Test: Citroen C3 Pluriel 1.6i 16V SensoDrive (2003)

Wie van vrolijke kleuren houdt, zal meteen vallen voor de oranje Pluriel, die een zomerlang onze testgelederen als duurtestauto heeft versterkt. Maar natuurlijk is het niet alleen de kleur, ook zijn guitige vorm spreekt heel wat mensen aan. Wij voelden ons tijdens prachtig zomerweer natuurlijk bevoorrecht om met een cabrio te kunnen rijden. Maar al snel komt het eerste minpunt van de Pluriel om de hoek kijken. Hij gaat immers niet in één (of twee) handomdraai(en) weer dicht. Wie hem 's avonds in de straat voor de deur moet parkeren en de kap wil sluiten, is tien minuten bezig om hem weer op te tuigen. Daarvoor heeft Citroën een geplastificeerde handleiding bijgeleverd, want het vereist wel even aandacht om te zorgen dat de diverse delen op de goede manier worden geplaatst. De bogen wegen trouwens elk 11 kg en wie kleiner is dan, zeg, 1,72 m tilt ze niet gemakkelijk boven op de carrosserie. Er is trouwens geen plaats in de Pluriel en je laat ze dan ook alleen thuis als er geen enkele kans is op een regenbui. Mét de bogen geïnstalleerd, kan je overigens ook goed open rijden. Een druk op de knop en je laat het vouwdak zover als je wilt openrollen. In de uiterste stand valt het als een harmonica over de achterruit. Neem je vervolgens de moeite om even uit te stappen en de achterruit inclusief vouwdak om te klappen vóór de achterklep, dan heb je toch een fraaie open hemel.

Rumoerig
Onze C3 Pluriel is uitgerust met de 1,6-litermotor, die alleen maar verkrijgbaar is met SensoDrive transmissie, de gerobotiseerde halfautomaat, die geen koppeling heeft en wordt bediend met de pook of via peddels aan de stuurkolom. Aanvankelijk waren we nogal geïrriteerd over de werking van de SensoDrive, maar eerlijk is eerlijk, het is ook een kwestie van wennen en vooral geduld. De bak werkt nu eenmaal trager dan je zou willen en omdat hij niet snel in 'Drive' wegrijdt, moet je bij voorbeeld wel twee keer kijken om te keren op de weg.
De 1.6i met zijn vermogen van 110 pk is een lekker motortje, dat goed reageert op het gas. Hij zou volgens ons beter tot zijn recht komen met een normale vijfbak. Tijdens onze acceleratietests produceerde de C3 Pluriel gedurende de kick down een hels kabaal om vervolgens met 12,2 s niet aan de tijd te komen die de fabriek opgeeft (11,6 s) voor de sprint van 0-100 km/h. Rijdend doet de open C3, die overigens zo'n 130 kg meer weegt dan de gewone C3, het beter. Voor de tussensprint van 50-80 km/h noteren we 5,3 s en voor 80-120 km/h 9,7 s. Het testverbruik komt uit op 1:11,6 wat weliswaar niet in de buurt komt van de fabrieksopgave van 1:15,2, maar dat is nu eenmaal inherent aan dit soort tests. Voor andere ritten tijdens de duurtest (dus zonder metingen) was een gemiddelde tussen 1:13 en 1:14,5 niet ongewoon. Wat betreft geluid viel de open versie van de C3 ons niet mee. In open toestand met de portierraampjes omhoog noteerden we nog vér over de 80 dB. Ook dicht valt deze Citroën in de categorie rumoerig.

Verschil
Het interieur van de Pluriel is overgenomen uit de C3. Jammer dat de stoelen niet zijn aangepast. De zittingen zijn te plat en de rugleuningen geven niet genoeg zijdelingse steun. Bij het rijden als cabrio of als roadster merk je dat er verschil is in de stijfheid van de carrosserie. De bogen doen hun verstevigingwerk kennelijk uitstekend. Open is de Pluriel nogal slap. De carrosserie is nogal wiebelig en in bochten lijkt de voorkant los van de achterkant te werken. Ook met de bogen op hun plaats rammelt en kraakt hij nog steeds een beetje, maar hij voelt daarbij duidelijk steviger aan.