangedreven infotainment werkt trouwens heel behoorlijk. Wel jammer dat de mogelijkheden met het digitale instrumentarium wat beperkt zijn. Je kunt er de navikaart op tonen, maar daarmee houdt het wel zo’n beetje op.

Range Rover Sport.

Volvo XC90.

In de Range Rover kun je wat dat betreft meer kiezen. Boordcomputers, terreininfo, een of twee klokken: er valt genoeg te kiezen. Ook het centrale touchscreen kent meer mogelijkheden. Dat hoeft niet altijd goed nieuws te zijn, maar de nieuwste generatie is mooi overzichtelijk en ook in de Range Rover zijn voldoende shortcuts om de bediening zonder frustraties te laten verlopen. Bovendien ziet alles er net even wat meer premium uit dan in de Volvo. Die laatste is zeker niet lelijk, maar de Range Rover is echt mooi. Wel verliest hij het als het gaat om ruimtegebruik. Omdat de hele aandrijflijn in de lengte ligt, blijft er minder ruimte in het interieur over. Op zich merk je daar op de tweede zitrij niet zoveel van, maar een derde zitrij kun je in de Range Rover Sport niet bestellen. Opmerkelijk, want dat kon bij de vorige generatie nog wel.

Keuzes in de Volvo XC90, keuzes in de Range Rover Sport

Denk overigens niet dat je weinig opties hebt als je een Range Rover Sport samenstelt, want er valt meer dan genoeg te kiezen. Kleuren, wielen, luxeopties: je kunt het zo gek maken als je portemonnee toestaat. Zoals te doen gebruikelijk zien we dat ook terug in zijn totaalprijs. De Dynamic HSE is met €125.823 al fors duurder dan de Volvo XC90, maar met alle opties en snuisterijen erop moet de Range Rover maar liefst €144.746 opleveren. Mis je dan iets? Nou nee en dat zou voor dat bedrag ook wel heel erg treurig zijn. Naast alle mogelijke luxe zitten ook alle zelfrijdende systemen erop en eraan en op dit vlak hebben de Britten best goed werk afgeleverd, de Range Rover Sport kan in files heel aardig zelf zijn ding doen.

Iets beter dan de XC90, waar je toch wat meer input moet geven. Maar goed: alle waar naar zijn geld en de Volvo is met een totaalprijs van €109.293 dik €35.000 goedkoper. Cruciale dingen missen we dan ook niet. Dus wil je je irrationeel dure auto nog enigszins rationaliseren, dan is de Volvo de manier om het te doen. Of je gaat op zoek naar een jonggebruikte.

Volvo XC90.

Range Rover Sport.