Audi TT RS Coupé 2.5 TFSI Quattro (2009)

De TT is een reguliere gast op het Nederlandse wegennet. Toch bekijken mensen de TT RS met een andere blik dan een 'gewone' TT. Je ziet ze denken: hé, wacht eens even, wat is dit voor een TT? Maar dan hebben we het over de kenners, want de gemiddelde voorbijganger heeft geen idee dat het hier om de TT aller TT's gaat. En eerlijk is eerlijk, de exclusiviteit spat er niet direct vanaf. Eigenlijk is het in onze ogen lelijkste onderdeel van de RS, de hoekige achterspoiler, de grootste hint naar het potentieel van de auto. Die spoiler is overigens te vervangen door een geïntegreerd exemplaar, dat vanaf 120 km/h de kop opsteekt en onder de 80 km/h weer verzinkt in de achtersteven.

Maar er is meer. Zo zijn de twee luchthappers aan de voorkant bij de RS heel anders van vorm dan bij de andere TT's en ontbreken ook de ronde mistlampen. Aan de zijkant zorgen dorpelverbreders voor een gespierder uiterlijk en je herkent de kont van de RS aan de twee door zwart 'gaas' priemende eindpijpen met daar tussenin een diffusor. Tot slot staat de RS één centimeter dichter bij het asfalt, wat hem als geheel lekker 'dik' maakt.

Amerikaans Jetta-blok

Uit historisch perspectief past de vijf-cilinder turbomotor van de TT RS prima, waarbij de gedachten afdwalen naar de oer-Quattro uit de jaren '80. Het 2,1 liter metende turboblok leverde in 1980 200 pk, anno 2009 haalt Audi 340 pk uit de 2,5-liter vijfpitter. Toch was deze motor geen eerste keus voor de TT RS. Omdat de drieliter V6 met compressor uit de S4 niet paste en de 3,2-liter V(R)6 met turbo-aanhangsel te zwaar was, kwamen de techneuten van Quattro GmbH uit in Amerika, waar de Jetta wordt aangedreven door een vijfcilinder. Dat blok werd grondig herzien en voorzien van turbo, intercooler en directe benzine-inspuiting, met 340 pk en 450 Nm koppel als gevolg. Daarmee is het met afstand de meest gespierde TT ooit.

Belangrijker: de motor overtuigt. Het is echt een beer van een ding, enorm krachtig en met een sleurcapaciteit waar geen eind aan lijkt te komen. De motor doet net zo gemakkelijk 50 km/h in de zesde versnelling (1.200 tpm) als dat-ie in nauwelijks tien tellen van 100 naar 200 km/h sprint. Het is zonde dat het geluid daar een beetje bij achter blijft. Waar is die écht gemene grom uit het vooronder, het hitsige gesis van de blow off valve en het vervaarlijke gerommel en gedonder in de uitlaten bij gas los?

De TT heeft niet het échte Quattro met Torsen-differentieel, maar een systeem met Haldex-lamellenkoppeling. Je moet daarmee echt gaan forceren om de TT uit koers te krijgen en dan nog gaat het niet van harte. Dat kun je als een plus- of minpunt opvatten. Feit is dat je de TT RS 'netter' moet rijden om er hard mee te gaan. De besturing van de TT RS voelt wat wollig aan, maar is mooi te doseren.

Met de S-knop gaat de installatie wat zwaarder werken. Ook gaat er een klep in het uitlaatsysteem om waardoor de RS wat meer de baard in z'n keel krijgt. De cockpit van de TT RS straalt een sfeer van zakelijke sportiviteit uit. Geen overdreven tierelantijnen, vorm en functie zijn mooi in balans. De elektrisch verstelbare sportstoelen zitten uitstekend en je vindt altijd een fijne rijhouding.