Citroën ë-C4 vs. Peugeot e-2008 - Vergelijkende Test

Citroën speelde de afgelopen jaren balletje-balletje in het schemergebied tussen Ben C-segment. Je had de C3 Aircross in B, de C4 in C, maar ook de C4 Cactus die – zijn naam ten spijt – technisch een C3 was en wat betreft formaat een beetje tussen beide klassen in zweefde. Dat was belangrijk, want in 2018 verdween de C4 zonder opvolging. Stel je voor dat Volkswagen de Golf zonder opvolger uit het gamma zou nemen, of Ford de Focus. Nu staat ook de C4 Cactus op de nominatie te worden geschrapt. De betekent dat de nieuwe C4 op termijn beide moet vervangen.

En hoewel zijn plekje aan de bovenkant van het B-segment de naam C3 zou rechtvaardigen, heet hij toch weer C4. Het is een ingewikkelde modellenstrategie, die met deze nieuwe C4 weer terug naar eenvoud moet worden gebracht. Alhoewel, eenvoud: wat staat hier nu? Een coupé of een crossover? Of een cross-over van een coupé en een cross-over? Citroëns klassieke eigenzinnigheid lijkt weer helemaal terug en dat kunnen we alleen maar toejuichen. Helemaal nieuw is het idee uiteraard niet, want in 2005 al rolden we over elkaar heen van het lachen toen SsangYong met de Actyon op de proppen kwam, een jaar later staken we de loftrompet toen BMW hetzelfde deed met de X6 en inmiddels is er van veel dikke SUV’s een coupé-versie. In dit segment daarentegen is zo’n variant minder vanzelfsprekend en dat maakt de nieuwe C4 een welkome speler op de markt.

WILDE MIX

Opvallen doet de C4 zeker. De achterste zijruitjes doen denken aan legendarische Citroëns van weleer, de spoiler die de achterruit in tweeën deelt, verwijst naar de wat minder legendarische (driedeursversie van de) eerste generatie C4. De achterlichten zijn een wilde mix van lijnen en lopen over in de spoiler. Aan de voorkant zien we overeenkomsten met meer actuele modellen van Citroën. Let vooral op de wijze waarop de Double Chevron deel uitmaakt van de sierstrips, die op hun beurt weer weglopen als ledverlichting. Het is een gewaagd geheel en precies dat maakt deze C4 zo leuk om naar te kijken. Zelfs de naam is een beetje maf, want waarom zou je hem e-C4 noemen als het ook ë-C4 kan zijn? Dat dit een elektrische C4 is, zie je, behalve aan de typeplaatjes, ook aan de omlijstingen van de mistlampen, die bij de ë blauw zijn. Diezelfde kleur komt terug bij de dorpels en in twee sierpaneeltjes in de voorportieren.

Concurrent van de dag is onze inmiddels welbekende duurtester van Peugeot, de e-2008. Die doet wat minder gek dan de Citroën, maar dat maakt hem nog geen saaie verschijning. Met zijn hoekige, hoge bouw onderscheidt hij zich duidelijk van de 208 en mede dankzij de (min of meer) verticale ledverlichting oogt met name het front hoog en indrukwekkend. Hoewel beide auto’s (net als onder meer de Opels Corsa en Mokka en de DS 3) zijn gebaseerd op hetzelfde CMP-platform, heeft de Peugeot een kortere wielbasis dan de Citroën. Hij is bovendien korter, smaller en net iets hoger. Waarmee maar weer wordt onderstreept dat de Citroën eigenlijk tegen het C-segment aan schurkt.

VEEL BEENRUIMTE

Het voordeel van die langere wielbasis zit vooral in de interieurruimte en dan met name op de achterbank. Zelfs de hoofdruimte van de C4 is ondanks de schuine daklijn niet eens zo heel beroerd, maar de beenruimte daar is echt goed. Ook de kofferruimte is met 380 liter op het gemiddelde niveau van het C-segment. Het dashboard van de C4 is een mooi compromis tussen rust en extravagantie. De klokken bestaan uit een vrij klein, trapeziumvormig scherm, dat iets naar voren staat en zodoende wordt omlijst door backlight. Het is tamelijk eenvoudig en sober wat betreft de indeling, die je middels enkele presets zelf kunt samenstellen. Erboven staat een head-up display met de meest essentiële informatie.

