Merijn had als 21-jarig broekie een Rover SD1 3500 Vitesse en die liet 'm maar één keer staan

Je moet ons echt even uitleggen hoe je terechtkomt bij een Rover 3500 Vitesse als eerste auto.

“Mijn vader had vroeger een Chevrolet Malibu, die later werd opgevolgd door een Rover SD1 2600. Ik ben er dus mee opgegroeid en die liefde voor Amerikanen en Britten is nooit verdwenen. Rond mijn 20e begon de zoektocht naar een eerste auto en ik keek in eerste instantie naar een Capri of Manta. Een Amerikaan lonkte ook, maar in die tijd (2005, red.) stonden er alleen maar gare, afgetrapte en matzwart gerolde asobakken met bruluitlaten te koop. Dat werd hem dus niet. Mijn vader suggereerde om toch eens te kijken naar een Rover SD1, maar dan wel een exemplaar met V8. Die krachtbron was een stuk beter dan de zes-in-lijn van de 2600 en die moest je dus hebben. Vanwege de slechte reputatie wilde toen niemand zo’n ding en daardoor kon ik mijn Rover voor slechts €2.600 op de kop tikken. Het was een knalrode Vitesse met V8 en handbak.”

Een veertig jaar oude Rover voor een bodemprijs. Dat klinkt als een recipe for disaster. Hoe vaak ben je gestrand?

“Hij heeft me slechts één keer laten staan door vapor lock, maar verder is het ding altijd betrouwbaar gebleken. Sterker nog, mijn daily is een Rover 75 en daar heb ik ontzettend veel gezeur mee gehad door achterstallig onderhoud van de vorige eigenaar. Mijn vrienden vonden het wel geestig dat de meest betrouwbare auto in mijn bezit uitgerekend een Rover SD1 was. Als je een auto van twintig jaar oud koopt, is de ellende inmiddels wel opgelost door de vorige eigenaren. Anders houdt hij het niet zo lang vol.”

De Rover SD1 2600 uit 1979 van mijn ouders die zij van van 1986 tot 1988 hadden naast de Audi van mijn opa.

Wat maakte die auto zo speciaal?

“Het rauwe karakter van die V8, het geluid en de looks. Je hoorde die V8 echt hameren tijdens het rijden. Het was feitelijk een Britse musclecar. Veel vermogen, maar dan met de ingetogen, chique stijl van een Brit. De Vitesse had een V8 met een hogere compressieverhouding en een Bosch L-Jetronic-injectiesysteem, wat 197 pk opleverde. Verder een verzwaarde versnellingsbak en honingraatwielen. Overdag kun je naar de trackday en 's avonds in stijl voorrijden bij het Kurhaus.”

Je bent ermee op vakantie geweest naar zijn geboorteland. Hoe werd daar gereageerd op de Rover?

“In Nederland wordt de Rover gezien als een onbetrouwbaar hok, maar in Engeland is het een regelrechte legende. Als je vader een nieuwe auto ging kopen, bad je als kind dat het een Rover SD1 zou worden. Bij de douane in Engeland ben ik eruit gepikt omdat de douanier zijn jongere collega wilde laten zien wat voor gaaf spul Rover vroeger maakte. Het geeft aan welke status de Rover daar geniet. Ik zeg weleens dat oude auto’s leven. In Engeland sloeg de motor na één omwenteling aan en alles werkte. Eenmaal terug in Nederland had de V8 moeite met starten en deed het raammechanisme aan de passagierskant het plots niet meer. Bijzonder, toch?”

Na zeventien jaar was je er wel klaar mee en zette je de Rover te koop. Wat is ermee gebeurd?

“Dat sportieve karakter was leuk, maar ik was er klaar mee. De Vitesse was zo afgesteld op prestaties dat je er simpelweg niet rustig mee kon cruisen. Hij gedroeg zich als een jonge hond die aan de lijn trekt en dat werd vermoeiend. Nu zijn het echte liefhebbersauto’s, vooral de snelle Vitesse-uitvoering. In 2022 heb ik hem te koop gezet en hij is nu weer terug naar zijn thuisland. Een Engelsman heeft hem voor bijna € 20.000 overgenomen en brengt hem in concoursstaat. Hij was zo onder de indruk van mijn exemplaar dat hij niet eens wilde onderhandelen over de vraagprijs.”