Crashdummy's

Nee, het uitschreeuwen van de pijn kan 1376/A10-9 niet. De open armbreuk is voor de crashtest-dummy met de cryptische aanduiding blijkbaar geen halszaak. Hij is geschept door een auto met een snelheid van 70 km/h. En nu steekt het bot van de onderarm uit zijn latex huid. Het oogt angstaanjagend realistisch en dat is ook de bedoeling. Normale dummy’s leveren alleen meetwaarden die duidelijk maken hoeveel kracht er op een arm, een been of een hoofd wordt uitgeoefend bij een aanrijding. Deze zogenaamde Biofidel-dummy kan echter menselijke bewegingen nabootsen, botten breken en zijn enkelband scheuren. Zijn huid kan eraf schaven, hij kan letsel aan zijn ruggenwervel oplopen en hij kan zelfs een HWS-syndroom ontwikkelen (whiplashtrauma). Kortom, hij heeft meer gemeen met het menselijk lichaam dan welke andere dummy dan ook.

Onder zijn rubberen huid gaat een constructie schuil die lijkt te zijn ontwikkeld in het laboratorium van Frankenstein. De geboorteplaats van de superdummy, een circa dertig meter lange hal op een industrieterrein aan de rand van het Duitse Münster, wordt door de exploitanten het ‘Dummy-lab’ genoemd.

RÖNTGENSTRALEN

Hier voert het bedrijf CTS (Crashtest Service) botsproeven uit volgens internationale normen. Regelmatig bezoeken experts, waaronder ook rechters, het bedrijf om verkeersongelukken met persoonlijk letsel na te bootsen. Inmiddels heeft CTS al bijna veertig van dit soort kunstmatige slachtoffers-in-de-dop vervaardigd. Niet simpelweg van staal en kunststof, maar van materialen die grote overeenkomsten vertonen met het menselijk lichaam. De bottenstructuur wordt gemaakt van een epoxyharsmengsel in combinatie met aluminiumpoeder, dat zorgt dat de Biofidel-dummy na een ongeluk zelfs met röntgenstralen onderzocht zou kunnen worden. Siliconen simuleren het menselijk weefsel in de dummy.

In Münster worden zelfs afzonderlijke tussenwervelschijven met een uiteenlopende hardheid gemaakt. Ook gewrichten en banden die bij een ongeluk beschadigd kunnen raken, worden nagebouwd. “Dat doen we in nauwe samenwerking met het Charité-ziekenhuis in Berlijn”, legt Gerrit Reglitz van CTS uit. “Om een bepaald ongeval na te bootsen, kunnen we dummy’s individueel volgens de echte maten en het gewicht van een verkeersslachtoffer nabouwen.”

DE STANDAARD

CTS verkoopt de bijna-mensen niet alleen voor bedragen rond de € 20.000, het bedrijf verhuurt ze ook voor € 1.900 per dag, waarbij ze aansluitend worden gerepareerd. De operatie van een ‘gebroken’ been kost bijvoorbeeld € 3.500, een complete reparatie € 9.500. Biofidel-dummy’s zijn reeds de standaard bij de reconstructie van auto-ongelukken, ook als hier fietsen en vrachtwagens bij betrokken zijn. Testorganisaties als Euro NCAP maken er nog geen gebruik van. “De sterrenbeoordeling zou er met onze testdummy’s in één keer heel anders uitzien”, aldus Reglitz.

In de toekomst konden ze echter weleens onontbeerlijk zijn, helemaal als er autonoom rijdende auto’s op de markt komen. Reglitz: “Omdat inzittenden dan niet meer geconcentreerd achter het stuur zitten, gaan we bij ongelukken heel andere lichaamshoudingen en lichaamsbelastingen zien.” Ook die kan alleen een Biofidel-dummy nabootsen. En dat doet hij binnenkort zelfs nog beter: op dit moment worden delen als de borstkas en de voetgewrichten doorontwikkeld.

Autofabrikanten hebben overigens nog geen dummy’s besteld bij CTS. Wellicht vinden ze de resultaten een beetje te realistisch, zo vermoedt Gerrit Reglitz. Toch lijkt het er op dat deze mensachtige crashdummy’s de verkeersveiligheid ten goede kunnen komen. Het is nu de vraag wanneer organisaties als Euro NCAP ze bij hun botsproeven gaan inzetten – en vanzelfsprekend ook autofabrikanten bij hun interne crashtests.