Op de middenconsole prijkt een lekker breed infotainmentscherm. Daarmee is bijna alles te bedienen, maar we zijn vooral erg blij dat Citroën voor de meest essentiële zaken eveneens fysieke knoppen heeft toegevoegd. Binnentemperatuur en volume van de muziek kun je ouderwets hands-on instellen, in plaats van geswipe en gescrol door allerlei menu’s. Op de middenconsole zitten twee usb-aansluitingen, een klassieke en een usb-c. Een pook heeft de C4 niet, kiezen tussen P, D, R en N doe je met een aluminium knop, waardoor de middentunnel nagenoeg vlak is gebleven. Ernaast zitten nog knoppen voor de rijmodi (Eco, Sport en Normal) en een knop om over te schakelen van D naar B, waarbij het regeneratief remmen wat wordt versterkt.

Een opmerkelijk detail aan het dashboard is de lade die boven het dashboardkastje zit. Die biedt plaats aan een tablet, maar daar zit ook een uitschuifbare houder voor die tablet, zodat je onderweg films kunt kijken. Een extra slim detail is dat het hoesje dat in die houder past is voorzien van een folie die voorkomt dat de bestuurder mee kan kijken. Wel zo veilig in het verkeer én voor degenen die wel eens genieten van films waarvan je liever niet wilt dat je partner weet dat je ze kijkt.

DIKKE SPOILER

De stoelen hebben wat korte zittingen, maar zitten verder erg prettig. Citroën heeft keurige materialen uit de kast gehaald. Een minpunt is dat het zicht naar achteren nogal wordt belemmerd door de dikke achterspoiler. Daardoor was er ook geen ruimte voor een wisser, waardoor dat beetje zicht bij slecht weer al snel verder afneemt.

Weinig mis met het interieur van de C4, maar laten we met het portier de Peugeot binnen vallen: in de 2008 moet de Citroën zijn meerdere erkennen. In elk geval zo op het eerste oog, want de materialen zijn niet alleen nog een stuk mooier, de vormgeving is vooral een klasse hoger. Dat zit hem nog het meeste in het instrumentarium. Dat is volledig digitaal en opgebouwd uit meerdere transparante lagen, waardoor je een prachtig 3D-effect krijgt. Ook hier kun je voor de indeling kiezen uit meerdere modi, maar voor allemaal geldt dat ze meer informatie geven dan de Citroën. Tegelijkertijd betekent dat ook dat de Peugeot-klokken wat minder gemakkelijk afleesbaar zijn, maar het oog wil ook wat. Een ander mooi detail zijn de tuimelschakelaars in het midden en de aanraakknoppen daarboven.

Ook daar is het wat minder logisch in de bediening dan in de C4, vooral ook omdat de Peugeot geen fysieke knoppen heeft om de temperatuur in te stellen. Wat in de 2008 ook lastig is, is dat de satelliet met de bediening van de cruisecontrol volledig schuilgaat achter het stuur. Je zult dus de knoppen uit je hoofd moeten leren, want om ze te zien, zul je ofwel moeten uitstappen ofwel onder het dashboard moeten kruipen; geen van beide handige posities terwijl je de trajectcontrole in rijdt. Bij de C4 zitten die knoppen keurig op het stuur.

Ook de 2008 heeft weer die typische i-Cockpit, waarbij de instrumenten als het ware tussen conventionele klokken en head-up display in zitten. Om ervoor te zorgen dat het daarmee niet achter het stuur valt, is dat stuur heel laag gepositioneerd, klein gehouden en zowel van boven als van onderen afgeplat. Het levert een zitpositie op die wel echt je ding moet zijn. Ondergetekende houdt ervan, maar je moet het wel zelf even ervaren om teleurstellingen achteraf te voorkomen. Net als de C4 heeft de 2008 twee generaties usb op de middenconsole en aansluitingen achterin. Daar is de hoofdruimte net wat beter dan in de C4, maar de beenruimte juist een stuk krapper. Ook de kofferruimte van de 2008 is met 350 liter wat minder dan die van de Citroën, maar nog steeds prima bruikbaar.

