Mitsubishi Eclipse Cross 1.5 4WD CVT ClearTec InStyle (2018)

Eind vorig jaar maakten we voor het eerst kennis met de Mitsubishi Eclipse Cross. Het is de laatste volledig in eigen beheer ontwikkelde nieuwe auto van Mitsubishi. In 2016 heeft het merk zich namelijk aangesloten bij de Renault-Nissan-alliantie. De auto is bedoeld om het gat te dichten tussen enerzijds de compactere ASX en anderzijds de grotere Outlander, ook al deelt de Eclipse Cross met die laatste auto wel zijn wielbasis. Inderdaad, net als veel autofabrikanten laat ook Mitsubishi geen kans voorbij gaan om iedere niche in de SUV-markt te dichten. In deze testauto hebben we een benzinemotor, een automatische transmissie van het type cvt en vierwielaandrijving. De benzinemotor is goed voor 163 pk en de dikste die verkrijgbaar is.

Fijne cvt

Bij Mitsubishi hebben ze hun huiswerk goed gemaakt. Hoewel we bij de Eclipse Cross hebben te maken met de meest potente uitvoering, is de aandrijflijn niet te betrappen op overdreven sportiviteit. Er zit meer dan genoeg pit in om zonder gekkigheid lekker vlot met het verkeer mee te komen, precies zoals je het mag verwachten bij een midi-SUV met 163 pk. Op de samenwerking tussen de motor van de Eclipse Cross en de cvt valt weinig aan te merken. Heel af en toe is er een klein aarzelmomentje, maar dat is absoluut niet hinderlijk. De elektronica haakt keurig aan bij de reserves van de motor. Wanneer je gas geeft, wordt er slechts bescheiden teruggeschakeld. De motor schiet dus niet abrupt in de toeren, een ongemak dat we nog wel eens bij andere (hybride) cvt's zien. Niet dat het tijdens onze testperiode ook maar enig moment noodzakelijk was, maar indien gewenst kun je met behulp van de flippers achter het stuur de cvt laten schakelen naar een achttal voorgeprogrammeerde overbrengingen. Al met al is de cvt in de Mitsubishi misschien wel de fijnste die we kennen.

Synthetische besturing

Het onderstel van de Mitsubishi is vrij soepel, wat voor enige beweging in de koets zorgt. Niet dat het stoort of oncomfortabel wordt, maar het valt wel op. De besturing van de Eclipse Cross is iets afstandelijk; het voelt wat synthetisch aan. Ook hier zorgt de vierwielaandrijving ervoor dat de aandrijfkrachten keurig worden verdeeld en dat ze geen invloed hebben op de spoorkrachten. Zonder ook maar een moment van opkomende wielslip gaat de auto mooi neutraal de bocht om.

Losse puzzelstukjes

Vanbinnen valt direct op dat de Mitsubishi een degelijke bouwkwaliteit uitstraalt. Het interieur zit goed in elkaar en wekt de indruk dat het allemaal heel lang meegaat. Alles wat je aanraakt of beetpakt, voelt degelijk aan. Het ziet er alleen niet allemaal even gelikt uit. Integendeel, het dashboard en de middenconsole lijken opgebouwd uit allemaal losse puzzelstukjes zonder enige onderlinge cohesie. Centraal op het dashboard staat een multimediascherm, waarvan de vorm en de opstelling doen denken aan wat we kennen van BMW. Het multimediasysteem laat zich niet echt lekker bedienen. Het gaat niet altijd helemaal van harte; niet wanneer je het scherm aanraakt en ook niet wanneer je de op de middentunnel geplaatste touchpad gebruikt. In plaats van dat laatste zien we liever een grote en stabiele bedieningsknop, zoals we die bij andere merken vaak tegenkomen (en die vaak bij dezelfde onderdelenleveranciers vandaan komt). Als aanvulling op het instrumentarium met de twee duidelijk af te lezen grote meters zit iets hoger in de Eclipse Cross een head-up display. Helemaal van deze tijd, dus. Wel is het jammer dat de instelmogelijkheden iets te beperkt zijn. Wanneer je qua postuur iets boven de middelmaat uitsteekt, valt de informatie buiten het scherm. Wellicht kunnen ze dat bij Mitsubishi in een volgende update in orde maken; op deze manier heb je er niets aan.

Variabele laadruimte

De zitpositie achter het stuur is in orde, al zijn de stoelzittingen aan de korte kant. Met langere benen mis je op langere ritten ondersteuning. Daarentegen houd je met een bovengemiddelde lengte wel aan alle kanten nog een paar centimeter ruimte over. Achterin is het anders. De achterpassagiers beschikken duidelijk over minder hoofdruimte. Dat valt tegen en is het directe gevolg van de aflopende daklijn. En wat voor de achterpassagiers geldt, gaat ook op voor de bagage. De bagageruimte is niet overbemeten; met de achterbank in de achterste stand (indien je mensen achterin fatsoenlijke beenruimte wilt bieden) past er slechts 340 liter in. Met de bank in de voorste positie wordt het wel iets beter – je krijgt er dan 107 liter bij.

Zelf navigeren

We hebben hier te maken met de meest complete uitrustingsvariant, de Instyle. Dat betekent dat er een karrenvracht aan hulp- en assistentiesystemen aanwezig is en ook actieve cruisecontrol. Een navigatiesysteem ontbreekt echter. Het zit er standaard niet op en is ook niet als optie aan te vinken. Een beetje mager voor een auto van dik veertig mille. Mitsubishi verwijst je naar je eigen telefoon. Voordeel daarvan is wel dat wanneer de auto ouder wordt, je telefoon nog altijd up-to-date is, terwijl een navigatiesysteem verouderd raakt. Maar goed, dat is natuurlijk meer iets voor de volgende eigenaar. Of niet?

Voor de eerste eigenaar zijn de nieuwprijzen. Met de aandrijflijn zoals we op deze pagina's hebben gereden, is de auto verkrijgbaar in twee uitvoeringen. Zo is de Eclipse Cross 1.5 4WD cvt er in de First Edition vanaf € 40.990 en staat de Instyle in de prijslijst voor € 44.490.