BMW iDrive vs Mercedes-Benz MBUX: hightech multimedia door piloten getest

We leven in een maatschappij waar het aanbod van informatie obsessieve vormen heeft aangenomen. Wanneer je kritiek uit op die dagelijkse informatietsunami en de digitale innovaties die daaraan ten grondslag liggen, loop je het risico om vooral door jongere generaties voor ‘boomer’ te worden uitgemaakt, zelfs als GenX of Millennial. Juist die jongste generaties beweren veelal overprikkeld te zijn en het meeste last te hebben van dat onophoudelijke informatiebombardement.

Deze stroom heeft inmiddels zijn weg gevonden naar de auto-industrie, waardoor potentieel gevaarlijke situaties kunnen ontstaan. Om voor de hand liggende redenen wilden we geen generatiestrijd ontketenen door een aantal babyboomers en enkele leden van de generatie GenZ achter het stuur zetten, want hoe dat afloopt kan iedereen wel verzinnen. We hebben bewust gekozen voor twee piloten die als geen ander bekend zijn met het bedienen van complexe machines, het interpreteren van grote hoeveelheden informatie en het volgen van strikte veiligheidsprotocollen.

Jeroen Berendsen in de Mercedes-Benz S-klasse.

737-gezagvoerder enthousiast over opzet Mercedes-dashboard

De eerste vliegenier die we bezoeken is Jeroen Berendsen die bij de KLM als gezagvoerder de verantwoordelijkheid draagt over een Boeing 737. Na enkele opmerkingen over het uiterlijk van de twee auto’s geeft hij duidelijk aan: “Dit mag natuurlijk geen rol spelen bij de beoordeling, dus laten we maar beginnen.” Toch stapt hij resoluut eerst in de donkerrode S-klasse en is meteen onder de indruk van de hoge afwerkingskwaliteit en overzichtelijkheid van het dashboard. “Je komt tegenwoordig niet meer onder die beeldschermen uit, maar als liefhebber van klassieke auto’s ben ik er geen fan van. Maar op deze manier is het toch wel stijlvol gedaan en heb je een duidelijke scheiding tussen primaire en secundaire functies. Heel goed!”

Menustructuur MBUX erg goed

Berendsen begint wat over de centrale display te vegen en onderzoekt hoe de menustructuur in elkaar zit. “Het valt op dat je snel je weg kunt vinden in dit systeem. Dat komt doordat de terminologie heel duidelijk is. Bovendien is de menustructuur erg goed. Je hoeft niet lang te zoeken, want alles zit waar je het zou verwachten. Spraakherkenning is nog veel makkelijker, want met een druk op de knop en de juiste commando’s wordt bijna alles voor je geregeld”, vertelt hij waarna hij de S-klasse opdracht geeft om naar Schiphol te navigeren.

Vervolgens richt Berendsen zijn aandacht op het stuur en de andere twee beeldschermen. Nog wat onwennig probeert hij de duimbediening voor de primaire display en de head-up display (HUD), maar als snel concludeert hij dat ook dit eenvoudig en intuïtief werkt. De linker duim bedient alleen de HUD en het beeldscherm achter het stuur en de rechter duim de secundaire display in het midden. ‘Kijk, dat is zo’n oplossing die misschien even gewenning vergt, maar daarna een tweede natuur wordt. Alles is hier vanuit het oogpunt van bedieningsgemak en verkeersveiligheid ingedeeld. Persoonlijk ben ik geen liefhebber van een HUD. In de 737 maken wij in feite geen gebruik daarvan, want die cockpit is nog relatief ouderwets van opzet. Het stoort mij vooral dat ik al die informatie midden in mijn blikveld heb en dat leidt af van wat zich voor mij in het verkeer afspeelt. Daarmee wil ik niet zeggen dat dit geen goed systeem is, want dat je het kunt indelen en zelfs kunt uitschakelen is goed. Dit is puur een persoonlijke voorkeur.”

Tijdens de rit blijft Berendsen bezig met het ontdekken van het systeem, waarbij geen negatieve klanken te horen zijn. Nadat hij zijn weg heeft gevonden in het systeem dat Mercedes-Benz overigens MBUX noemt - wat staat voor Mercedes-Benz User Experience - geeft Berendsen aan dat hij erg benieuwd is hoe BMW het heeft aangepakt.