ZIJDEZACHT

Citroën heeft natuurlijk een naam hoog te houden als het aankomt op comfort en ook deze nieuwe C4 doet dat met verve. De hydropneumatische vering mag dan in de geschiedenisboeken zijn verdwenen, met een soort hydraulische dempingskussens die eerder debuteerden in de Cactus weet Citroën dat spreekwoordelijke zwevendetapijtgevoel nog steeds redelijk waar te maken. De C4 voelt zijdezacht aan en ook matig of zelfs slecht wegdek krijgt het onderstel niet gek. Tegelijkertijd voelt de auto deinerig noch zweverig aan. De besturing is erg licht en nogal afstandelijk, maar dat past eigenlijk uitstekend bij het karakter en comfort van deze auto. Wat daar ook aan bijdraagt, is dat het lekker stil blijft aan boord. Natuurlijk komt dat vooral door het ontbreken van een verbrandingsmotor, maar ook windgeruis en afrolgeluiden van de banden worden goed buiten gehouden. Ondanks de lichte besturing luistert de auto met voldoende precisie naar de teugels.

Met zijn 136 pk en 260 Nm is de elektromotor ruim bemeten voor een auto als de C4. Het is niet zo’n EV waarmee je auto’s met verbrandingsmotor het snot voor de ogen rijdt en de 10,1 seconden die we klokten (koud, nat wegdek) van 0 naar 100 km/h is voor een elektrische auto weinig indrukwekkend, maar op tussensprints is de motor kwiek en alert genoeg.

Datzelfde geldt uiteraard voor de Peugeot e-2008, omdat die immers exact dezelfde aandrijflijn heeft. Toch lijkt Peugeot wat met de afstelling te hebben gedaan, want de 2008 klokken we een halve seconde sneller op de acceleratietest. Dat is een wat fors verschil om alleen te verklaren met de 61 kilo meergewicht van de C4 en beide auto’s staan op hetzelfde bandentype. Zeker is dat de afstelling van het onderstel anders is. Verder heeft de 2008 niet die hydraulische kussens waar de Citroën zijn bijzondere karakter aan dankt. Bovendien staat onze duurtester op iets lagere banden. Laat er geen misverstand over bestaan: ook de 2008 is een lekker comfortabele auto en voor de op sportiviteit gerichte bestuurder kan hij ook nog leuk uit de hoek komen. Nog steeds is de besturing licht, maar toch krijg je meer feedback dan in de Citroën. Ook hier maakt de isolatie van het interieur veel indruk.

VAAK LADEN

Het zal je door de foto’s niet zijn ontgaan dat deze test zich een week of drie geleden afspeelt en dat betekent voor beide auto’s een flinke uitdaging. De temperaturen zijn de hele week ruim onder het vriespunt en dat heeft zijn weerslag op de prestaties van de accu’s. Voor beide auto’s geldt dat ze met een volle accu optimistisch een rit van ruim driehonderd kilometer beloven, maar dat de resterende actieradius aanzienlijk sneller slinkt dan de kilometerstand oploopt. Dat gaat bovendien niet bepaald lineair, waardoor je genoodzaakt bent een forse reserve over te houden en dat betekent weer veelvuldig aan de laadpaal of snellader staan. Laden op wisselstroom gaat met maximaal 11 kW, aan de snellader op gelijkstroom slurpen de auto’s maximaal 100 kW naar binnen. Beide auto’s hebben hun laadaansluiting op het linker achterscherm, waardoor je op krappe plekken toch achteruit kunt inparkeren zonder te veel gehannes met de laadkabel.

Onze Citroën staat hier te shinen in de Shine-uitvoering en dat is, zoals de naam al doet vermoeden, de meest riante versie. Standaard heeft die 18-inch lichtmetalen wielen, automatische airconditioning, navigatie, privacyglas achter, head-up display, keyless entry en start, parkeersensoren voor en achter en achteruitrijcamera. Extra’s op onze auto zijn onder andere de leren bekleding, de voorruitverwarming, betere audio, de inductielader voor de telefoon en automatisch inparkeren.

Onze duurtest-2008 is een Allure. Bijbetaald op dit exemplaar zijn de 18-inch wielen, keyless entry, stoelverwarming voor en het xPack Drive Assist Plus ADAS-pakket. Alles bij elkaar opgeteld kosten deze auto’s zoals ze hier staan op een paar honderd euro na hetzelfde.