Dodge Caliber 2.4 SXT (2008)

Dat Amerikaanse auto's het traditioneel moeilijk hebben in Europa, is algemeen bekend. We stellen hier nu eenmaal andere eisen aan auto's dan de bevolking aan de overkant van de grote plas. Daar zit niemand te wachten op sportieve hatchbacks of stevig afgeveerde middenklassers, terwijl we hier niets moeten hebben van deinende, zuipende sloepen en pick-ups met pluchen bekleding op de voorbank. Maar zo stereotiep liggen de verhoudingen inmiddels niet helemaal meer. In Amerika blijven de dikke SUV's en pick-ups in groten getale bij de dealer staan; men prefereert auto's met een minder sterke hang naar de benzinepomp. Viercilinders zijn dus populair.

Verfrissend uiterlijk
De Dodge Caliber heeft niet het standaardformaat van een hatchback. Wat dat betreft vertoont de Caliber nogal wat overeenkomsten met de Nissan Qashqai, die ook net wat hoger op z'n poten staat dan de gemiddelde hatch, maar toch niet als SUV door het leven gaat. Hoe dan ook, de Caliber is geen standaardverschijning en dat is ook wel eens verfrissend.
Aan de buitenzijde voert het hoekige de boventoon. Dat maakt hem tot een stoere verschijning, vooral in het zwart en met die grote 18-inchwielen. Die kun je zonder meerprijs laten monteren op de SXT; ze waren oorspronkelijk onderdeel van de R/T-uitvoering. Je kunt ook opteren voor 17 inch. Binnen in de hoekige leefomgeving van de Caliber voel je je niet snel thuis; het goedkoop aandoende, harde plastic en de wel erg basic indeling van de middenconsole zijn daar debet aan. De afwerking is ook niet om over naar huis te schrijven. Tja, de relatief lage prijs van de Caliber moet ergens op terug te voeren zijn. Het dashboard is zo groot dat je de neus van de auto nauwelijks meer kunt zien wanneer je aan het sturen bent en dat maakt krappe manoeuvres vaak tot lastige exercities. Helaas is er geen axiale stuurverstelling in de Dodge. Van de harde, open hoofdsteunen worden we niet zo vrolijk. Achterpassagiers kunnen hoofd en benen prima kwijt, de Caliber is wat dat betreft ruimer dan de gemiddelde hatchback. De bagageruimte slikt minimaal 524 liter – aanzienlijk meer dan bij een Golf – en in het gunstigste geval, dus met de achterbank plat, stouw je er 1.339 liter weg.
Bij het dashboard is het no-nonsense wat de klok slaat. Alles zit erop en eraan, de be diening werkt simpel en logisch, maar verwacht niet te veel knusheid en al helemaal geen aangenaam zacht aanvoelende kunststoffen. Voordeel is wel weer dat het tegen een stootje kan.

Futloze viercilinder
In de Dodge vinden we de World Engine, die tot stand kwam uit een samenwerking tussen Mitsubishi, Hyundai en (het toenmalige) DaimlerChrysler. Met een koppel van 220 Nm levert de viercilinder geen indruk wekkende prestaties. Bij lage toerentallen is er weinig trekkracht en maakt de motor een wat futloze indruk.

De besturing van de Caliber is een kunstmatige en indirecte aangelegenheid. Iets positievers kunnen we er echt niet van maken; dit komt in geen velden of wegen in de buurt van de maatstaven waar we op dit continent aan gewend zijn.