Dubbeltest: Opel Frontera Electric vs. Renault 4 E-Tech - Charme van vroeger, techniek van nu

Je erfgoed als marketinginstrument gebruiken is behoorlijk riskant, zeker als het origineel een heel uitgesproken auto was waar de nieuwe eigenlijk helemaal niets mee te maken heeft. Toch is het voor veel Europese fabrikanten een manier om hun EV’s te onderscheiden van de influx van Aziatische modellen, die niet kunnen bogen op een lange staat van dienst. En in het geval van de Opel Frontera en Renault 4 is het in ieder geval minder schrijnend dan bij sommige andere fabrikanten. Immers: de oorspronkelijke Frontera was in ieder geval een SUV en hoewel dat voor de 4 niet geldt, herken je de basisvorm in ieder geval terug in de nieuwe, al is die duidelijk meer een SUV dan een hatchback zoals het origineel.

Renault alleen elektrisch, Opel ook als mild hybrid

Het grootste verschil zit ‘m echter natuurlijk in het feit dat de nieuwe versies er zijn met een elektrische aandrijflijn. In het geval van de Renault 4 is er zelfs helemaal geen versie met verbrandingsmotor. Bij de Opel Frontera kun je kiezen tussen ‘ouderwets’ op benzine, maar we gaan in dit geval natuurlijk voor de Electric.

Die is er in tegenstelling tot bij Renault voorlopig dan weer in slechts een smaakje, al komt daar op korte termijn een Long Range versie bij. Daarbij krijg je een batterij van 44 kWh netto en een elektromotor van 113 pk. Dat levert een actieradius op van 305 km volgens de WLTP cyclus. Opladen gaat standaard met 11 kW op wisselstroom en tot 100 kW aan de snellader. Overigens komen wij na meerdere pogingen nooit verder dan zo’n 90 kW, zelfs als we met minder dan 20 procent aankoppelen. Wellicht dat het warme weer parten speelt. Daardoor moet de airco in ieder geval behoorlijk aan de bak en zeker op de snelweg loopt het verbruik dan behoorlijk op. Althans: dat vermoeden we, want de boordcomputer van de Frontera is dermate rudimentair dat een gemiddeld verbruik er niet op te zien is. We moeten het dus doen met een gemiddelde aan de laadpaal en daarbij komt de Frontera op 17,1 kWh per 100 kilometer. Hoewel dat niet bijzonder hoog is, valt het in het licht van het erg beperkte vermogen toch wat tegen. Met 113 pk is er niet zozeer sprake van een 0-100 ‘sprint’ in de Frontera, meer een gemoedelijke wanddeling. Heel hinderlijk is dat beperkte vermogen in de praktijk weliswaar niet, even snel invoegen hoef je niet te proberen. Daarbij heb je weinig invloed op de mate van recuperatie. Het is wat het is, en met de C-knop bij de transmissiepook kun je het ietsje minder maken.

Opel Frontera

Renault 4

Dat gaat er in de Renault 4 een stuk uitgebreider aan toe, middels de flippers achter het stuur bepaal je in vier standen hoe sterk de auto bij gas los op de motor moet remmen. In de sterkste stand doet hij dat zelfs helemaal tot stilstand, zodat je in ieder geval het maximale terugwint. Wel irritant dat je elke keer een bliepje krijgt als je die one pedal stand inschakelt maar dat is ongetwijfeld op te lossen met een software update. Overigens moet je wel minimaal een ‘Techno’ uitrusting hebben, op de basisuitvoering zit opmerkelijk genoeg geen one pedal functionaliteit. Behalve een uitvoeringsniveau kun je bij Renault ook nog kiezen voor twee aandrijflijnen. Een Urban Range en een Comfort Range. Op basis van de cijfers zou die eerste met z’n 120 pk en 308 km WLTP bereik beter passen. Maar die was ten tijde van de test nog niet beschikbaar en op basis van de prijs past de Comfort Range met 409 km en 150 pk ook prima bij de Frontera. Meer vermogen dus en dat merk je in de prestaties. Daarbij ligt het verbruik met 16,8 kWh per 100 km aan de paal ook nog eens iets lager al geldt ook hier dat het op de snelweg snel oploopt.

