Daewoo Lacetti

Feitelijk valt het met het nieuws aan deze Lacetti nogal mee. Motoren komen zo uit de Nubira (1,6- en 1,8-liter benzine) en de Kalos (1.4) en de bodemplaat is ook van eerstgenoemde auto. Daewoo is vooral apetrots dat opnieuw het Turijnse Italdesign tekent voor het koetswerk. En een ander sterk punt dat mensen in de Lacetti moet doen stappen, is het aloude Daewoo-liedje dat je veel krijgt voor relatief weinig. "Waar de gevestigde Europese orde steeds meer doet aan upgraden, ontstaat voor GM Daewoo een gat onder in de markt met scherpe prijzen voor complete producten," aldus S.K. Kim, president van Daewoo Benelux.
Wat wel meteen opvalt wanneer we instappen voor een eerste kennismaking met de Lacetti, is de bovenmodale ruimte op de achterbank. Ook dat is een troef van de nieuwkomer, roept de marketingafdeling van de Nederlandse importeur en dit keer hebben ze gelijk. De ruimte voor hoofd en knieën is opvallend voor zo'n hatchback van Golf-formaat. Wel even opletten wanneer je achterin wilt plaatsnemen dat je je knar niet stoot aan de immens brede C-stijl, die ook behoorlijk het uitzicht schuin naar achteren beperkt. Maar, ere wie ere toekomt, de Lacetti is een feestje voor de achterpassagiers. Met 275 liter is de kofferbak van deze vijfdeurs nu weer net niet overbemeten, maar we doen het er maar mee.

Kapitein Iglo aan het rad
Voorin word je verrast door een zeer volwassen bestuurdersplek. De doffe aluminiumlook ontbreekt niet, de klokkenwinkel is sober maar duidelijk. Alleen kunnen we onmogelijk spreken van een lekker in de hand liggend stuurwieltje. Je voelt je eerder Kapitein Iglo op de brug: wat een grote hoepel voor je neus. Ook jammer: de pook van de vijfbak zit te ver naar achteren waardoor je niet vanzelfsprekend genoeg schakelt. En als je dan ook nog een vijfbak treft met ouderwets lange schakelwegen die als een oude Opel-bak aanvoelt, dan heeft die Lacetti meteen wat goed te maken. Nog voordat je een meter hebt gereden. Nou, vooruit dan, de voorstoelen zijn ruimschoots verstelbaar, al is de zitting behoorlijk vlak. Het stuurwiel op onze CDX-versie is in diepte en hoogte instelbaar. Da's wel weer lekker. Starten, lopen, gaan!

Geen sprintertje
De 1,6-liter viercilinder (dubbele bovenliggende nokkenas, vier kleppen per cilinder) heeft 109 pk en moet de meest gangbare Lacetti worden. Daarvoor lijkt hij genoeg in huis te hebben. Verwacht geen flitsende dynamiek en op de hellingen van het voorland van de Pyreneëen waar we reden, heeft de vijfdeurs soms gewoon de tijd nodig voor de gewenste acceleratie. Maar de Pyreneëen zijn ver bij Nederland uit de buurt, dus wellicht scoort de Lacetti straks bij ons op dit punt wel een voldoende. Een 'ruim voldoende' tot 'goed' sleept de Daewoo in de wacht met zijn rijeigenschappen. De Koreanen kozen voor een stuggere, stevige afstemming van het onderstel voor de Lacetti op de Europese markt en dat pakt goed uit. Ondanks de bezadigde vijfbak en het gebrek aan reuzenkracht, laat de Lacetti zich verrassend sportief over de erg bochtige weggetjes van het Frans-Spaanse Baskenland dirigeren. We krijgen er zowaar lol in! De Bridgestones onder onze 1.6 bijten gretig in het asfalt en de stuurkarakteristiek van de Daewoo werkt gedreven mee om zoveel mogelijk neutraal het bochtenwerk te slechten. In grensgevallen gaat de voorwielaandrijver gematigd ondersturen, maar is dan makkelijk terug te halen.
Stevig geveerd zeiden we, maar oncomfortabel is de auto niet. De Koreanen hebben het zompige van eerdere Daewoo's weggewerkt en dat hebben ze goed gedaan. Toch kunnen we de hatchback vooralsnog niet uitroepen tot een doortastende stuurauto van het kaliber 307 of Focus. Daarvoor staat het onderstel er teveel alleen voor. Door toch nog iets te afstandelijke bediening en besturing is het nog niet zo'n lekker geheel als genoemde concurrenten. Nu mag je met een Lacetti best op dat punt toegeven op die genoemde toppers, mits je het elders terughaalt. Even verder zoeken nog naar Lacetti's meerwaarde.

Die beroemde uitrusting
Negen van de tien keer scoren auto's als deze op het onderdeel 'uitrusting'. Je krijgt simpelweg meer aan en op je auto voor hetzelfde en soms zelfs minder geld. Hoe scoort deze Koreaanse nieuwkomer? ABS, met EBD, heb je altijd. Ook airbags voor en zijairbags voor zijn altijd standaard. Elke Lacetti krijgt een radio-cd-speler mee, centrale vergrendeling met afstandsbediening, verwarmbare buitenspiegels, in hoogte verstelbaar stuurwiel en elektrische ramen voor.
En inderdaad, geen airco standaard voor instapmodel 1.4 Spirit. Maar da's dan ook de enige die dat standaard moet ontberen. De Style-uitvoering zit lekker vol: leren stuurwiel en pookknop, aluminium elementen in het dashboard, armsteun voor, axiaal verstelbaar stuur, elektrische bedienbare zijruiten achter, elektrische spiegels en airco, dus.
De Class-uitvoering is alleen met de 1.8-motor te bestellen, vergelijkbaar met de door ons gereden CDX-uitvoering. Die voegt nog toe: armsteun achter, aluminium afwerking in het interieur, een regensensor, snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging, cd-wisselaar in het dashboard, automatische airco, radiobediening aan het stuurwiel, traction control en mistlampen voor.

Zodoende…
Is dat allemaal genoeg? De Lacetti lijkt ons als gezinsauto een trouwe kameraad. Voor de no-nonsense koper biedt de auto zelfs nog een aansprekende wegligging ook. De prijs/kwaliteit/kwantiteit-verhouding klopt eveneens, is onze eerste indruk. En scoren doet de auto met de achterbankruimte en een fraai, strak Italiaans kontje. Best positief dus.