Gereden: Cadillac STS 4.6 V8
1
De STS is het nieuwste wapen van Cadillac om de Europese ambities waar te maken. Het model vervangt de in vergetelheid geraakte Seville. We reden de 4,6-liter V8. Een geweldenaar.
Binnenin de Cadillac STS is het weelde alom. Je kunt het bijna zo gek niet bedenken of deze auto heeft het. In mindere goden ben je al blij met een lampje bij de make-up spiegel? In de STS kun je dat lampje dimmen. Als je instapt, trekt het stuurwiel zich discreet terug, om ruimte te maken voor de riante buik die berijders van dit soort auto's in stripverhalen altijd hebben. En dat het interieur uit ander hout is gesneden dan een Ikea-stapelbed, moge duidelijk zijn. Cadillac is goede klant van de lokale eucalyptus-boomgaard. Beide voorstoelen zijn in acht richtingen verstelbaar, en in de Launch Edition is ook de hardheid en lendensteun in vier richtingen in te stellen. Leuk detail, wat we ook al kennen uit de Corvette en de duurdere 5-series van BMW, is het headup display. De meest essentiële informatie wordt is de voorruit geprojecteerd, zodat de bestuurder zijn blik op de weg kan houden.
Duw in je rug
De STS wordt leverbaar met twee motoren. De V6, met een cilinderinhoud van 3,6 liter, levert 257 pk en 342 Nm. De 4,6 liter V8 (de bekende Northstar van General Motors) is goed voor 325 pk en 427 Nm. Beide motoren zijn voorzien van variabele kleptiming. Wij kregen de V8 mee, maar bij de eerste indruk valt de Northstar een beetje tegen, in de tussensprints tenminste. Even denken we zelfs per ongeluk in een V6 te zijn gestapt. Maar wanneer we op de snelheidsmeter gaan letten, blijkt dat er niks mis is met de machine. De auto wordt wel degelijk hard van zijn plek geduwd, je merkt het alleen nauwelijks. Zijdezacht is deze auto, waardoor hij qua rijgevoel nog het meest in de buurt komt van een Lexus. Alleen vanuit stilstand kun je een duw in je rug krijgen en laten de banden een ondeugend gepiep horen. Het algehele gevoel wat je in deze auto krijgt is 'zwaar' en 'groot'. Hij is erg zacht afgeveerd, maar toch helt hij niet hinderlijk over. Wel merk je in scherpe, snelle bochten dat de auto soms de neiging krijgt over de voorwielen weg te schuiven. Deze auto is dan ook meer bedoeld om rechtuit te gaan, en dat kan hij dan ook snoeihard.
De STS wordt leverbaar met twee motoren. De V6, met een cilinderinhoud van 3,6 liter, levert 257 pk en 342 Nm. De 4,6 liter V8 (de bekende Northstar van General Motors) is goed voor 325 pk en 427 Nm. Beide motoren zijn voorzien van variabele kleptiming. Wij kregen de V8 mee, maar bij de eerste indruk valt de Northstar een beetje tegen, in de tussensprints tenminste. Even denken we zelfs per ongeluk in een V6 te zijn gestapt. Maar wanneer we op de snelheidsmeter gaan letten, blijkt dat er niks mis is met de machine. De auto wordt wel degelijk hard van zijn plek geduwd, je merkt het alleen nauwelijks. Zijdezacht is deze auto, waardoor hij qua rijgevoel nog het meest in de buurt komt van een Lexus. Alleen vanuit stilstand kun je een duw in je rug krijgen en laten de banden een ondeugend gepiep horen. Het algehele gevoel wat je in deze auto krijgt is 'zwaar' en 'groot'. Hij is erg zacht afgeveerd, maar toch helt hij niet hinderlijk over. Wel merk je in scherpe, snelle bochten dat de auto soms de neiging krijgt over de voorwielen weg te schuiven. Deze auto is dan ook meer bedoeld om rechtuit te gaan, en dat kan hij dan ook snoeihard.
Knappe 5 of E
De Cadillac STS is bedoeld om zich te scharen in het hoge zakelijke segment, tussen iconen als de BMW 5-serie en de Mercedes E-Klasse. Maar dan wel de duurdere versies daarvan, want voor de 63 mille die een STS minimaal kost, heb je al een heel knappe 5 of E. Maar bij Cadillac krijg dan wel een heel zeldzame verschijning mee. Die trouwens ook zeldzaam zal blijven. De STS is vanaf volgende maand leverbaar. De ambities zijn bescheiden gelaten; de importeur verwacht per jaar in ons land zo'n vijftig STS-en te kunnen verkopen.
De volledige rij-impressie staat in AutoWeek 19, die op woensdag 4 mei verschijnt.
