Citroen C2 1.6i 16V VTR Sensodrive (2004)

De VTR oogt lekker sportief. Dat hij directe familie is van de ronde en vriendelijke C3, is aan de buitenkant niet te zien. De C2 oogt veel hoekiger en gemener. In VTR-uitvoering heeft de C2 behalve vette bumpers en skirts ook lekker brede banden en 16-inch lichtmetaal. Onder de kap ligt een pittige 1.6 16V, die goed is voor 110 pk. De ontwerpers waren behoorlijk geïnspireerd en durfden het aan om een van de oudste wetten uit de ontwerphistorie te breken: ze lieten de achterste zijruit 10 cm lager beginnen dan de voorste. Dit geeft de C2 een heel eigen gezicht. Ook vrij ongebruikelijk is de achterklep die in twee delen opengaat. Het bovenste gedeelte klapt naar boven, het onderste naar beneden.

Horten en stoten

De 1,6-liter zestienklepper heeft Citroën gewoon van de grote stapel gepakt, want Peugeot en Citroën gebruiken 'm in bijna élk model. Hij is goed voor 109 pk en een koppel van 147 Nm. De SensoDriveversnellingsbak van de C2 is minder doorsnee. In wezen is het een gewone vijfbak, maar dan zonder koppeling. Als je de pook tegen de + duwt, wordt er ontkoppeld en schakelt de bak vanzelf op; druk je tegen de –, dan wordt er een lager verzet gekozen. Je kunt de bak ook bedienen met aluminium flippers achter het stuur. Ondanks het vermakelijke PlayStation-achtige van deze bak, zouden we liever een gewone vijfbak zien. Het schakelen verloopt niet zonder horten en stoten. Als je de bak opdracht geeft een

versnellinkje te wisselen, is 'ie veel te lang bezig met ontkoppelen. Bovendien voelt het allesbehalve sportief dat je bij de sprint tot honderd kilometer twee keer zowat met je neus op het stuur zit. De C2 doet die sprint in 11,1 tellen. Bij het sprinten verliest de C2 tijd bij het schakelen. In tussensprints – dus zonder schakelen – scoort 'ie beter.

De C2 1.6 is niet met een handbak te krijgen en Citroën ziet dat (voorlopig) ook niet zitten. De jeugdige doelgroep schijnt zo'n speeltje veel leuker te vinden. Die versnellingsbak werpt ook een schaduw over het rijplezier van de C2. Want hoeveel lol we ook hebben om hem een bocht door te jagen en hoe goed hij ook aan de weg kleeft, op het moment dat je schakelt, is het even over met de pret.

Teleurstelling
Op het weggedrag van de C2 is niet veel aan te merken. Hij laat zich lekker snel over slechte, bochtige wegen sturen. Het onderstel is prima op zijn taak berekend. De vering en demping van de C2 VTR zijn lekker stevig, maar niet spijkerhard. Het bochtengedrag is over het algemeen neutraal. Maar wat is die besturing een teleurstelling: licht en compleet gevoelloos. Erg jammer! De C2 kost 16.940 euro en voor dat geld heeft 'ie ook remkrachtverdeling, zes airbags en als optie ESP. De VTR is voorzien van behoorlijk stoere bekleding met een futuristische structuur. De stoelen zijn van goede kwaliteit en bieden veel steun. Bovendien kun je het stuur van de C2 in de hoogte en diepte verstellen. De geteste C2 heeft geen achterbank, maar twee losse stoelen. Als optie zijn twee verschuifbare exemplaren te bestellen. Die stoelen hebben wel iets stoers, ook al kun je er als volwassene niet geweldig goed zitten, doordat je met je knieën tegen de voorstoel zit.