Dacia Duster

Dacia is een succes in Nederland. De doe-maar-gewoon-mentaliteit van de Logan MCV en Sandero slaat aan onder onze landgenoten. Wie op zoek gaat naar de redenen van die steeds groter wordende fanclub, verzandt als snel in clichés als 'die Nederlanders moeten weer zo nodig voor een duppie op de eerste rij', 'de buurman is te gierig om zichzelf een lekkere auto te gunnen', of 'Nederlanders zijn krenten die geen cent teveel willen uitgeven'.

Of zijn Nederlanders gewoon slimme mensen die simpelweg niet te veel van hun zuurverdiende spaarcentjes uit willen geven aan een nieuwe auto? Want waarom zou je meer spenderen dan nodig, terwijl je voor een mooi bedrag een auto kunt kopen waar je tevreden mee bent. Voor de krappe tien mille die de goedkoopste Logan MCV moet kosten, koop je mooi wel één van de ruimste auto's die er zijn. En die kleine achtduizend euro die je voor een Sandero 1.2 16V moet neertellen; klein prijsje, terwijl je toch een gloednieuwe, goed ogende vijfzitter voor je deur hebt staan. Dacia is één van de weinige automerken die value for money met dikgedrukte hoofdletters in z'n DNA heeft staan. Voordelige auto's, weinig poespas.

Flamboyant
Hoewel je het aan de hand van zijn uiterlijk niet meteen zou zeggen, gaat de nieuwe Duster gewoon vrolijk door op dit pad. De derde Dacia is weliswaar een stoer vormgegeven SUV met een verrassend flamboyant koetswerk, maar desondanks extra's staat de nieuwe Roemeen in ons land al te koop vanaf 14.000 euro. Dat is niet veel, zeker als je in ogenschouw neemt dat de Duster een flinke kar is die van neus tot kont 4.31 meter meet. Al moeten we die vanafprijs natuurlijk met het bekende korreltje zout nemen; voor dit bedrag krijg je niet veel luxe. Naar elektrische ramen, een radio en airconditioning kun je bijvoorbeeld blijven zoeken. Niet erg: je ziet wat je krijgt. Dacia geeft de basis-Duster gewoon het hoognodige mee; twee airbags, een remassistent, centrale portiervergrendeling en stuurbekrachtiging zijn standaard. Net als ongespoten bumpers, zodat ook boswachters en liefhebbers van de Lada Niva hun hart kunnen ophalen.

Uiteraard kun je een Duster naar hartenlust optuigen, waarbij je (voor Dacia-begrippen) uit opvallend veel uiterlijke opsmuk kunt kiezen. Dakrails, bodykits met aluminiumkleurige accenten in de bumpers, dikke treeplanken, noem maar op. Aan dat soort dingen zie je dat er zelfs bij Dacia naast de vertrouwde soberheid plaats is voor frivoliteit. Het mooie van dit merk is echter dat je zelfs bij de duurste versies niet onevenredig diep in de buidel hoeft te graaien. De dikst aangeklede 1.6 16V 4x2 Lauréate kost iets meer dan 16.000 euro, en dan heb je airco, elektrische ramen en spiegels en zijairbags aan boord. Zaken als een radio, lichtmetaal en een met leer omhuld stuurwiel zijn optioneel, maar over het algemeen krijg je bij Dacia een mooi pakket spullen voor je centen. Voor mensen die méér willen zal de verdere optielijst echter tegenvallen; gordijnairbags, cruise control, ESP, parkeersensoren of een automatische versnellingsbak zijn überhaupt niet leverbaar.

Veel MCV
Elke Duster is dus handgeschakeld. Bij de benzineversie (voorzien van de 105 pk sterke 1.6 16V die we kennen uit de Logan MCV) krijg je een vijfversnellingsbak, terwijl Dacia de dieselmotor standaard koppelt aan een zesbak. Die diesel is de bekende 1.5 dCi met 110 pk die het Renault-concern bijvoorbeeld ook monteert in de Clio, de Mégane en de Laguna. Wij hebben gereden met de benzinemotor, en die voelt – niet tegen de verwachting in – precies hetzelfde als in de Logan MCV. Het is een redelijk soepele krachtbron die vlot oppakt en graag in de toeren doorhaalt. In de Duster zorgt de viercilinder voor redelijke prestaties; in de vierde en vijfde gang zou wat meer trekkracht onderin fijn zijn, maar over het algemeen kom je in het Nederlandse verkeer weinig te kort. Overigens maakt de motor ontzettend veel toeren op de snelweg, bij 120 km/h wijst de meter 3.750 toeren aan en dat zorgt voor 'n flink kabaal aan boord. En ook dat kennen we uit de MCV.
Tijdens het rijden ontdekken we steeds meer parallellen tussen de ruime station-Logan en de robuuste Duster. Qua rijgedrag zijn ze grotendeels vergelijkbaar; de Duster veert erg soepel, schakelt helder en absorbeert slecht wegdek goed, en die eigenschappen voel je ook in de MCV. Wel heeft de Duster een merkbaar grotere draaicirkel, stuurt-ie wat zwaarder en is-ie in krappe, snelle bochten eerder onderstuurd. Het rijden in de nieuwe budget-SUV kun je dus het beste omschrijven als middle-of-the-road, en daar is weinig mis mee. Wie een scherp rijdend SUV-tje zoekt, wat op zich al een redelijk tegenstrijdige wens is, is bij deze nieuwe Dacia aan het verkeerde adres.

Adequaat formaat
We schreven het eerder al; de Duster is een fikse jongen. Voorin heb je zelfs als grote Hollandse spinazie-eter voldoende ruimte, en op de achterbank hoef je – mits je goed rechtop zit – niet veel moeite te doen om hoofd en benen kwijt te raken. Lang leve een vierkante carrosserie! Voor 'actieve mensen met dichtgeplande weekenden' is het goed om te weten dat de achterbak van de Duster 'n adequaat formaat heeft. Hij ligt weliswaar verscholen onder een iel, niet-oprolbaar afdekzeiltje (de besparing moet ergens behaald worden), maar met de vijf zitplaatsen in gebruik meet de bagageruimte 475 liter. Gooi je de bank neer dan groeit dat laadvolume naar bijna 1.700 liter. Kijk, daar kun je wat mee.
Je bent al snel geneigd om te zeggen dat mensen de Dacia Duster vooral voor z'n uiterlijk gaan kopen. Want als het aan ons ligt mogen de dikke lijnen van deze nieuwkomer er zeker zijn, het is gewoon een lekker stoer apparaat. Maar wie de Duster weg zet als de nietsnut van de Dacia-familie, de stoere jongen die alleen maar goede sier maakt met z'n looks, doet de Duster tekort. Zeker gezien z'n prijs is dit een behoorlijk comfortabele auto die ruimte en praktische bruikbaarheid op een geslaagde manier combineert.