Chrysler 300M 3.5i V6 LE (2002)

Zo ruimdenkend is de autowereld nu ook weer niet: in de klasse van iets meer dan een ton (e 45.380) zijn het bekende merken die de dienst uitmaken. Vooral Duitsers. Om daar tussen te komen, dat valt om de drommel niet mee. Grote Fransen, dikke Japanners; allemaal komen ze tekort om écht te scoren. Terwijl het vaak niet eens aan de auto zelf ligt. Ook Chrysler hikt aan tegen de gevestigde orde. Maar blijft ambitieus beuken om terrein te veroveren. Wat betreft de 300M (van precies 5 meter lang!) probeert Chrysler het met twee V6-benzinemotoren: één van 2,7 en een blok van 3,5 liter inhoud. Die eerste motor maakt de 300M al vlot genoeg, concludeerden we eerder. Logisch dat de 3.5 de vierdeurs Amerikaan ronduit snel maakt. Je moet er moeite voor doen om te merken, maar de 3.5 is over de hele linie net dat slagje gretiger en dat stukje sneller met zijn reactie op het gaspedaal. Opvallend is het mooie, geraffineerde lopen van de motor. Weliswaar brult het blok bij kick-down best flink, maar het klinkt mooi gelijkmatig en wordt bij constante snelheid braaf en comfortabel.
Ook het opschakelen van de automaat (een 4-traps) verloopt smooth zoals de Amerikanen zeggen.et als op de 2.7, biedt onze 3.5 ook de mogelijkheid van AutoStick. Da"s een systeem om handmatig op- of terug te schakelen. Handig met een aanhanger, of bij een bergrit, of als je gewoon zin hebt om iets zelf te doen. Precies zoals op de 2.7 mag de AutoStick ook op de 3.5 ook wel iets bijteriger reageren. Het is leuk dat de bak deze extra mogelijkheid biedt (voor de paarden-trailer!) maar super vinden we het ook niet. Toch over het geheel genomen: die motor/bak-combinatie van deze 300M is lekker. En 1 op 8 vinden we goed te pruimen voor zo"n slagschip.
Rijden dan. Wie bang is voor enige weekheid vanuit het onderstel (het bekende Amerikaanse deinen, zwabberen, zwalken en wiebelen) kunnen we geruststellen: Chrysler heeft, net als bij de PT en al veel eerder bij de Neon, ook bij deze flinke jongen gekozen voor "strak." Sterker nog, de auto is af en toe best stevig geveerd. Zonder oncomfortabel te worden overigens. Ook in bochten valt het overhellen erg mee. Het is daarom simpelweg een fijn te mennen sedan, deze Amerikaan. Jammer dat ook op dit topmodel het onderstel op slecht wegdek soms goed hoorbaar is (heeft een Benz over het algemeen niet).

Volle bak

Amerikanen zijn traditiegetrouw goed qua uitrusting. Maar als het eenmaal gaat over auto"s van meer dan een ton, mag je sowieso wel een "volle bak" verwachten niet? Bij de vorige 300M waren zijairbags zelfs niet als optie leverbaar.a de facelift begin 2001 is dat anders geworden: standaard.et als een automatisch dimmende binnenspiegel, radiobediening vanaf het stuur en niet één maar twee 12V-stopcontacten.
Z"n imposante uiterlijk is helemaal hetzelfde gebleven: een opvallend, potent uiterlijk, giga-koplampunits. De fraaie 17-inch lichtmetalen spaakwielen zijn nu ook standaard.
De 300M met 2.7 V6 is er als LE en SE. De SE heeft leren bekleding op wat luxere zetels voor én op de achterbank. Verder kun je in de SE je favoriete stand van stoelen en buitenspiegels opslaan in een geheugen. Onze 3.5 is er alleen als SE.
Na een weekje sturen met de dikste 300M hinken we op twee gedachten. Met de motor en bak kunnen we prima leven en ook de uitrusting is helemaal op niveau. Verder vallen de rijeigenschappen bepaald niet tegen. En dan nog iets: wie kiest voor een Chrysler voor dit geld, die kiest voor even wat anders. Het is ronduit verfrissend om te zien hoe verfrissend ándere weggebruikers het vinden om eens wat anders te zien dan een BMW 5-serie of een Mercedes E-klasse of iets dergelijks.et als bij bijvoorbeeld een Lexus, getuigt het van durf en eigenzinnigheid. Is dat genoeg voor u? Want je blijft natuurlijk uitleggen als je een Chrysler 300M rijdt in plaats van....