Facelift Friday: Porsche 928

Stel je even een auto voor uit de jaren zeventig. En vervolgens één uit de jaren tachtig. En tot slot eentje uit de jaren negentig. Het levert als het goed is drie totaal verschillende auto’s op. In de ‘seventies’ zagen we nog veel chroom, felle kleuren en dunne raamstijlen. Een decennium later was alles vierkant, een stuk ‘bonkiger’ en voorzien van een overdaad aan rubber en plastic, niet in de laatste plaats vanwege oprukkende veiligheidseisen. In de jaren 90 werd een groot deel van die ballast weer afgeschud, of eigenlijk gecamoufleerd. Gladde koetsen met sterk afgeronde vormen voerden in deze periode de boventoon.

AMC Pacer

Best knap dus, om één en hetzelfde model door deze drie periodes in de autogeschiedenis te loodsen. Nu heeft Porsche het voordeel dat de 928 voor de jaren 70 een erg moderne verschijning was. Z’n koets was vanaf het begin behoorlijk glad en wulps gelijnd. De bijzondere coupé bleek met z’n watergekoelde V8 toch niet in staat om de 911 te doen vergeten, zoals aanvankelijk de bedoeling was. Toch is ook de 928 in zekere zin een echt Porsche-icoon. De ruitpartij aan de achterzijde is een opvallend stijlkenmerk, dankzij een vlakke achterruit die werd geflankeerd door twee AMC-Pacer-achtige, bolle zijruiten.

Aan de voorkant stelen de koplampen de show. Het zijn klapkoplampen, maar op een ongebruikelijke manier. In rust kijken ze omhoog, maar na het inschakelen komen ze naar voren om als twee uitpuilende ogen de weg te verlichten.

Breder en gladder

Die bijzondere ruiten en koplampen bleven gedurende de hele carrière van de 928 intact. Eigenlijk geldt dat voor veel meer zichtbare onderdelen. Hoewel de techniek geregeld werd aangescherpt en er geregeld een gemoderniseerde, krachtiger motor werd gemonteerd, bleek het koetswerk in grote lijnen goed houdbaar.

Dat een late 928 evengoed een stuk moderner oogt dan een vroeg exemplaar, komt vooral door de wijzigingen die in 1986 werden doorgevoerd. In dat jaar ging met name de kont stevig op de schop. Het gladde, dichte achterpaneel werd vervangen door een exemplaar met andere uitsnedes voor de achterlichten. De korte, in segmenten onderverdeelde achterlichtunits van de oer-928 maakten daarbij plaats voor bredere, platter en gladdere exemplaren, die de achterzijde van deze Porsche aanzienlijk breder doen ogen.

Brievenbus

Ook de voorbumper moest eraan geloven. Waar dit onderdeel bij het origineel louter aan het uiteinde van de koets te vinden was, loopt het kunststof onderdeel vanaf ’86 door tot aan de wielkasten. De basisopzet bleef behouden, maar stadslicht, mistlampen en richtingaanwijzers werden optisch meer met elkaar verbonden. De minder vierkante lichtunits kregen een plek in een eveneens meer afgeronde neuspartij, met helemaal onderaan een opvallend bescheiden luchtinlaat. Tegenwoordig lijkt een gigantische grille verplicht, maar voor de 5,0-liter V8 van een 928 S4 was deze 'brievenbus' kennelijk voldoende.