Berendsen in de BMW i7.

iDrive leuk voor ICT-nerds

Vanuit de S580 stappen we over naar de i7 en Berendsen kijkt een beetje verbaasd om zich heen. “Met al dat glimmende en zelfs oplichtende plastic in het dashboard en de deuren en met dat gigantische gekromde breedbeeldscherm heeft dit een heel andere uitstraling”, begint hij. We tonen hem de elektrisch te openen en te sluiten portieren, waarop hij nuchter reageert: “Leuk hoor, maar waarom?” Dan richt hij zijn ogen op het rechterdeel van de display en klikt op het huisje om naar het beginscherm te gaan. Bij het zien van alle apps waarbij je ook nog naar beneden kunt scrollen is zijn reactie: “Dit is veel te veel clutter. Dit is misschien leuk voor ICT-nerds, maar in het verkeer heb ik geen tijd om het juiste icoontje te vinden. Wat moet ik nou met ‘Bundesliga‘, ‘AirConsole Games’ en ‘Gewoonten automatiseren’? In de i7 krijg je het idee dat een jong en onervaren team technici in een studio uitbundig heeft staan schouderkloppen en highfiven na het afronden van dit systeem, maar even vergeten was om er het verkeer mee in te gaan en te ervaren of het in de praktijk werkt.”

Wel is Berendsen erg te spreken over het rijgedrag en de sportieve aspiraties van deze M70 topvariant. “Maar dat kan ik niet meenemen in deze beoordeling, omdat het hier alleen om de bediening in relatie tot de verkeersveiligheid gaat. Helaas heeft BMW zijn huiswerk op dat gebied minder goed gedaan. Dat is jammer, want oudere BMW’s waren altijd gericht op de bestuurder, maar de huidige generatie ontwerpers lijkt dat niet meer te weten.” Bij terugkomst klikt Berendsen nog even nieuwsgierig door het menu ‘Modes’ en komt terecht bij het ‘Quantum Gorden’ digitale kunstwerk, waarmee het hele interieur paars geanimeerd oplicht, met begeleidende gesproken tekst van de kunstenaar. Hij stapt direct hoofdschuddend en mompelend uit en gooit het portier achter zich dicht.

F35-piloot begint ook met de S-klasse

Onze volgende ontmoeting is met Toon van de Graaf die bij de luchtmacht als straaljagerpiloot in een F-35 vliegt. Hij geeft aan erg naar deze vergelijking uitgekeken te hebben en stapt, net als Berendsen, direct in de S-klasse. “Ik weet dat we het niet over uiterlijk en uitstraling gaan hebben, maar als dat wel zo was dan had ik nu al een winnaar”, verklapt hij. Nou, de toon is gezet. Gelukkig heeft Van de Graaf evenmin aansporing nodig om direct diep in de menu’s van de Mercedes-Benz te duiken. “Oh, een HUD, ideaal!” Swipend door de menu’s op het centrale beeldscherm is hij direct lovend over de overzichtelijke indeling en de gemakkelijke bediening van alle secundaire systemen. “Het is prettig dat je hier niet ver hoeft door te klikken om iets te vinden. Met gezond verstand en logisch nadenken kun je alles snel vinden.”

Eenmaal onderweg blijft Van de Graaf vliegensvlug door de menu’s bladeren en ontdekt dan opeens dat je de tellers kunt vervangen door een driedimensionale kaart, met daar omheen alleen de hoognodige informatie. “Kijk, dit is voor mij perfect. Nu heb ik alle belangrijke informatie over de verkeerssituatie en de route in de HUD, mijn rolling map eronder op de display en dan kan de centrale display uit, wat mij betreft. Nu is het net een F-35 voor op straat”, glimlacht hij veelzeggend. “Het is ook prettig dat je alles met de kleine track pads op het stuur kunt bedienen. Dit zijn moderne functionaliteiten die even tijd kosten om onder de knie te krijgen, maar dit is een auto waarin je enkele avonden moet gaan zitten, met het handboek op schoot. Hebben ze trouwens nog wel papieren instructieboekjes tegenwoordig?”, grapt Van de Graaf. Hij is een liefhebber van klassieke auto’s en heeft enkele Italiaanse raspaardjes in zijn garage staan.

