Brexit: de Engelse auto-industrie uitgelicht

1972 is tot op heden het beste jaar voor de Engelse auto-industrie. 1,92 miljoen auto's verlaten de Britse fabrieken in het jaar dat Watergate aan het rollen komt en Deep Purple een wereldhit scoort met Child in Time. Daarna zakt het productiecijfer gestaag tot een langetermijngemiddelde van 1,6 miljoen auto's per jaar. De val van Rover in 2005 en het begin van de recessie in 2008 betekenen een mokerslag: in 2009 duikt de jaarproductie net onder het miljoen.

Maar Engeland blijkt sterker dan gedacht, want vanaf dat moment zet een gezonde groei in. In 2010 rollen 1,27 miljoen auto's van de band, een groei van ruim 27 procent. En ook de jaren die volgen zet de groei door, zij het niet meer zo snel als in 2010.

Wonderbaarlijke genezing

Waar is die 'wonderbaarlijke' genezing aan te danken? De grootste stijger is Jaguar Land Rover, dat dankzij de overname door het Indiase Tata enorme investeringen kan doen. Met als resultaat dat de wereldwijde verkopen verdubbelen tot een klein half miljoen auto's per jaar. Vlak ook het langdurige succes van Mini niet uit. Naast Jaguar Land Rover en de volumemerken groeit ook Rolls-Royce als kool. Inmiddels verkopen ze meer dan 4.000 auto's per jaar. Dat is weliswaar geen echt volume, maar de marges op zulke auto's zijn natuurlijk een stuk hoger.

Ook buitenlandse merken doen hun duit in het zakje. Nissan, Honda, Toyota: ze produceren allemaal in het Verenigd Koninkrijk en dragen zo hun steentje bij aan de Engelse successtory. Mede debet daaraan is de veranderde houding van de vakbonden, zei industrie-expert professor David Bailey vorig jaar tegen The Telegraph: "De bonden zijn tegenwoordig heel meewerkend, in tegenstelling tot de harde houding van vroeger. Ze werken nu liever samen met dan tegen de industrie. Dat is in de rest van Europa vaak anders en daar houden merken rekening mee bij het openen of sluiten van productiefaciliteiten." De efficiëncy is bovendien hoog, want een Engelse medewerker produceert jaarlijks gemiddeld 10,90 auto's en dat getal ligt in Europa op gemiddeld 7,11, aldus de jaarcijfers van ACEA. Maar ook de wisselkoersen zijn de Engelse industrie jarenlang gunstig gezind geweest. Wat dat betreft heeft de afwachtende houding van de Engelsen jegens Europa winst opgeleverd, want die meevaller hadden ze niet gehad wanneer Engeland de euro destijds had omarmd.

Derde plaats

Afgelopen jaar verlieten volgens ACEA (verbond van Europese autofabrikanten) 1,54 miljoen personenauto's een Engelse fabriek en daarmee bezet Engeland de derde plaats in Europa. Alleen Spanje (1,85 miljoen) en Duitsland (5,45 miljoen) produceerden meer personenauto's. We mogen dan ook stellen dat de auto-industrie een belangrijke tak van sport is voor de werkgelegengheid in Engeland. 146 duizend Britten verdienen er de kost en dat cijfer is nog exclusief de indirect betrokken arbeidsplaatsen. Rekenen we die mee, dan hebben we het over zo'n driekwart miljoen. In totaal staan er in Engeland op dit moment 33 autofabrieken, in heel Europa zijn dat er 225. Afgelopen jaar werden in Engeland 2,63 nieuwe personenauto's geregistreerd, wat betekent dat er per saldo meer auto's worden geïmporteerd dan geëxporteerd.

Waarschuwing

Om precies te zijn 80 procent van de in Engeland geproduceerde auto's is voor de export en dat volume maakt 10 procent uit van de totale export van Engeland. Een groot deel daarvan kan het lastiger krijgen wanneer Engeland Europa de economische rug toekeert. Jaguar Land Rover bijvoorbeeld zegt dat bijna een kwart van hun productie naar het Europese vasteland gaat en verwacht een winstdaling voor het eind van het decennium van zo'n 1,3 miljard euro in het geval van een brexit. Daarbij gaan ze uit van een wederinvoer van de WTO-handelsregels en dat betekent 10 procent exportheffing voor handel met de EU. Ook Toyota, dat jaarlijks 190 duizend auto's produceert in Engeland, rekent op die 10 procent stijging en heeft zijn Britse medewerkers daarom schriftelijk op het hart gedrukt donderdag tegen de brexit te stemmen.

Overigens is het referendum in Engeland, anders dan onze eerdere volksstemming over Oekraïne, wel bindend. Kiest een meerderheid voor, dan wordt een uittreding in gang gezet, een proces dat naar verwachting zo'n twee jaar zal duren. Het is dus te hopen dat de Engelsen morgen verstandig zullen kiezen, want hun auto-industrie is niet alleen rijk aan historie, maar ook van groot belang voor hun eigen economie.