Opel Frontera echt SUV, Renault 4 meer cross-over

Wat dat betreft merk je toch dat de Renault 4 een beetje een SUV-koetsje heeft en dat levert nu eenmaal meer luchtweerstand op dan de hatchback-koets van de 5. Gelukkig levert het ook meer ruimte op. Achterin de 4 past 420 liter en dat is een heel behoorlijke score. Misschien wel belangrijker zijn echter de dingen die je niet in liters kunt vatten. Denk daarbij aan een opvallend lage tildrempel en een passagiersstoel die (ook weer vanaf de Techno-uitvoering) helemaal naar voren is te klappen zodat je lange spullen kan doorladen. Op de achterbank is de 4 voor Nederlandse volwassenen net ruim genoeg. Veel bewegingsvrijheid blijft er niet over, je zit echter ook niet klem. Voorin maakt de 4 een bijzonder goede indruk. De vormgeving is speels, de gebruikte materialen en de afwerking zijn van hoog niveau en de ergonomie uitstekend. Hetzelfde geldt overigens voor het op Google-software draaiende infotainmentsysteem dat uitblinkt in eenvoud. Voeg daar voldoende fysieke bedieningsknoppen aan toe en je hebt een auto die, hoe raar dat misschien ook klinkt, verrassend weinig irritatiepunten kent. Het enige nadeel in dit opzicht is de instap, die is zowel voor als achter een beetje vreemd. De combinatie van niet al te grote portieren en een relatief hoge vloer betekent dat je er meer een beetje invalt en voorin moet je dan ook nog even zorgen dat je niet de punt van het dashboard in je knie prikt.

Renault 4

Opel Frontera

Op het vlak van instap en ruimte pakt de Frontera een paar puntjes. Het is een net wat grotere auto en dat merk je in de bagageruimte maar vooral op de achterbank. Daar staat tegenover dat al die ruimte wel wat sober oogt. Je ziet én voelt dat het een model is dat voor een zekere prijs ontwikkeld moest worden, dus alles is hard en doelmatig. Het infotainmentsysteem sluit daar naadloos bij aan en het digitale instrumentarium biedt weinig mogelijkheden. Kortom: het werkt, het is ruim en daar blijft het bij.

Renault 4 bijna premium, Opel Frontera juist basic

Ook het onderstel van de Opel is eenvoudig van opzet en dat levert een comfortabele maar weinig inspirerend rijdende auto op. De relatief grote bandwang past goed bij het van zichzelf al niet harde onderstel en daardoor filtert de Frontera vrijwel alles weg. De besturing werkt licht en prettig direct en al met al is het een auto die prima rijdt en je bent al vergeten hoe het voelde voordat je bent uitgestapt.

Stap over in de Renault 4 en je krijgt een masterclass “voordelen van een multilink achteras”. Het comfort ligt op hetzelfde niveau als van de Frontera en tegelijkertijd ligt de 4 stabieler op de weg en wil de auto makkelijker indraaien in de bocht. De directe besturing met wat meer tegendruk dan in de Frontera geeft je meer binding met het wegdek. Dat maakt het tot een auto die zich makkelijker en met een grotere glimlach over de weg laat sturen en voor wie dat geen meerwaarde heeft ligt het comfort nog altijd op zeer hoog niveau.

Renault 4

Opel Frontera

Beide niet echt goedkoop

Ook de prijs ligt echter op een zeer hoog niveau, want de volledig aangeklede testauto komt op net geen € 40.000, fors meer dan de Frontera, die voor € 32.999 van eigenaar wisselt. Dan gaan we in het geval van de Frontera uit van een GS, de voorlopige topuitvoering. Stel je daar echter niet teveel van voor, want de uitrusting is bepaald niet overweldigend. Eigenlijk zou je nog € 599 moeten uittrekken voor een pakket met stoel- en stuurverwarming, waarmee de prijs op € 33.598 zou uitkomen. Dan heb je de basisdingen die je nodig hebt, want een warmtepomp is geen optie en zonder stoelverwarming wordt het dan in de winter echt afzien of genoegen nemen met een zeer beperkte actieradius.

Renault levert wel een warmtepomp op de 4, maar uit ervaring met de 5 weten we dat die niet genoeg vermogen heeft en er dus alsnog bijverwarmd moet worden, met tamelijk rampzalige gevolgen voor de actieradius. Zouden we de uitrusting in lijn willen brengen met de Frontera, dan zouden we uit moeten gaan van een Techno met Pack Winter Premium, waarmee de prijs ongeveer € 2.000 hoger zou liggen dan de Frontera. Geen klein geld, maar dan heb je wel een hoogwaardiger auto met een groter bereik en meer vermogen. Downgraden naar een urban range kan, maar dan moet je ook genoegen nemen met minder uitrusting, geen one pedal drive en snelladen tot 80 in plaats van 100 kW. De prestaties blijven dan wel nog steeds beter dan die van de Frontera. Uit ervaring met de 5 weten we dat deze versie zeker het overwegen waard kan zijn en dan is de 4 bovendien een paar duizend euro goedkoper dan de Frontera.

Voor beide auto’s geldt dat ze oude tijden niet echt doen herleven, aangezien ze niks meer te maken hebben met het model dat ooit dezelfde naam droeg. Dat is maar goed ook, want tijden veranderen. En dat heeft Renault in dit geval het beste begrepen.

Renault 4 en Opel Frontera

We waarderen het als je wilt bijdragen door het bijhouden van de AutoWeek Verbruiksmonitor of door een gebruikersreview te schrijven waarin je jouw ervaringen met de auto deelt - ook van auto's die nog maar erg kort op de markt zijn! Daarmee help je potentiële kopers echt vooruit!