Audi A6 2.7 TDI Business - 2006 - 1.038.000 km - Klokje rond

‘Waar ze me nodig hebben, daar kom ik naar toe.” Henk van Vliet begeleidt telers van aardappels, uien, granen en bieten door geheel Europa. “Soms zit ik in Polen, dan weer in Frankrijk, Denemarken of Duitsland.” Alles doet hij met de auto: een Audi A6 met 2.7 zescilinder diesel, die hij negen jaar geleden kocht met 110.000 kilometer op de teller. “Zomaar uit de krant”, lacht hij.

Het begrip nonchalant lijkt voor Henk uitgevonden. Toen zijn auto het miljoen bereikte, gebeurde er dan ook niets speciaals. Maar stiekem weet hij nog precies hoe het gebeurde: “Het was op 27 december om 14.10 uur in de buurt van Utrecht. Jammer dat de teller toen bleef steken op 999.999 kilometer.”

Hij vervolgt: “Ik heb bepaald geen hekel aan autorijden. Het geeft me een gevoel van vrijheid. Waar sommigen al opzien tegen een rit van vijftig kilometer, rijd ik met het grootste gemak lange afstanden. Mijn auto kan niets anders zijn dan een Audi. Dit is al mijn tiende en ze zijn nooit weggegaan met kilometerstanden onder de 600.000. Dat ik zo ver ben gekomen, is mede te danken aan mijn garage. Daar werken superspecialisten op het gebied van motortechniek. Die horen alle gebreken vanuit de verte aankomen.” Vakgarage De Wit uit Nieuwerkerk aan den IJssel is dan ook degene die Henk en zijn auto heeft aangemeld. “Maar ik ben ook onder de indruk van de motor: de TDI is echt supertechniek; volgens mij wel de top van het segment.” En dat Henk nooit sneller rijdt dan 120-130 km/h, helpt natuurlijk ook.

LOUTER OVER ROZEN

De relatie van Henk met zijn A6 is tot op heden louter over rozen gegaan. “Hij heeft me nooit laten staan en ik heb nooit vrees gehad dat hij het niet zou doen.” Wel was er die keer dat hij benzine tankte in plaats van diesel. “Toen viel hij natuurlijk algauw stil. De tank is leeggemaakt en gevuld met diesel. Daarna ging ik meteen weer probleemloos verder.” En er is natuurlijk de opvallende schade op de flank. “De auto stond bij mij op het erf en ik denk dat er iemand met een vrachtwagen langs is gereden. Er is geen briefje achtergelaten. Daar was ik behoorlijk boos over. Ik moet de schade nog eens laten maken ...”

Als Joep terugkomt van de proef rit, hinkt hij op twee gedachten. “Het is opvallend hoe goed en strak deze auto nog rijdt. Aan het onderstel is duidelijk aandacht besteed. Ondanks de enorme kilometerstand is het nog steeds een prettige auto om mee onderweg te zijn. Maar de problemen van dit exemplaar zijn ook evident.” Dat demonsteert hij door de motor opnieuw te starten. Meteen daarna zakt het toerental in. “Dat komt door lekkende verstuivers. En verder ruik je dat er een onmiskenbare diesellucht om de auto heen hangt. Dat ligt aan de afdichting van de verstuivers die niet meer goed is.” Henk heeft nooit wat van die stank gemerkt. “Je moet weten dat ik in mijn jeugd mijn reukvermogen ben kwijtgeraakt ...”

Aha, dat verklaart veel. Meteen geeft Joep aan dat de kosten van het vervangen van de verstuivers zeker de moeite niet meer waard zijn voor deze auto. “Daarvoor is het een veel te dure ingreep.” Lekkende verstuivers zijn een standaardklacht bij dit motortype. Joep is dan ook nieuwsgierig of de motor in deze auto wel eens is vervangen. Dat is in de ruim 900.000 kilometer dat Henk deze auto rijdt, nog nooit gebeurd. Als we de motorkap openzwaaien, komt Joep direct de volgende standaardklacht tegen. “De wervelkleppen werken niet meer. Dat gaat ten koste van de trekkracht. Daarvoor zijn reparatiesetjes in de handel, maar ik betwijfel of dat voor deze auto nog nut heeft.” Ook Henk lijkt niet van plan nog veel in zijn auto te investeren. “Ik hoop er nog een tijdje mee te rijden, maar als er grote reparaties komen, stop ik. Wat mijn volgende auto wordt, weet ik al: een A6 3.0 TDI.”

BOUT VERGETEN

Als we onder de auto kijken, valt op dat het er daar nog erg netjes uitziet. Van roest is bijvoorbeeld geen enkele sprake. “De bodem is in elk geval klaar voor nog een miljoen kilometers”, zegt Joep. “En ook de wielophangingsdelen zien er nog heel netjes uit. Aan de voorzijde zitten bovendien Eibach-dempers en ik zie nog fonkelnieuwe banden. Daar is echt aandacht aan besteed en dat merk je wel onderweg.” De installatie van een nieuwe stuurpomp wordt minder enthousiast ontvangen. “Daar is jouw garage toch echt een bout vergeten in te draaien. Ik zie dat er eentje ontbreekt.” Daar moet Henk om lachen. “Dat zal ik er bij hen eens in wrijven. Dat kan best, want ik ga goed met die mannen om.” Joep: “Als je bij deze auto begint met het repareren en vervangen van grote onderdelen, kom je zo veel versleten zaken tegen, dat er eigenlijk geen beginnen meer aan is. Dan ben je bezig met bedragen, waarvoor je ook gemakkelijk een soortgelijke auto kunt kopen met veel minder kilometers.

Met de kwalen die deze auto heeft, denk ik dat hij nog 50.000 à 100.000 kilometer verder komt. Maar daarna is het afgelopen.” In het geval van Henk betekent dat nog maximaal een jaar sturen. Wat Henk precies van plan is met de auto, blijft gedurende de dag een beetje schimmig. Hij begint ermee dat hij de auto nog wel een tijd wil rijden. “Mijn garagebedrijf draait de teller dan terug tot 40.000 kilometer en dan begin ik weer opnieuw.” Maar gedurende de keuring past hij zijn mening aan: “Als hij het straks onderweg begeeft, laat ik hem gewoon achter.” Het eindigt met: “Ik denk dat die nieuwe A6 er dit jaar wel aan zit te komen. Deze zet ik dan stil in de schuur. Want uiteindelijk ging het natuurlijk ook een beetje om het prestige om een miljoen kilometers te halen.”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Tijdens de proefrit voelde deze auto helemaal niet verkeerd aan. Dat komt onder meer door de Eibach schokdempers aan de voorzijde. Van een set verse schokdempers knapt eigenlijk elke auto enorm op. Er mankeerde echter wel het één en ander aan. Ik vind het knap dat de Audi en zijn eigenaar zo ver zijn gekomen. Voor een dergelijke kilometerstand kun je eigenlijk alleen maar respect hebben. De wagen is op sterven na dood, maar qua veiligheid nog wel in orde. Voor de motorische staat twee duimen naar beneden, maar voor de prestatie in zijn algemeen zouden er van mij twee omhoog mogen. Dus kom ik op een gemiddelde uit.”