Citroën C3 1.1i – 2004 – 618.738 km - Klokje Rond

De reden dat Michel zoveel kilometers maakt? “Ik woon boven in Groningen, aan het einde van de wereld, waar helemaal niets in de buurt is. Zelfs voor de supermarkt gebruiken we de auto. Daarnaast breng ik elke dag mijn zoon naar zijn werk. Dat is 25 kilometer enkele reis en dus honderd kilometer per dag. De ritten naar Hongarije voor familiebezoek komen daar nog eens bij.” Zodoende rijdt Michel 50.000 tot 70.000 kilometer per jaar in zijn Citroën C3. “Al sinds ik mijn rijbewijs heb, rijd ik Citroën.

Uit noodzaak geboren. Mijn eerste was een CX, die vond ik zo mooi dat ik hem móést hebben, maar ik kon die auto eigenlijk niet betalen. Dus ben ik zelf gaan sleutelen. Dat doe ik bij deze C3 nog steeds.”

ZELF SLEUTELEN

De C3 heeft nog zijn originele motor en versnellingsbak en sinds de aanschaf bij 360.000 kilometer doet Michel al het sleutelwerk zelf. “Mijn zoon werkt bij een garage als keurmeester. Daar mag ik de brug gebruiken om mijn auto te onderhouden.

De afgelopen 250.000 kilometer heb ik nooit olie ververst”, lacht Michel. “Hij verbruikt namelijk één liter op 2.000 kilometer, dus die wordt zo vanzelf ververst. Ik gooi er gewoon olie van de Action bij. Daarnaast woon ik maar een paar kilometer van een autosloperij waar ik van alles voor mijn Citroën C3 bij elkaar scharrel.”

NIETS MEER GOED

Als keurmeester Joep Schuurman is teruggekeerd van zijn proefrit stapt hij hoofdschuddend uit. “Is dit serieus? Aan deze auto is helemaal niets meer goed.”

Zijn oordeel wordt al niet veel gunstiger als hij de motorkap opentrekt en zijn handen meteen vol olie zitten. “Onlangs is de carterventilatieslang gescheurd”, legt Michel uit. “Toen zat alles onder de olie. Nu is die weer gerepareerd hoor.” Maar enige moeite om de boel weer schoon te maken, deed hij kennelijk niet.

Joep ziet dat de toplagers, die bovenop de veerpoot zitten en de motorruimte insteken, voorzien zijn van zelfgefabriceerde matjes. Op die manier had Michel geen nieuwe rubbers nodig; die kosten drie tientjes per kant. “Ik vraag me af of dat zo wel mag en eentje is alweer gescheurd, waardoor er ijzer-op-ijzercontact is. En dat mag zéker niet.”

Als we de auto optillen zien we dat die inmiddels uitbundig koelvloeistof aan het lekken is. Waar dat vandaan komt? “Ik zie wel drie of vier lekkages, zo op het eerste oog.” Verder valt Joep iets op aan de multiriem. “Daarin zit een flinke scheur. We mogen blij zijn dat we zijn blijven rijden. Ik zou er geen meter verder mee gaan voordat die is vervangen.” Maar Michel blijkt niet voor één gat te vangen: “In de kofferbak ligt een nieuwe. Daar heb ik een heleboel reserveonderdelen. Een nieuwe koppakking bijvoorbeeld en een uitleescomputer neem ik ook altijd mee.”

Als Joep verder zoekt, komt hij een afgescheurd draagarmrubber tegen. “Aha”, zegt Michel. “Dan weet ik nu waarom hij zo naar rechts trekt ...” En als hij toch bezig gaat met het vervangen van rubbers, kan hij ook meteen de motorsteun meenemen, want die is afgescheurd. Onder aan de auto zien we verder dat de uitlaat hangt aan het beveiligingsbandje dat hem vasthoudt als het rubber is gescheurd. Ook wijst Joep ons op een ontbrekende klem van de remleiding. “Die is daarmee ondeugdelijk gemonteerd.”

OVERZETDORPEL

Voordat we de wielophanging controleren, is er aandacht voor de dorpel aan de linkerzijde. “Dat is een overzetdorpel”, weet Joep. “Die heb ik al lang niet meer gezien.” Michel: “De originele dorpel was te ver verroest. Die heb ik helemaal uitgeslepen en de nieuwe dorpel er met punt­lassen opgezet. Binnenkort is de andere kant aan de beurt.” De banden zijn vanzelfsprekend ook niet nieuw. Als Michel een mooie set op de sloop ziet, koopt hij die voor een tientje per band. Voorop zitten zodoende twee tien jaar oude zomerbanden van dezelfde soort. Achteraan zitten twee verschillende winterbanden van zestien jaar oud. “Maar een leeftijdsgrens voor banden bestaat niet in Nederland, dus het is legaal”, zegt Michel.

Dan begint Joep de strategie door te krijgen. “Jij kent alle mazen in de wet en weet daar uitstekend tussendoor te gaan, maar ik hoop dat het wel duidelijk is dat je in een onveilige auto rijdt.” Want wat dacht je bijvoorbeeld van de veerpoten, die niet ver genoeg in het fusee zitten. Dat deed Michel expres. “De auto is regelmatig zwaarbeladen en zo staat hij wat hoger op zijn wielen.” “Ik zou het niemand aanraden”, zegt Joep. “Je verandert er het krachtenspel van de ophanging mee. Dat is best een risico.”

Tot slot wijst Joep in de linker wielkast op een nippel van de remleiding. Die heeft Michel ook vervangen, maar hij lekt nu. “Ik ben er wel klaar mee”, zucht Joep bijkans ten einde raad. Zijn oordeel over deze C3 laat niet lang op zich wachten ...

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Deze auto is totaal versleten en een gevaar op de weg: de thuisklusser op zijn slechtst. Ik heb er geen goed woord voor over.”