Dit maakte de Opel Corsa tot een van de opvallendste nieuwkomers van 1982

Hoe zag het aanlooptraject van de Opel Corsa eruit?

Eind jaren 70 zag de automarkt er voor Opel hoogst florissant uit. Met name de nieuwe Opel Kadett D stuwde de productieaantallen op tot astronomische hoogte. Met zijn voorwielaandrijving en vierkante looks schopte hij het tot de top van de verkooplijsten in Nederland en bleek hij net als zijn voorganger ongekend populair. Actie was echter nodig, want vlak onder het C-segment van de Kadett werd de koek in het B-segment inmiddels verdeeld door concurrenten als Ford en Volkswagen, die in de vorm van respectievelijk de Fiesta en de Polo al sinds halverwege de jaren 70 op de markt waren. Opel liep dus klanten mis die, op zoek naar iets kleiners en goedkopers, noodgedwongen moesten aankloppen bij de concurrentie. In 1982 was het dan eindelijk zo ver: de komst van Opels eigen B-segment werd aangekondigd met de Corsa Spider Concept op de autoshow van Genève. De productieversie volgde even later. Helaas voor de fans niet als Spider, maar als uiterst verantwoorde driedeurs hatchback en tweedeurs sedan.

De Opel Corsa debuteerde als Spider conceptcar in maart 1982.

Designschetsen van de Opel Corsa, ook de TR was van meet af aan in het ontwerp meegenomen.

Hoe revolutionair was hij?

De compacte driedeurs hatchback met voorwielaandrijving en een dwars­geplaatste viercilinder was in 1982 bepaald geen noviteit meer, maar voor Opel was de komst van een B-segmenter zeker revolutionair: de klanten van Opel zijn van oudsher zeer trouw aan het merk en een introductie kun je dus maar één keer goed doen. Op het ontwerp was in elk geval weinig aan te merken: Opel-designer Erhard Schnell was aan de gang gegaan met scherpe, rechte lijnen, die op de flanken werden aangevuld met mooie, opbollende wielkasten voor de sportieve noot. De Corsa werd bijna unaniem ontvangen als een fris ontworpen compacte auto. Daarbij was de Corsa de eerste Opel waarbij de luchtweerstand al in het ontwerp een belangrijke rol speelde: met een Cw-waarde van 0,36 was hij een van de gladste in zijn klasse, goed voor een zuinig karakter. Met de E-Kadett en de Omega zou Opel vervolgens nog grotere stappen zetten in het omlaag brengen van de luchtweerstand.

De Opel Corsa had een dwarsgeplaatste viercilinder en voorwielaandrijver, niet revolutionair dus en de Kadett D had ook een dergelijke constructie.

Wat waren de keuzes bij de marktintroductie?

De Opel Corsa bood in eerste instantie de keuze uit twee carrosserievarianten: een driedeurs hatchback en een tweedeurs sedan, TR genaamd. Die sedan was met name ontwikkeld om de oorspronkelijke klanten van de C-Kadett toch weer de optie te geven om een sedan aan te schaffen, omdat bij de D-Kadett zo’n variant niet meer leverbaar was. Overigens sprak Opel liever van een ‘notchback-versie’. Die eerste Corsa’s werden in de beginjaren geleverd met een dwarsgeplaatste 1,0-, 1,2- of 1,3-liter viercilinder, goed voor achtereenvolgens 45, 55 en 70 pk. Die laatste werd alleen geleverd in de SR, de sportiefste onder de Corsa’s tot de komst van de GSi in 1988. Overigens sprak Opel in de folder al over ‘verbluffende prestaties’, duidend op een top van maar liefst 166 km/h. De minst krachtige 1.0 stiefelde overigens ook al vrolijk door naar 140 km/h, dus heel veel scheelde het allemaal niet. Alle varianten met de 1,3-liter motor werden daarbij standaard geleverd met een vijfversnellingsbak, de minder krachtige versies hadden vier versnellingen. In 1985 schoven de vijfdeurs en vierdeurs varianten aan in het gamma, wat de Corsa meteen een stuk interessanter maakte voor gezinsvervoer.

Een riant aangeklede Luxus, die bij ons als Luxe in de prijslijst stond.

Hoeveel zijn er gebouwd en...

...hoeveel zijn er nog over?

Van 1983 tot 1993 zijn er in totaal 3.105.430 Opels Corsa A gebouwd, waarvan er 120.754 in ons land zijn verkocht. Van dat aantal zijn er in diverse varianten nog 1.301 over, die als volgt zijn verdeeld over de bouwjaren:

1983 101

1984 183

1985 140

1986 175

1987 110

1988 132

1989 101

1990 79

1991 146

1992 134

Totaal 1.301

De productiestart in augustus 1982.

