Aan de Opel Antara was bijna alles Koreaans in plaats van Duits
Snel schakelen binnen concern
Terwijl Kia en Hyundai al volop met succesvolle compacte SUV’s strooiden, draaiden de Europese merken zich nog eens lekker om. De eerste die wakker schrok, was Opel, dat haastig een modieus jasje om de schouders van een Koreaanse Chevrolet hing. En zo had het in 2007 de Antara.
Om heel eerlijk te zijn was het niet Opel zelf dat een teen in de compacte-SUV-vijver stak, maar moeder General Motors. Om precies te zijn diens Koreaanse afdeling, een voortzetting van Daewoo. Daar werd een SUV ontwikkeld die op verschillende continenten succes moest brengen. Daarvoor gaf GM een prachtig staaltje badge-engineering ten beste, want het model dat bij ons als Opel Antara werd verkocht, en in het Verenigd Koninkrijk uiteraard als Vauxhall Antara, heette elders GMC Terrain, Daewoo Winstorm, Chevrolet Captiva, Holden Captiva, Chevrolet Equinox of Saturn Vue.
Captiva? Die hadden wij toch ook?
De naam Captiva roept vragen op, want kenden wij ook niet een Chevrolet met die naam? Ja, en die was goeddeels identiek aan de Opel Antara, maar iets langer en daardoor ook verkrijgbaar als zevenzitter. Nu is een rol als wereldauto wel prijzenswaardig, maar niet als het beoogde model daardoor een verzameling van compromissen wordt. Anders gezegd: de Antara was allesbehalve een volbloed Opel, maar net als zijn voorbeelden van Kia en Hyundai een Koreaanse auto die naar Europa werd afgevaardigd om daar mee te draaien met zijn nieuwe familie.
Antara mistte finesse
Lastig, want hij sprak bij wijze van spreken de taal niet eens. Maar goed, de Antara bleek lang geen onaardige knaap, maar hij miste wel de finesses die zeker de kieskeurige Europese koper van een Opel verwachtte. Dat bleek bijvoorbeeld uit de materiaalkeuze voor het interieur, de matige zitpositie op een stoel waarvan we dachten eraf te glijden, een wel erg stug onderstel en hier en daar een wat nukkige bediening. De 3,2-liter zescilinder was potig genoeg voor de zware SUV, maar ook wat ruw in de omgang en behept met een stevige dorst. Maar goed, dit zijn aspecten die we destijds nog wel met liefde wilden gladstrijken, al was het maar omdat de SUV nog als semi-terreinwagen gold en nog geen zoetgevooisde entertainer hoefde te zijn, zoals nu. De Antara was geen goede, maar wel een belangrijke generale repetitie voor wat later, met de Crossland en Grandland, voor Opel alsnog helemaal goed zou komen.
Opel was niet de enige Europese fabrikant die voor een middenklasse SUV aanklopte bij Aziatische merken, Renault deed het bij Samsung voor de Koleos, PSA bij Mitsubishi voor de Peugeot 4007 en de Citroen C-Crosser. Niet alleen de Outlander werd verfranst, ook de ASX voor de Peugeot 4008 en de Citroen C4 Aircross.
