Test: DS 3 (2016)

Citroën heeft het luxe label DS opgewaardeerd tot een zelfstandig merk. Zoveel is inmiddels bekend. Het houdt ook in dat het in het front van de DS 3 geïntegreerde Citroën-logo voortaan not done is. Om van de dubbele chevron af te komen heeft de 3 een facelift ondergaan en loopt hij met z'n nieuwe hexagonale grille nu helemaal in de pas met de DS'en 4 en 5. Tegelijkertijd neemt DS de gelegenheid te baat om het interieur licht te wijzigen, een aantal technische aanpassingen door te voeren en het programma aan de bovenkant af te ronden met de DS 3 Performance, een fijne hot hatch.

Ongeacht de uitvoering bevat het dashboard van de DS 3 voortaan standaard een zeven inch groot touch screen. Hiermee kunnen tal van functies bediend worden die je voorheen regelde met knoppen op de middenconsole. Gevolg is een keurig opgeruimde middenconsole. DS volgt hiermee de weg die is ingeslagen bij zustermerk Peugeot. Of het altijd handig is? Soms willen we voor de snelheid gewoon een fysieke knop. Verder biedt het systeem voortaan de mogelijkheid om te koppelen met je telefoon via Apple CarPlay, MirrorLink en Android Auto voor extra functionaliteit.

Gat gedicht

Onder de motorkap vinden we groter nieuws. Voor wie er prijs op stelt is de driecilinder 110 pk benzineversie voortaan verkrijgbaar met een zestraps automaat. En om het gat te dichten tussen die 110 pk motor en de viercilinder met165 pk wordt de 1,2 liter driecilinder benzinemotor nu ook geleverd met 130 pk, alleen in combinatie met een handgeschakelde zesbak. In de praktijk blijkt de DS 3 met die 130 pk-machine prima vooruit te gaan. De motor heeft een lekkere trekkrachtopbouw die keurig doorgaat tot pak 'm beet 5.000 toeren. Wel merken we een heel kleine aarzeling wanneer we het gaspedaal intrappen. Dit is het gevolg van het op gang moeten komen van de turbo. In de praktijk valt daar prima mee te leven. Doordat de motor zich genoeg elastisch toont hoeft er niet al te veel teruggeschakeld te worden met de prettig schakelende zesbak.

Je kunt met de DS 3 PureTech 130 S&S (zoals de auto voluit heet) lekker van bocht naar bocht spurten. Alleen in de bocht zelf heeft het onderstel een beetje moeite om wanneer je stevig aanzet de aandrijfkrachten naar het wegdek te leiden. Maar goed, onder normale dagelijkse omstandigheden volstaat het prima; we hebben het hier niet over een sportwagen. Deze auto is gericht op comfort. Een van de weinige punten die bij dat beoogde comfort achterblijven zijn de stoelen. De zittingen zijn aan de korte kant waardoor we ondersteuning missen, dat werkt al snel vermoeiend.

Presteren

De dikste versie van de DS 3 is voortaan de Performance. Deze moet de DS 3 THP 200 Racing doen vergeten. Z'n 1,6 liter viercilinder is goed voor 208 pk en 300 Nm (waar de 200 Racing 207 pk en 275 Nm had) en die prestaties komen zonder aarzeling vrij. Om de feestvreugde verder te vergroten heeft de trefzeker te bedienen handgeschakelde zesbak kortere overbrengingen gekregen zodat accelereren nog net een tandje feller gaat.

DS heeft het onderstel 15 millimeter verlaagd, voor en achter de spoorbreedte vergroot en geeft de 3 Performance voor extra grip een set Michelins Pilot Super Sport mee. En dat is niet voor niets geweest. De auto ligt als een blok op de weg, dat hebben ze heel mooi voor elkaar bij DS. En niet alleen rechtuit; zonder problemen wil het karretje rap de hoek om, hierbij niet in de laatste plaats geholpen door het Torsen sperdifferentieel dat het doorslaan van de wielen tegengaat. Geen moment bekruipt je het gevoel dat je het niet onder controle hebt vanuit de goede steun gevende Performance-stoelen. Verder heeft de auto remmen met grotere schijven gekregen, die weten de snelheid er heel snel uit te halen. Hoewel het onderstel op presteren is bedacht is het niet te hard afgestemd. Er is meer dan voldoende comfort overgebleven voor alledaags gebruik zonder dat het vermoeiend wordt. Het maakt de DS 3 Performance een echte fijn uitgebalanceerde hot hatch.