Audi TT Coupé 2.0 TDI Quattro (2009)

Een sportieve coupé uitrusten met een dieselmotor kun je natuurlijk afdoen als heiligschennis. Maar wacht! Dieselauto's zijn steeds prettiger om te rijden van- wege de continue verfijning van zelfontbranders. En belangrijker: soms moet je wel. Privérijders die zich een Audi TT kunnen veroorloven, liggen waarschijnlijk niet wakker van een hoog verbruik, maar de  wagenparkbeheerder bij veel bedrijven kijkt heel koud naar de kosten. Een werknemer kan dan wellicht volledige vrijheid hebben in de keuze van zijn auto – tot een bepaald budget natuurlijk – maar als hij 60.000 kilometer per jaar rijdt, is geen wagenparkbeheerder zo gek om hem een benzineauto toe te kennen.

Commonrail-diesel

Tot voor kort kon je daardoor de Audi TT niet op je shortlist zetten; die was immers niet te krijgen met dieselmotor. Gezien de luidruchtige pompverstuivers waarmee Audi het moest doen, was het ook niet raar dat het merk dieselen met de TT niet aandurfde. Maar aangezien de Volkswagen Groep sinds enige tijd een nieuwe, stillere commonrail-motor in de schappen heeft, lag de weg open voor een TT TDI. Audi claimt met de auto zelfs een primeur in zijn segment te hebben, terwijl daar toch ook de Alfa Brera – verkrijgbaar met JTD-motor – zijn zaken doet en met een beetje goede wil ook de BMW 1-serie Coupé.

In de diesel-TT krijg je 170 pk en 350 Nm koppel. Dat is evenveel trekkracht als een TTS heeft! Om meteen maar met de grootste zorg te beginnen: hoe zit het met de geluidsoverlast? Die valt erg mee. Je hoort nog wel dat het een diesel is, maar storend is het geluid niet. Bij le kker doortrekkenklinkt de motor zelfs niet onaardig. Er is echter één grote maar: de benzinemotoren waarmee de TT te krijgen is, klinken stuk voor stuk geweldig. Je levert dus altijd iets in. Denk niet dat de auto langzaam is: in acht tellen (op een vochtige weg) naar de 100 km/h is gewoon

vlot. Op tussensprints is de TDI helemáál goed bij de les. Bij het betere gooi- en smijtwerk loop je wel aan tegen het beperkte aantal toeren dat de diesel kan maken. Bij een lange bocht moet je halverwege schakelen. Dat is niet fijn, omdat er dan altijd onbalans in de auto komt. Het schakelen zelf gaat uitstekend: met lekker wat weerstand, met veel gevoel en bovendien met korte slagen.

Heerlijk neutraal

Het rijden gaat ook prima. Audi levert de auto uitsluitend met Quattro-aandrijving, zodat er nooit tractieproblemen ontstaan. Bij het uitaccelereren kun je zonder een centje pijn vol op het gas gaan; de auto blijft heerlijk neutraal. Verder reageert-ie zoals we van een TT gewend zijn: direct en strak, met een prima feedback. Geheel volgens de  verwachting na een paar dagen blazen is het verbruik een stuk hoger dan de fabrieksopgave. Dat heeft vooral te maken met het karakter van de TT. We weten van andere auto's van de Volkswagen Groep dat met braaf rijden de commonrail-motor erg spaarzaam is met brandstof, maar probeer je maar eens in te houden in een auto die zó lekker rijdt als de TT. Aan de andere kant: 1 op 12,7 halen we met  een benzineversie natuurlijk nooit.