BMW Z4 Roadster 2.5si (2006)

Op de Salon van Parijs in 2002 werd het doek getrokken van de BMW Z4, die de Z3 moest opvolgen. Belangrijkste taak van het nieuwe model was om de BMW-roadster te bevrijden van het dameskappersimago.
Het gewaagde lijnenspel, met zachte rondingen die bruut werden onderbroken door scherpe randen, hoeken en onverwachte wendingen, droeg daar zeker aan bij. Ook de zitpositie maakte de Z4 veel meer sportauto dan zijn voorganger; ver naar achteren en diep, waardoor een ideale gewichts-verhouding van 50:50 tussen voor- en achteras werd bereikt. De Z4 is een indrukwekkende verschijning die het vrouwelijke imago van de BMW-roadster definitief naar de eeuwige jachtvelden heeft gestuurd.
Na drie jaar zijn de verkoopaantallen van de Z4 meer dan gehalveerd en dus is het tijd voor een stimulerende injectie. Die is er beslist dankzij de Z4 M Roadster, maar ook een facelift en nieuwe motoren moeten de Z4 weer op de linkerbaan krijgen. Wij voelen de 2.5si aan de tand, die de 218 pk sterke zes-in-lijn heeft die we kennen van de 325i en de 525i.

Mooi paneel
Als de facelift van de Z4 al in het interieur is doorgetrokken, dan hebben wij dat niet kunnen ontdekken. Nog steeds dat mooie, brede aluminium paneel met een zwart eilandje waar de luchtroosters en de bediening voor de geluidsinstallatie een plek hebben. Slechts drie draaiknoppen en een clustertje drukknoppen bedienen de airco. De BMW heeft ook stoelverwarming.
Het stevige stuurwiel met aluminiumachtige spaken ligt erg goed in de hand. De stoelen zijn kwalitatief uitstekend. Zet de automaat in D en de pret begint. We hebben bedenkingen bij de combinatie sportauto-automaat. Maar hoewel we in deze auto liever het betere handwerk doen, stelt de automaat ons niet teleur. Hij schakelt behoorlijk snel en zelfverzekerd. Het resultaat is onder meer een 0-100-sprint in zeven seconden rond, en dat is maar eentiende lang-zamer dan de fabriek claimt. En de Z4 maakt daarbij een lekkere sound. Hij is in bochten vergevingsgezind; je kunt met hem spelen, maar moet ver doortrappen om gekke dingen te doen.

Linnen kap
Linnen kappen worden bedreigd met uitsterven, nu steeds meer fabrikanten overgaan op cabrio's met een stalen vouwdak. Toch valt ook voor de klassieke linnen kap een hoop te zeggen. Je bespaart gewicht, het kost minder geld, het is sneller in- en uit te vouwen en het kost aanzienlijk minder ruimte, wat zich vertaalt in meer kofferruimte: de Z4 is voorzien van een nog acceptabele laadruimte.
Aan de andere kant merk je in dichte toestand meteen aan het geluid om je heen een nadeel van een stoffen kap. Toch zijn we blij dat BMW vasthoudt aan de stoffen kap. Hij is elektrisch bedienbaar en zelfs de twee klemmen maakt de Z4 voor je los.
Automatische airco, cruise control, boordcomputer, zijairbags, mistlampen, regensensor en nog wat van die gemakken zitten er allemaal op. Voor xenonverlichting moet de klant bij de BMW-dealer stevig bijbetalen. Toch betwijfelen we ten zeerste of dergelijke argumenten bij de keuze voor deze pretauto
de doorslag zullen geven.