Bak icoontjes in de BMW

“Zo, eens kijken hoe ze het bij BMW voor elkaar hebben”, zegt Van de Graaf wanneer hij achter het stuur van de i7 stapt. “Oh, uh, da’s anders …”, luidt de eerste reactie van een man die niet onbekend is met de producten uit Beieren. “Ik zie vooral heel veel plastic en één groot doorlopend scherm stampvol tegeltjes. Waarom moeten daar zoveel apps op staan?” Ook in de BMW zit Van de Graaf al direct diep in alle menu’s te zoeken naar de mogelijkheden en opties. “Het valt mij op dat hier veel minder structuur inzit. Omdat je vanuit het hoofdmenu heel specifiek moet kiezen wat je zoekt, kost dat te veel tijd en zijn je ogen dus te lang van de weg. Ook als je filtert op ‘Voertuig’ heb je nog steeds een bak icoontjes voor je neus. Het is ook raar dat het scherm te ver weg zit, waardoor je het niet comfortabel kunt bedienen en die iDrive-knop vind ik dus helemaal niets. Dat is misschien persoonlijk, maar ik houd liever mijn handen aan het stuur tijdens het rijden. Wij noemen dat HOTAS, wat staat voor Hands On Throttle And Stick en in combinatie met een goede HUD kun je de primaire en zelfs een deel van de secundaire functies blind bedienen. Dat mis ik hier echt. Het overzicht is ver te zoeken. Boven in beeld staan nog eens bijna tien icoontjes. Op een telefoon of tablet is dat al veel, maar aan de keukentafel kun je nog even rustig kijken wat er precies staat. In druk verkeer heb je die mogelijkheid niet en dan moet je mensen er ook niet mee lastig vallen. Dat kan levensgevaarlijk zijn.”

Wanneer je BMW iDrive eenmaal kent gaat het beter

Het lijkt er inmiddels op dat de BMW op vooral negatieve reacties stuit, maar daarmee is niet gezegd dat het hedendaagse iDrive een slecht systeem is. Wanneer je hebt geleerd waar alles zit, dan valt het uiteindelijk best mee, maar dat is niet hoe het hoort. Door de toenemende informatiestroom in moderne auto’s is het juist steeds belangrijker dat je eenvoudig en snel je weg kunt vinden, omdat de verkeersveiligheid en de levens van zowel inzittenden als medeweggebruikers op het spel staan. Het typerende van een echt succesvol merk is dan dat klanten de fabrikant niet kunnen vertellen wat ze willen hebben, maar dat de fabrikant juist zelf bepaalt wat de klant nodig heeft en dat zie je aan de manier waarop de S-klasse is ontwikkeld. “BMW is veel te druk met de jongste doelgroep imponeren en is daardoor van de koers afgeweken die ze vroeger nog wel aanhielden”, verklaart Van de Graaf.

In het menu voor de spraakbediening wijst hij vervolgens op enkele voorbeeldcommando’s: ‘Sluit portier van de voorpassagier’, ‘Minder ventilatie bij mij’ en ‘Verander je uiterlijk’. “Dit slaat echt door, want wie onthoudt dit soort dingen? Ik snap dat ze met artificiële intelligentie proberen het bedieningsgemak te vergroten, maar ze kunnen zich beter concentreren op een intuïtieve bediening. Vroeger konden ze dat ook, dus waarom lukt dat nu niet meer?”

MBUX is duidelijker

Na met beide piloten uitgebreid vrijwel alle menu’s en systemen te hebben doorlopen en na enkele dagen zelf sturen, staan we in grote lijnen achter hun conclusies. MBUX van Mercedes-Benz is duidelijker en eenvoudiger te bedienen en BMW iDrive oogt minder overzichtelijk en vraagt meer aandacht. We willen daarbij aanmerken dat we hier niet spreken van één goed en één slecht systeem, maar het is overduidelijk dat de engineers van Mercedes-Benz zich niet hebben laten afleiden door gadgets en andere digitale fratsen, waardoor ze uiteindelijk hun klanten niet afleiden. En dat is een groot pré.