Volkswagen Transporter/Caravelle T4 - Facelift Friday

De Transporter T4 was bij zijn aantreden in 1990 een totale revolutie ten opzichte van zijn voorganger. Die T3 had de motor nog op de traditionele Volkswagen-plek, namelijk helemaal achterin. Aanvankelijk ging het daarbij zelfs nog om luchtgekoelde boxermotoren, later om modernere vier- en vijfcilinders. De T4 had zijn motor voorin en bood daarmee een bruikbaarder laadruim en stabiele, voorspelbare rijeigenschappen.

Echt vroege T4’s zijn zo langzamerhand wel uit het straatbeeld verdwenen. Ze zijn herkenbaar aan hun hoekige, vrij dunne bumpers. In 1996 kreeg de auto dikkere, bollere bumpers, wat hem een wat moderner uiterlijk gaf zonder serieuze aanpassingen aan het plaatwerk.

Toch kwamen die ingrijpender wijzigingen er wel in ’96, maar dan alleen voor dikkere versies. De meer afgeronde neus, die dankzij de schuin afgesneden koplampen wat strenger de wereld in lijkt te kijken, werd eigenlijk uit nood geboren. Deze nieuwere neus is namelijk langer dan het origineel en biedt daarmee ruimte aan de VR6-zescilinder, die werd gebruikt in luxere personenautoversies met de naam Multivan of Caravelle. Nederiger bestelvarianten behielden lange tijd de kortere, rechtlijnige neus, al vond het afgeronde front later ook zijn weg naar andere varianten.

Aan de achterkant veranderde er in al die jaren niet veel. Zoals bij veel ‘busjes’ was er keuze tussen een achterklep of achterdeuren en de bumper werd ook hier vanaf ‘96 wat meer afgerond, maar grootscheepse wijzigingen bleven hier uit. Toch bleef de T4 vrij fris ogen tot 2003, toen hij werd afgelost door de op dezelfde leest geschoeide T5.