Jan Lemkes verkocht zijn Tesla Model 3, maar gemakkelijk ging dat niet

Mijn rare autohobby uit zich onder meer in een snelle neiging tot aanschaffen, waarmee er automatisch ook vrij geregeld een auto moet worden verkocht. Met de relatief interessante ‘liefhebbersauto’s’ waarom dat doorgaans gaat, is dat meestal geen probleem. Zelfs iets obscuurs als een knalrode Lexus SC430 of een Ford Flex heeft immers zijn fans, mensen die weten dat zo’n kans maar zelden voorbijkomt. Nu is echter alles anders: de Tesla moet weg.

Wij kochten die auto in 2019, uiteraard vooral vanwege de fiscale voordelen. Inmiddels zijn de financiële prioriteiten echter anders, zijn we als gezin uit de auto gegroeid en wordt de vierwielaangedreven super-EV – het is een Long Range – beschamend weinig gebruikt. Weg ermee! Stiekem bedachten we dat al in 2023, maar daar stak de Belastingdienst een stokje voor. Wie gebruik maakt van een fiscale toegift als de Milieu-investeringsaftrek (MIA) krijgt namelijk te maken met de zogenaamde desinvesteringsbijtelling als het milieuvriendelijke goed in kwestie wordt verkocht ‘binnen vijf jaar na het begin van het kalenderjaar waarin u de investering deed’. Jawel: onze Tesla, geboortedatum 31 december 2019, geldt fiscaal vanaf 1 januari 2024 als ‘vijf jaar oud’. Goed nieuws voor ons, maar ook voor de 29.947 andere berijders van een Model 3 uit 2019 die potentieel hun auto willen verkopen. Het aanzienlijke aandeel van leaseauto’s mag daarbij niet worden genegeerd, want ook leasecontracten lopen doorgaans na vijf jaar af. Het effect daarvan werd al in 2023 zichtbaar. Model 3-rijders worden zenuwachtig, omdat iedereen die enorme stroom gebruikte exemplaren al van verre ziet aankomen. Vanaf januari gaat het los op de bekende verkoopsites. Veel auto’s staan bij handelaren, die aanvankelijk nog stevige bedragen vroegen, maar nu noodgedwongen ook zakken. Dat heeft dan weer alles te maken met de niet-professionele verkopers. Zonder winstoogmerk lijkt het doel voor velen vooral om snel en zonder gezeur van de doorgaans zakelijk bereden auto af te komen. Dat Tesla zelf absolute dumpprijzen biedt – we horen inruilbedragen van 15.000 of zelfs 13.000 euro – helpt daarbij niet. ‘Alles beter dan dat’ lijkt het credo en dus verschijnen er voor veel te lage bedragen Model 3’s online, die – ongetwijfeld geheel in lijn met de wens van de verkoper – een dag later weer verdwijnen.

Alles rond de 30k eigenlijk prima

Op de schaal van ‘snel-weg-particulieren’ tot ambitieuze handelaren sta ik zelf ergens in het midden. Ik mik op een redelijke prijs, maar wil ook snel van de auto af en hoef niet het onderste uit de kan. Ik begin nog optimistisch met een vraagprijs van 34.000 euro voor onze auto, die nieuw zo’n 61 mille kostte en 80.000 km op de klok heeft. Na het compleet uitblijven van reacties wordt het bedrag al snel verlaagd naar 32.000 euro, met de berustende gedachte dat alles rond de dertig mille in dit stadium eigenlijk prima is. Het blijft echter nog steeds stil. Heel gek is dat eigenlijk niet, want onze auto is op nagenoeg geen enkele manier onderscheidend te noemen. Uitgevoerd in het standaard wit met het zwarte interieur zijn er op elk willekeurig moment meerdere ogenschijnlijk identieke auto’s te vinden. Daarop zijn slechts twee uitzonderingen: de originele 19-inch zomerwielen die op de advertentiefoto’s te zien zijn en de afneembare trekhaak. De rest moet komen van de nette staat, de keurige foto’s en het ronkende verhaal dat ik als advertentietekst gebruik. Je bent immers niet voor niets autojournalist.

16,7 kWh/100 kilometer over de laatste 10.000 kilometer, 18,2 kWh/100 over alle kilometers. Inclusief ritten naar het buitenland en ritten met een kar erachter.

De Tesla Model 3 bracht Jan overal, hier aan het Lago Maggiore.

Biedingen van 5.000 euro onder vraagprijs 

De advertentie gaat op drie verschillende websites en dan is het afwachten geblazen. Het spreekwoordelijke getjirp van krekels wordt alleen onderbroken door de kennelijk verplichte vraag naar de laagste prijs, plus wat biedingen van minimaal vijf mille onder de vraagprijs. Net als ik besluit dat we dan misschien maar genoegen moeten gaan nemen met minder is er eindelijk iemand die niet meteen over geld begint en vraagt of het mogelijk is om eens te komen proefrijden. Het zinnetje ‘Ik ben een particuliere koper met een gezin’ werkt ook verrassend geruststellend, want mijn portie handelaren en gelukszoekers heb ik nu wel gehad. Deze koper blijkt inderdaad serieus en blijft dat ook nadat een bezichtiging en proefrit naar tevredenheid zijn afgehandeld. Dat betekent niet dat er meteen een deal is, want de koper wil eerst even thuis overleggen en er eens goed over nadenken. Begrijpelijk, want het gaat immers nog altijd om een behoorlijke smak geld. Helaas blijkt deze overdenkingsperiode niet het gewenste effect te hebben: de koper ziet ervan af omdat hij toch eerst zijn eigen auto wil verkopen. Hoewel er inmiddels nog een geïnteresseerde is, baal ik daar toch van. Deze man leek immers enthousiast en bij die nieuwe moeten we dat nog maar afwachten. Ik vraag dus toch maar even om wat voor auto het precies gaat en wat die auto dan precies moet kosten.

Jan rijdt alleen in het donker met de Opel Zafira.

Een Opel Zafira! Plus 23.000 euro...

Lang verhaal kort: de Tesla is weg en er staat nu tijdelijk een Opel Zafira Tourer uit 2013 op de oprit. Uitgaande van de vraagprijzen van vergelijkbare Zafira’s heb ik aan totale waarde ergens tussen de 30.000 tot 31.000 euro voor de Tesla gekregen. Daar hoort natuurlijk wel bij dat ik ook die Opel weer moet verkopen en daar dus moeite, tijd en wellicht geld aan moet spenderen. Ik hoop en verwacht echter dat de goedkopere familiebus toch wat gemakkelijker te slijten is dan de Model 3. Veelzeggend eigenlijk: in vergelijking met de Tesla is zelfs een zilvergrijze Opel schaarser en onderscheidender…

update

Een reactie van Tesla: de inruilprijzen zijn volgens het merk maar kort zo laag zijn geweest als in het artikel wordt genoemd, en zouden nu weer wat meer op niveau zijn.