Barrels op de rollenbank - Barrelbrigade

NIC DE BOER - MERCEDES-BENZ A140 CLASSIC - 1998

Hoe weet je of een auto zijn maximale vermogen nog heeft? Eén van de manieren waarop je dat kunt controleren, is na te gaan of de auto zijn topsnelheid nog haalt. En dat is exact wat de Mercedes Benz A140 van Nic de Boer vorige week op de autobahn deed. Met veel geduld kwamen er zelfs nog twee kilometer per uur bij. “Ik heb dus alle reden om aan te nemen dat we hier vandaag minimaal de fabrieksopgave gaan zien”, zegt hij vol vertrouwen als Ghisbert zijn auto op de rollenbank insnoert.

Laatstgenoemde kan weinig tussen die argumentatie krijgen. “Dat die auto nog z’n topsnelheid haalt, is inderdaad een heel goed teken.” Tot ongenoegen van de concurrentie meldt Nic dat tijdens de technische keuring bovendien is ontdekt dat de auto tot vrij recent netjes is onderhouden: er is verse olie aan boord. Ook dat belooft veel voor een goede afloop van de meting. Zichtbaar vertederd kijkt Ghisbert onder de motorkap van de auto. “Een echte Mercedes-motor hoor,” zegt hij.

Wie vandaag de dag een Benz koopt in dit segment, krijgt daar een Renault-motor in. “Dit is nog een echte”, herhaalt Ghisbert. Ach ja, ’t is maar hoe je het bekijkt. Bij een ‘echte’ Mercedes zien wij toch iets heel anders voor ons dan dit hoge, smalle autootje met 82 pk. Toch stelt hij niet teleur bij de meting. Zoals verwacht komt al het vermogen er zonder enig probleem nog uit. En zelfs iets meer! Nic maakt zich niet zo veel zorgen om de concurrentie van de Thunderbird. “Die kan ik wel aan.” Wel heeft hij twijfels bij de Scénic van Jan. Wat voor vlees heeft hij daarmee in de kuip? De Renault ziet er bepaald niet uit als een barrel ...

JAN LEMKES - RENAULT SCÉNIC 1.6 16V - 2002

De Renault Scénic die Jan gratis kreeg van Mobiliteits Service Evert in Apeldoorn, is weliswaar niet meer de nieuwste, en intussen een incourant model, maar een barrel kun je hem onmogelijk noemen. “Eigenlijk is het best nog een goede auto”, zegt Jan. “Hooguit kun je zeggen dat de koppeling niet meer het eeuwige leven heeft. Maar dat levert geen dringend probleem op.” Michiel, die het ruimhartige bedrijf nog van vroeger kent, ziet het ook positief in: “De Renault zal heus zijn vermogen nog wel hebben. Bij dit bedrijf wordt geen rotzooi verkocht.”

Ghisbert vindt het een bijzondere keuze als barrel. Hij zegt het met zijn kenmerkende opgewektheid. Dan vertelt Jan schoorvoetend over zijn mislukte avontuur met de Alfa Romeo. “Dus moet ik nu verder met een totáál andere auto ...” Want hoewel hem de Scénic cadeau is gedaan, zal het nooit een echte Lemkes-mobiel worden.

Eens kijken of Ghisbert hem vandaag nog kan opbeuren. Met piepende banden rijdt hij richting rollenbank. “Zo kan hij er alvast aan wennen dat hij een sportieve auto wordt ... Hoeveel pk’s zou hij eigenlijk moeten hebben?” Jan meldt dat hij volgens de fabriek over 107 pk zou moeten beschikken. “Maar het kon minder. Want de basismotor van deze Scénic was indertijd een 1.4 met 95 pk.”

Een standaard auto als een Scénic krijgt van Ghisbert ook een standaard behandeling. In een vloek en een zucht is de meting gebeurd. Ook deze auto blijkt nog gezond: hij legt één extra pk in de schaal. Het is echter niet voldoende voor de winst. Daarvoor is de marge te klein. Helaas voor Jan gaat het in dit verhaal om de pk’s en niet om de Newtonmeters, want daarmee verslaat hij de Mercedes wél. Een eervolle vermelding krijgt Jans auto dus zeker.

MICHIEL WILLEBRANDS - FORD THUNDERBIRD 4.6 V8 - 1997

De enige reden waarom Michiel Willebrands een Ford Thunderbird met 290.000 kilometer op de teller rijdt, is de American Muscle; het geluid van de V8 en de ruim 200 pk die hij voorbrengt. Al is zo’n waarde uit een cilinderinhoud van 4,6 liter natuurlijk een lachertje. Als Michiel met zijn auto bij Ghisbert arriveert, staat hij toch wel een beetje met samengeknepen billen. “Het is me al opgevallen dat hij niet zo snel aanvoelt. Ik ben bang dat ik echt niet al mijn vermogen meer heb. En als ik dan zie dat de andere twee nog in de plus scoren, wordt dit zeker niet mijn succesvolste onderdeel.”

Nadat de meting is gestart, blijkt inderdaad al snel dat de V8 in niets meer voldoet aan de fabrieksopgave. En de zware belasting die hij krijgt, bevalt de motor evenmin. “Hij is hondslui”, zegt Ghisbert. We zien de meter een stukje over de 100 pk aangeven, maar verder wil hij niet gaan. “Moet je eens zien, hij levert nog de helft van zijn vermogen. Dat heb ik nog nooit meegemaakt!” En dan maakt een korte tik een einde aan de meting. Ghisbert loert met zijn zaklamp in de motorruimte: “Er is een gelijkrichter in je dynamo kapot gegaan. Dat betekent dat het voltage niet meer wordt af geregeld. Je hebt nu een groot probleem, want je kunt alleen nog rijden totdat de accu leeg is. Bijladen gaat niet meer.” Dat is een nog grotere complicatie dan de halvering van het vermogen. Willebrands eindigt onderaan op dit onderdeel.

De oorzaak van dit waanzinnige verlies? “Er is iets behoorlijk mis met de motor. De zuigerveerafdichting zal wel heel slecht zijn. Dan valt de compressie weg. De lucht die tegen de zuiger zou moeten drukken, schiet er langs en dan verlies je vermogen. Of de brandstofpomp is aan het einde van z’n leven.”