Gereden: Mazda 6

Als we op pad gaan met de topuitvoering van de opgefriste Mazda6, worden we er al snel weer aan herinnerd wat een bijzonder fijne auto het eigenlijk is. In het heuvelachtige gebied waarin we op pad zijn, ontpopt hij zich als een plezierige reisauto die tevens over dynamische kwaliteiten beschikt. De wijzigingen aan de dempers en draagarmen zorgen voor meer rijcomfort, waardoor de nadruk wat minder op sportiviteit is komen te liggen. In combinatie met de verbeterde geluidsisolatie zorgt dat ervoor dat de 6 wat verfijnder rijdt, maar gelukkig hoef je daarvoor maar weinig rijplezier in te leveren. Akkoord, de besturing biedt rond de middenstand wat minder gevoel dan voorheen, maar je kunt hem nog altijd uitstekend plaatsen en op een bochtige weg ben je al snel vergeten dat je met een bijna 4,90 meter lange auto op pad bent.

Fraaiere materialen
Overigens is de door ons gereden sedan 6,5 centimeter langer dan zijn stationwagon-broer, als gevolg van een langere wielbasis. Dat zorgt ervoor dat je ook achterin uitstekend kunt zitten, door de lage plaatsing van de achterbank is zelfs de hoofdruimte ondanks de sterk aflopende daklijn goed voor elkaar. De 192 pk sterke 2.5 is altijd gekoppeld aan een zestraps automaat, die voortaan een sportstand heeft. Het blijkt in de praktijk een bijzonder fijn span te zijn, al valt de trekkracht onderin wat tegen. De 2.5 is echt een toerenmotor, gelukkig helpt de alert schakelende automaat (hij schakelt bijvoorbeeld ook tijdig terug voor bochten) om het beste uit deze motor te halen.

De volledige eerste rijtest met de gefacelifte Mazda 6 is binnenkort te lezen in AutoWeek.