De Vluchtstrook: 60 jaar Daihatsu Hijet
Toch nog een feestje
Geen feest in ‘rampjaar’ 2020? Zeker wel: de Daihatsu Hijet wordt 60! Omdat we bij AutoWeek natuurlijk geen kans laten liggen om het over aparte, exotische autootjes te hebben, hijsen we alle versies voor je op het podium.
Met name collega Lars grijpt zijn positie als redacteur van deze mooie website graag aan om de Nederlandse autoliefhebber op de hoogte te stellen van modellen die hier te lande eigenlijk van geen enkele relevantie zijn. Vooral het Japanse kei-car-landschap is daarvoor een dankbare en schier onuitputtelijke bron.
De Daihatsu Hijet is echter lang niet de onbekendste uit dat speelveld, want het mini-busje is ook in Nederland wel geleverd. Toch weten we zeker dat de zestigjarige geschiedenis van deze Daihatsu modellen bevat die in Nederland volslagen onbekend zijn. In de bovenstaande fotogalerij vind je alle types in chronologische volgorde, waarbij er steeds een regulier ‘busje’ en een pick-up wordt weergegeven.
Dat begint al in november 1960, toen de eerste Hijet (foto’s 1 en 2) werd gelanceerd. Daihatsu, het oudste Japanse automerk, wil met het model de restricties van de Japanse kei-car-klasse combineren met zoveel mogelijk praktisch gebruiksgemak. De auto verscheen als kleine besteller en als pick-up, een verdeling die bij alle volgende modellen ook zou bestaan. De Hijet was zelfs de eerste vierwielige kei-car van Daihatsu, dat daarvoor uitsluitend tuktuk-achtige driewielers voerde. De eerste Hijet was 2.990 mm lang, waarbij een aanzienlijk deel van die lengte nog opging aan een separate motorruimte. Daarin bevond zich een minuscule tweetakt-tweecilinder met, jawel, 17 pk.
De tweede generatie (foto’s 3 en 4) was de eerste Hijet met de vorm die zo kenmerkend zou worden voor het model. De motorkap was verdwenen en de bestuurder en passagier zaten nu als het ware op het motortje. Daardoor kwam de door de regelgeving opgelegde lengte van 2.990 mm volledig ten goede aan passagiers of bagage en was de kleine Hijet nog praktischer. Sneller was hij trouwens niet: het bleef bij 17 pk.
Bij generatie 3 (foto’s 5 en 6) kreeg de Hijet er voor het eerst vermogen bij. Een watergekoelde tweetaktmotor leverde in dit model 23 pk, terwijl de auto zelf rondom werd gemoderniseerd voor introductiejaar 1968. Het kenmerkende front is grotendeels dicht en bevat twee ronde koplampen in een min of meer vierkante behuizing.
Voor generatie 4 (foto 7 en 8) werden die koplampen optisch aan de voorruit gesmolten, voor een nog specialere aanblik. De auto werd klaargestoomd voor de jaren 70 met een ruimere koets, toegankelijk via een grote achterklep en een schuifdeur. Net als bij de voorganger verscheen er een concept-car met een elektrische aandrijflijn, maar de productieversie kreeg nog gewoon een brommende tweepitter mee.
In 1977, het inroductiejaar van generatie 5 (foto 9 en 10), waren de regels voor de kei-car-categorie inmiddels wat ruimer dan voorheen. Letterlijk, want de auto’s in deze instapklasse mochten iets groeien. De Hijet groeide mee, naar een lengte van een nog altijd bescheiden 3.195 mm. Daarmee is deze editie van Daihatsu’s slimme besteller echter ook breder dan zijn voorganger, wat ‘m in combinatie met de blijvend handige indeling wederom meer binnenruimte opleverde.
Een vlakke laadvloer, een optioneel hoog dak, een grotere achterklep en een heuse 4WD-versie waren de hoogtepunten bij de introductie van generatie zes in 1981 (foto 11, 12). Aan de buitenzijde is deze editie typisch een kind van de jaren 80, met ronde koplampen gevat in een grote, kunststof grille.
Japanse merken hadden er in deze periode een handje van om razendsnel met opvolgers te komen. Daihatsu was daar zeker geen uitzondering op en presenteerde al in 1986 een zevende generatie van de Hijet (13 en 14). Dit is vermoedelijk de bekendste editie en ook een auto die uitgebreid in ons land is geleverd, waar hij zeker in krappe binnensteden een uitkomst bleek voor onder meer plantsoenendiensten. Deze generatie van de Hijet diende ook als basis voor de Piaggio Porter, een Italiaanse tweelingbroer die tot op de dag van vandaag nieuw te koop is. Ja, ook in Nederland.
Piaggio Porter
De 8e, 9e en huidige 10e generatie verschenen achtereenvolgens in 1994, 1999 en 2004. Tenminste, dat geldt voor het busje met de naam Hijet. Bij de tiende generatie is echter iets bijzonders aan de hand. De Hijet met gesloten carrosserie kreeg een eigen platform, dat niet langer wordt gedeeld met de pick-up. Laatstgenoemde verscheen in 2014 voor het eerst in een nieuwe vorm, die de editie van 1999 destijds afloste.
Evengoed lijkt Daihatsu tegenwoordig wat minder de neiging te hebben om razendsnel met nieuwe modellen te komen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de Japanners stilzitten. Integendeel, de Hijet wordt geregeld geüpdatete en kreeg er de laatste jaren ook de nodige (carrosserie-)varianten bij. Zo is er de Atrai als luxe passagiersversie en verschenen de achtste en negende generatie als eigenwijze ‘double deck’, een pick-up met dubbele cabine en een in de carrosserie geïntegreerde laadbak. Voor wie het weten wil: de modernste Hijets hebben een driecilinder lijnmotor die er 50 pk en 63 Nm uitperst.