Hoe werd de Corsa onthaald?

Hij was fris, nieuw en blijkbaar een uitstekende keuze, want de Opel Corsa bleek in zijn segment minstens zo’n succesnummer als de Kadett. Om je een idee te geven: een jaar na de introductie verkocht Opel in Nederland een kleine 13.000 Corsa’s. Dat groeide in 1984 zelfs tot ruim 18.000, een kwart van Opels totale verkoop. Ter vergelijking: in datzelfde jaar verkocht Volkswagen zo’n 3.500 Polo’s en in 2021 gingen er totaal iets meer dan 15.000 Opels over de toonbank. Andere tijden ...

bron: cartalk international

Wat waren zijn concurrenten?

In 1982 betaalde je fl. 15.068 (€ 6.849) voor de instap-Corsa. Voor dat bedrag ging je naar huis met de Corsa 1.0 S. Had je genoeg budget voor de 1.3 S SR, dan tikte je fl. 19.508 (€9.754) af bij de Opel-dealer. Ter vergelijking: goedkoper rijden was zeker mogelijk, maar dan diende je de blik naar het Oostblok te richten. Lada had met de 1200 S een ware prijspakker in huis; dit model kostte slechts fl. 9.999 (€4.536), terwijl de Skoda 120 LS weliswaar ietsje moderner was, maar met fl. 12.375 (€5.625) meteen ook flink duurder. De echte concurrenten waren met name te vinden bij Ford en Volkswagen, waar de Fiesta met een vanafprijs van fl. 15.611 (€7.096) iets duurder was en de Polo zichzelf met dik 19 mille (€8.674) haast uit de markt aan het prijzen was. Wilde je iets frivolers, dan kon je bij Renault terecht voor de inmiddels tweede generatie van de 5, die er sinds 1984 voor nét geen 16 mille (€7.258) was. En dan hebben we de Fiat Uno, de Peugeot 205 en witte raven als de Yugo 45/55, Lancia Ypsilon en Austin Metro nog niet eens meegenomen. Drukte alom dus, in het segment van de Corsa. Dat maakt het extra indrukwekkend dat de verkoop van de nieuweling zo voortvarend verliep.

Hoe werd hij ontvangen door de consument?

Goed, zo luidt het antwoord. Het model ging maar liefst elf jaar mee, onderging twee facelifts en de teller stopte in 1993 pas bij ruim 120.000 verkochte Corsa’s in Nederland. In 1984, het topjaar van de Corsa, schopte hij het als eerste B-segmenter tot de vijfde plaats in de lijst van meest verkochte auto’s. De Peugeot 205, de eerstvolgende concurrent in de lijst, kwam niet verder dan de achtste plaats en verkocht net even wat meer dan de helft van het aantal Corsa’s dat jaar. Die 205 ging hem overigens een aantal jaar later wel voorbij, maar de Corsa bleef het eigenlijk gedurende zijn gehele looptijd prima doen. De belangrijkste reden: prima prijs en geen poespas voor de oer-Hollandse, traditionele Opel-rijders waarvan er toen nog heel veel waren, en een ontwerp dat lang fris bleef.

Nog bijzonderheden tijdens zijn levensloop?

De Opel Corsa A ging in de loop van zijn lange carrière door een aantal levensfasen, waarin de 1,2-liter motor de constante factor bleef: ook na de laatste facelift in 1990 bleef die, inmiddels voorzien van injectie, nog tot het eind toe leverbaar. De 1,0-liter moest in datzelfde jaar helaas van het toneel verdwijnen en de 1,3-liter werd vervangen door een 1,4-liter injectiemotor. Het 1,5-liter dieselblokje, dat werd geleend uit de schappen van Isuzu, verscheen in 1987 ten tonele en stond bekend om zijn enorm spaarzame karakter, waarbij ook de beschikbare hoeveelheid pk’s zuinig is te noemen: slechts 50 stuks stonden de Corsa ter beschikking. Daarom werd een jaar later ook de 1.5 turbodiesel gelanceerd, die het schopte tot een wat aangenamere 67 pk. Beide dieselmotoren werden overigens na 1990 weer afgeserveerd.

