Zonder de 3200 GT had Maserati waarschijnlijk niet meer bestaan

Hoe zag het aanlooptraject eruit?

Vol goede moed. Tijdens de ontwikkeling van de 3200 GT werd Maserati ingelijfd door Fiat, dat toen ook al een grote vinger in de pap had bij Ferrari. Dat laatst­genoemde bedrijf had natuurlijk de nodige ervaring met en kennis van het produceren van exclusieve model­len met een potente verbrandingsmotor. Van die kennis moest Maserati dus gaan profiteren en ook diverse onderdelen die zich al hadden bewezen, kon het merk zo van de schappen trekken. Toch wilde het geen goedkoop aftreksel van de voormalige rivaal worden. De 3200 GT kreeg dus wel een V8, maar die had weinig te maken met wat Ferrari bouwde. In plaats van een hoogtoerig, atmosferisch blok met een flatplane-V8 kwam er dus een doorontwikkeling van de 3,2-liter V8 met twee turbo’s uit de Quattroporte, nu goed voor 370 pk en 491 Nm en daarmee behoor­lijk Ferrari-achtige prestaties. Maar dan allemaal wat minder hardcore, meer gericht op dagelijks gebruik. Kortom, hij was een rechtstreekse rivaal voor de ook toen al alom­tegenwoordige Porsche 911.

Hoe revolutionair was de 3200 GT eigenlijk?

Een beetje. Het was een voorloper op het gebie­d van led­verlichting, iets wat nu gemeengoed is. Ook was het technologisch een moderne auto, maar dat kwam meer door de bemoeienis van Ferrari. Een elektronisch geregeld gaspedaal was bijvoorbeeld nog allerminst gemeengoed, maar dat onderdeel kon Maserati gewoon uit de rekken van Ferrari halen. Ook volledig onafhankelijke double wishbone-ophanging rondom, ABS en traction control waren mooie, maar zeker geen grens­verleggende vondsten.

Hoe was het onthaal?

Goed, het design met de klassieke lange neus en de korte kont sloeg meteen aan en de gebogen led-achterlichten zijn zelfs nu nog prachtig om te zien. Het kenmerk van echt tijdloos design, mag je rustig zeggen. Het was een auto die meteen opwinding teweegbracht, maar zonder de overweldigende aanwezigheid van een Ferrari. Precies wat de auto moest zijn dus. Vanbinnen viel op dat de kwaliteitsindruk ten opzichte van bijvoorbeeld de Quattroporte flink vooruit was gegaan, al viel het goedkope uurwerk binnenin wel wat uit de toon. Dat klokje zou niet snel daarna een echte chromen rand krijgen om de kwaliteitsindruk wat op te vijzelen. Het feit dat het nu over dit soort details ging en niet over wezenlijke kwaliteits­problemen gaf wel aan hoe groot de kwaliteitssprong onder Fiat-regie feitelijk was.

Hoe was de ontvangst bij de consument?

Erg goed, want de vraag oversteeg de productie. Die bleef namelijk grotendeels met de hand gebeuren. De combinatie van oog­strelend design en de sensatie van de explosieve turbomotor maakte van de 3200 GT zo’n auto die een magische aantrekkingskracht heeft. Wie de grens van de coupé opzocht, moest echt weten wat hij deed, maar voor hen die de techniek konden meesteren, was de Maserati een zeldzaam genot.

Wat waren de keuzes bij de marktintroductie?

De kleur, want in het begin was er maar één versie. Je kreeg dus altijd de 3,2-liter biturbo-V8 waar de auto zijn naam aan ontleende.

Overigens was het plan eerst om de auto Mistral te noemen, maar op die typenaam bleek een zeker Duits concern rechten te hebben en dus besloot Maserati om de nieuwe coupé te vernoemen naar een van zijn meest succesvolle straatauto’s, de 3500 GT uit de jaren 50.

Wat waren zijn concurrenten?

Zoals gezegd de Porsche 911, maar ook wat exotischer coupés zoals de Aston Martin DB7 en de Jagua­r XKR. In tegenstelling tot zijn concurrenten was de 3200 GT wel een stuk praktischer want je kon daadwerkelijk een volwassene vragen om achterin te gaan zitten zonder het risico te lopen dat diegene je een blauw oog zou meppen. Maserati voerde zelfs een kleine modificatie door aan de vorm van de achterbak, waardoor je daar golftassen in kon vervoeren.

Wat is de impact van de Maserati 3200 GT geweest?

Waarschijnlijk dat Maserati als merk nu nog bestaat. In de periode voor de 3200 GT was het merk Maserati door De Tomaso behoorlijk uitgehold en de kwaliteit was bedroevend slecht. Nu is de 3200 GT ook geen Toyota Corolla, maar gezien het exclusieve karakter viel dat ook niet te verwachten. Het was echter wel weer een echt exclusieve en begerenswaardige sportauto, die een hoogwaardige indruk maakte. Een model dat weer klanten naar de showrooms lokte.

Welke uitvoering spreekt het meeste tot de verbeelding?

De Assetto Corsa is misschien wel de meest begerenswaardige versie van de 3200 GT. Aan de aandrijflijn veranderde niets en je kon hem zelfs met de viertraps automaat krijgen. Het onderstel werd wel 1,5 cm lage­r, de vering stugger, de voorste anti-rollbar dikker en Pirelli ontwikkelde speciale banden. Dat maakte van de 3200 GT een nog serieuzer sturende sport­wagen dan hij al was. De stoelen waren bekleed met zwart, geperforeerd Connolly-leer. Dat er maar 259 van werden gemaakt, zal ook helpen met de vraag naar dit specifieke model.

Nog bijzonderheden tijdens zijn levensloop?

De lengte van die levensloop is in elk geval bijzonder, want al na vier jaar stopte de productie van de 3200 GT. Maserati wilde namelijk graag de oversteek wagen naar de Verenigde Staten en marktonderzoek wees uit dat die kenmerkende boemerang­achterlichten het daar helemaal niet goed zouden doen. Die had zijn opvolger, de nogal inspiratieloos genaamde ‘Coupé’, dus ook niet. Maar goed, terug naar de 3200 GT. Er kwam kort na de marktintroductie een GTA. Dat staat niet voor een lichtgewicht raceversie, maar voor de automaat. Een viertraps exemplaar, dus bepaald niet exotisch, maar ook slechts 30 kilo zwaarder dan de handbak. In het laatste jaar kwam er ook nog een Assetto Corsa en dat is dan wel weer een extra sportieve versie.

Deboemerang-achterlichten maakten plaats voor deze nogal doorsnee-units.

Hoeveel zijn er gebouwd en hoeveel zijn er nog over?

4.795 wereldwijd en op dit moment rijden er in Nederland nog 165 rond.

1999 49

2000 59

2001 51

2002 6