VriMiBolide: Mercedes-Benz SLR McLaren

Mercedes-Benz SLR assorti
Mercedes-Benz SLR assortiMercedes-Benz SLR McLarenMercedes-Benz SLR McLarenMercedes-Benz McLaren SLR 722 EditionMercedes-Benz SLR McLaren RoadsterMercedes-Benz SLR McLaren RoadsterMercedes-Benz SLR McLaren RoadsterMercedes McLaren SLR 722 GTMercedes-Benz McLaren SLR 722 EditionMercedes-Benz McLaren SLRMercedes-Benz McLaren SLR
Vrijdag, tijd voor de vrimibo. Bitterballen erbij, blokjes kaas, drankje in de hand en praten met collega's over auto's. Zo ga je nog lekkerder het weekend in. Om jullie daarbij te helpen presenteren we elke vrijdagmiddag de VriMiBolide, de auto die de tongen los moet maken tijdens de vrijdagmiddagborrel. Deze week: de Mercedes-Benz SLR McLaren!

Tegenwoordig zijn McLaren en Mercedes-Benz bittere rivalen op de Formule 1-grid, maar een decennium geleden werkten de twee bedrijven nauw samen. Sterker nog, in die tijd was de McLaren Group voor 40 procent eigendom van Mercedes-Benz. Op de weg culmineerde die samenwerking in 2003 in de Mercedes-Benz SLR McLaren. Eén van de meest extreme auto's die het Duitse merk ooit op de weg zette.

Toch was de auto lang niet zo extreem als McLaren 'm had kunnen bouwen. Hoewel de auto bij de Engelse firma werd ontwikkeld en gebouwd, had Mercedes een aantal eisen. Zo moest er een automaat aan boord zijn en moest de auto ook geschikt zijn voor langere reizen. Dat resulteerde in een auto die meer als Grand Tourer dan als hardcore supercar in de markt werd gezet. Met een gewicht van ruim 1.750 kilo, ondanks rijkelijk gebruik van koolstofvezel, was de Sport Leicht Rennsport niet echt Leicht te noemen.

Aan de andere kant zat de auto wel bomvol met indrukwekkende techniek. De handgebouwde, 5,4-liter V8 met supercharger bracht 626 pk en 780 Nm op de been en zorgde voor een sprinttijd van 0-100 in 3,8 seconden en een top van 334 km/h. Men koos voor een redelijk alledaagse vijftraps automaat, aangezien die beter bestand zou zijn tegen de enorme vermogens dan de zeventraps die Mercedes aanbood in sommige kleinere modellen. Carbon-keramische remmen die tot 1.200 graden weerstand konden bieden aan fading en die via een brake-by-wire systeem werden bediend waren ook een technologisch hoogstandje. Bij hard remmen komt de achterspoiler bovendien omhoog in een hoek van 65 graden om als luchtrem te functioneren.

Special editions

In eerste instantie ging men uit van 500 exemplaren per jaar, maar dat bleek niet haalbaar. Om de interesse op peil te houden verschenen een aantal speciale uitvoeringen. Als eerste was er de 722, vernoemd naar de Mille Miglia-auto van Stirling Moss en Denis Jenkinson in 1955. De 722 had onder meer een hoger vermogen, 650 pk, en een strakker onderstel.

Misschien wel de meest opzienbarende uitvoering was de voorruitloze Stirling Moss, die in 2009 verscheen. Verder kwamen er een Roadster met naar boven scharnierende deuren, een 722 S en GT en de uitzwaai uitvoering, de McLaren Edition. Opmerkelijk genoeg werd die laatste serie van 25 gemaakt in 2010, meer dan een jaar nadat de SLR officieel uit productie was gegaan.

Geen voorruit, maar wel een fijn geluid: de SLR Stirling Moss in actie:

Video

Lezersreacties (20)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.