Eindelijk: een écht snelle

In een markt waar ook het kleine segment niet kon ontkomen aan de populariteit van de hot hatchback, werd het voor Opel hoog tijd om zich in het geweld te mengen. Dat betekende een GSi-typeplaatje op de achterzijde en een 1,6-liter injectiemotor onder de motorkap, goed voor 101 pk, een acceleratie van 0 naar 100 km/h in een acceptabele 9,5 seconden en een topsnelheid van 188 km/h. Niettemin liep de GSi met deze cijfers in zijn segment wel wat achter de feiten aan: Peugeot zette de toon door al in 1984 de snelle GTI te ontwikkelen, die goed was voor 105 (later 115) pk, en in 1987 zelfs met de 130 pk GTI 1.9 te verschijnen.

De Opel Corsa verscheen pas laat als GSi.

Welke uitvoering spreekt het meest tot de verbeelding?

Een vroege 1.3 SR vanwege het pure rijplezier, een GSi die daar een schepje prestaties bovenop doet, een trage turboloze diesel die je met een theelepeltje brandstof naar de andere kant van het land brengt: elke Corsa heeft zo zijn geheel eigen charmes. Toch is er één onbenoemd gebleven: het prototype Corsa Spider Concept. Dat Opel besloot deze niet te bouwen, zat veel mensen niet lekker. Maar toen was er Bernd Michalak. Deze Duitse autodesigner besloot om zelf alsnog bestaande driedeurs Corsa’s om te bouwen tot een speedster-variant, die bijzonder veel leek op het prototype van Opel zelf. Goedkoop was het niet: een Michalak Corsa Spider kon kon je bestellen voor een kleine 24 mille aan Duitse marken, ofwel zo’n € 12.000 in de huidige munt. Uiteindelijk zijn er 98 gebouwd, waarvan er nu nog zo’n 25 over zijn. Het model was, net als het proto-type, een pure tweezitter. Onder de ‘spider’-kap bevond zich een tweedelige hardtop, waarmee je de cabrio kon omtoveren tot een overdekte tweezitter. Alleen voor als het echt nodig was, want hoe mooi de Corsa Spider ook was, dicht was de auto een gruwel om te zien. Benieuwd naar zo’n Michalak Corsa Spider? Op autoweek.nl vind je een Blits Bezit uit 2014 waarin tv-kok Danny Jansen zijn uiterst zeldzame Corsa voorstelt aan AutoWeek.

Het had zo leuk kunnen zijn

Dat het allemaal ook heel anders had gekund, bleek in al in 1983. Vlak na de lancering kwam huistuner Irmscher op de proppen met de Corsa Sprint. Het lag in de bedoeling van dit prototype zo’n 200 stuks te bouwen als homologatie-special voor een eventueel te bouwen rally-Corsa. Op de Frankfurt Motorshow van 1983 werd dit bommetje gepresenteerd, inclusief rolbeugel, prachtige brede wielkasten met open achterzijden, gestript interieur, speciale Bilstein-gasdempers, een verlaagd onderstel, een brandstoftank van 80 liter, verstevigde veren en een speciaal lichtgewicht instrumentencluster. Het leukste bevond zich echter onder de kap: een hitsige 1,3-liter viercilinder met dubbele carburateur, goed voor een vermogen van 126 pk bij 7.600 tpm. Met een gewicht van minder dan 750 kilo bijna gegarandeerd een pretpakketje. Het is echter bij dit prototype gebleven.

Een Opel Corsa met 126 pk, Irmscher had hem graag gebouwd.

Maar met Irmscher-tuning kon je je Corsa er ook lekker dik laten uitzien zonder veel vermogen.

Wat is de impact van de Opel Corsa geweest?

Om nu te verklaren dat de komst van de Opel Corsa tot een effect van historische proporties op de automarkt heeft geleid, is wat te veel eer. Opel, en helemaal het Opel van de jaren 80, ging er prat op uitstekende auto’s te bouwen voor een aangenaam prijskaartje, onder het motto ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Gezien het succes op de automarkt een uitstekende keuze. Dat is bij de Corsa niet anders. Wat deze auto wél heeft gedaan, is een aanzienlijke bijdrage leveren aan de torenhoge verkoopcijfers van Opel in die tijd. Natuurlijk, de Kadett was de absolute topper uit het gamma, maar vanuit het niets wist Opel met de Corsa A een enorm stuk van de taart binnen het B-segment te veroveren. Daarmee behaalde het merk een mega­resultaat. Zo bezien was de Corsa wel degelijk een revolutionaire auto, die zijn succes met name te danken heeft aan het feit dat hij opvallend onopvallend is. En daar mogen ze bij Opel best trots op zijn.