Menu
ZX40ST
'The first auto the happiness changes the life'. Juist.
De extreem smalle en relatief hoge Daihatsu Move was nadrukkelijk bedoeld voor de Japanse markt en dus konden wij Europeanen maar moeilijk aan het bijzonder praktische autootje wennen. Voor de Amerikaanse automarkt lijkt het model helemaal ongeschikt, maar daar dacht de firma Miles in 2005 anders over.
De Move in kwestie is het exemplaar van de tweede generatie. Deze L900-serie heeft iets meer afgeronde lijnen dan het wel erg vierkante origineel, maar beschikt nog altijd over een koetswerk met een nogal opmerkelijke hoogte/breedteverhouding. Deze Move stond tussen 1999 en 2004 ook in Nederland in de showroom, waarna het in ons land definitief klaar was met de carrière van het model.
In China ging de Move dankzij FAW echter vrolijk verder. De auto kreeg een wat gemoderniseerd neusje, spatbordverbreders en een naam die ‘blijde boodschapper’ betekent. Als je daar niet vrolijk van wordt…
Aan het begin van deze eeuw werd juist deze Huali (foto 11 en 12) door het Amerikaanse Miles uitverkoren als basis voor hun nieuwe elektro-knaller. Miles, gevestigd in het Californische Malibu, voorzag de Chinese Move-nazaat van een elektromotor met - hou je vast - net iets minder dan 6 pk. Een echte auto was de ZX40 gedoopte creatie dan ook niet. Nee, dit was een NEV, een Neighborhood Electric Vehicle. Een voertuig voor lokaal verkeer en gebruik op terreinen van grote bedrijven. Ook de actieradius past in dat plaatje: in standaard vorm gaf Miles een reikwijdte van 40 tot 50 mijl op. Wie er 80 km uit perst, doet het dus heel netjes.
Meedogenloos
We hebben het dus over een elektrische auto van een start-up uit Californië. De vergelijking met Tesla dringt zich op, zeker als we een blik op de meedogenloze S-versie werpen. Net als de hedendaagse Model S en Model X bood de duurdere ZX40S namelijk niet alleen meer kracht, maar ook een groter bereik. Oké, nu is het weer klaar met de Tesla-vergelijkingen: in plaats van 80 komt deze versie maximaal 100 km ver.
Het lijkt allemaal niet veel soeps, maar volgens de overlevering vond de door Amerikanen verbouwde Chinese Japanner met name aan de oostkust van de VS een respectabel aantal afnemers. Miles hield het dan ook niet bij de ZX40, maar bediende de Amerikanen ook met een heuse pick-up-truck. De ZX40ST (foto 10) is net zo aandoenlijk en zeker zo Chinees als de ‘Move’. Bovendien volgden later snellere versies van de ZX40, waarvan de laatste verwarrend genoeg een totaal andere naam kreeg: OR70. Het relatieve succes had helaas niet het eeuwige leven en in 2013 diende Miles z’n faillissementsaanvraag in.
Foto achterzijde: Wikipedia, 'Ihavegoodpics'
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.
