BMW Z4 Roadster 2.5i S (2003)

Het BMW-uiterlijk roept niet direct enthousiaste reacties op. De combinatie van de scherpe vouwen in de flanken en glooiende lijnen van de achterklep en de langgerekte motorkap doen je bij de kennismaking met de Beierse cabrio toch even de wenkbrauwen fronsen. Maar hoe langer we hem bekijken, hoe mooier we hem eigenlijk vinden. De gestileerde Z in het voorspatbord, die bij de eerste aanblik wat gekunsteld overkomt, is bij nadere bestudering toch wel erg fraai. Het BMW-logo onttrekt op een even elegante als kunstige manier de clignoteurs aan het zicht.
Het bedienen van de kap gaat zo eenvoudig, dat je al snel besluit open te rijden. In slechts zeven seconden opent de kap volautomatisch. Ont- en vergrendelen gaat ook volledig vanzelf. Eén aanmerking hebben we op de kap en die betreft de kleur. Een beige kap past wat ons betreft niet zo best bij een zilvergrijze auto. Een zwarte kap heeft onze voorkeur. De hoekige rolbeugels, die zichtbaar worden als we de Z4 onthoofden, doen wat plastiekerig aan. De vormgeving past echter perfect in het ontwerp van de Z4.
Zo spannend als de buitenkant van de Z4 is, zo zakelijk is het interieur. Weinig knopjes, lampjes en andere zaken die het fungehalte verhogen. De bedieningsorganen zitten direct onder handbereik en je hebt alles zonder verdere bestudering zo onder de knie. Donkere kleuren overheersen. Van de hoogglans plastic strips in houtlook op het dashboard en rond de versnellingspook worden we niet vrolijk. BMW levert ook geborsteld aluminium 'beplating' voor het dashboard en dat staat een stuk beter. Het stuurwiel is weliswaar mooi en een tikje retro, maar te dun. Bovendien staat het scheef naar links. De zitpositie achter het stuur is echter perfect en er is ruimte om de ledenmaten te strekken. Het uitzicht op de bolle, langgerekte motorkap is formidabel. Maar je vraagt je af waar 'ie ophoudt.

Soevereine zescilinder
De zescilinder lijnmotor levert 192 pk, met het soevereine BMW-zescilindergeluid dat het midden houdt tussen een snerp en een brom. Daarmee maakt de cabrio al van verre zijn herkomst kenbaar. De akoestische kwaliteiten maken dat je de neiging hebt het staande gaspedaal van de Z4 steeds tot de bodem in te trappen. Hij gaat dan behoorlijk van kiet.
De Z4 laat zich messcherp door bochten sturen; de commando's van het stuurwiel worden direct en heel precies opgevolgd. Hoe hoog de snelheid ook wordt, de Z4 blijft als een blok op de weg liggen en de besturing laat geen steek vallen. De BMW presenteert zich als een volbloed achterwielaandrijver die zelfs met het tractiecontrolesysteem aan op een natte ondergrond gemakkelijk met de achterzijde wil schuiven. Voor de coureurs onder de automobilisten is het een buitengewoon attractieve kant van de Z4.
De BMW is voorzien van een formidabele automatische vijftrapstransmissie, die met veel souplesse van verzet wisselt. In de sportstand houdt ie de versnellingen langer vast. Wanneer je met de bak in D een simpele tik tegen de pook naar links geeft, kun je de bak met de hand bedienen.De rijeigenschappen van de BMW zijn boven elke twijfel verheven. Daarbij is de Z4 op het vlak van vermogen beslist geen stumper en de kap laat zich bijzonder gemakkelijk bedienen. En wie dat geen overtuigende argumenten pro Z4 vindt, die laat zich toch overhalen vanwege het schitterende zescilindergeluid dat 'ie produceert.