Bij de eerste Volkswagen Tiguan kon je zelf een voorkant kiezen

Oogt minder dik, maar kon meer

Volkswagen Tiguan 1
Volkswagen TiguanVolkswagen Tiguan 1Volkswagen Tiguan 1Volkswagen Tiguan 1Volkswagen TiguanVolkswagen Tiguan 1Volkswagen Tiguan 1Volkswagen TiguanVolkswagen TiguanVolkswagen TiguanVolkswagen Tiguan 1Volkswagen Tiguan 1Volkswagen Tiguan 1Volkswagen Tiguan 1Volkswagen Tiguan 1Volkswagen Tiguan 1

Met name de voorzijde van de geheel nieuwe Volkswagen Tiguan valt niet bij iedereen in de smaak. De eerste Tiguan had daar een goede oplossing voor: je kon zelf kiezen uit twee ‘frontjes’.

Oké, ook bij de nieuwe Volkswagen Tiguan valt er best wat te kiezen als het om de voorzijde gaat. Hij is er immers in een ‘normale’ uitvoering en als R-Line, waarbij met name die laatste met zijn overvloedig aanwezige, glimmende ‘nepgaas’ voor wat discussie zorgt. We durven echter te stellen dat de keuze bij de oer-Tiguan nog wat uitgesprokener was.

De eerste Volkswagen Tiguan verscheen in 2007, maar niet voordat Volkswagen in Namibië nog even uitvoerig op pad ging met licht gecamoufleerde exemplaren. Die camouflage is op zichzelf al interessant genoeg, want Volkswagen trachtte de aandacht af te leiden met Hyundai-achtige logo’s en opgeplakte ‘achterlichten’ die niets met de daadwerkelijke lichtunits van doen hadden (foto 9 en 10). Eigenlijk voor niets, want destijds hadden we de knaloranje Tiguan Concept uit 2006 (foto's 15, 16, 17) natuurlijk al gezien. Dat showmodel is terugkijkend weliswaar wat stoerder dan de uiteindelijke Tiguan, maar geeft zijn design – ook vanbinnen! – toch al voor negentig procent vrij.

Het dashboard van de concept-car uit 2006 boven, dat van het productiemodel onder.

Hoe dan ook, in 2007 gaat het doek dan eindelijk van de Tiguan. Best een ‘big deal’, want Volkswagen had de SUV-kat toen al héél lang uit de boom gekeken. Weliswaar was er sinds 2002 al de luxe, dure en grote Touareg, maar in lagere segmenten had met name de Zuid-Koreaanse en Japanse concurrentie al jaren vrij spel. De Tiguan werd gepresenteerd als ‘midi-SUV’ en het hoogpotige broertje van de Golf, wat destijds de Golf V was. Op basis van die Golf was er sinds 2004 nog een hoge variant: de Golf Plus. Die auto, die gekscherend ook wel eens het cijfer ‘65’ voor de ‘Plus’ krijgt, leende zijn dashboard aan de Tiguan. Beide auto’s beschikten dus over een voor Volkswagen-begrippen vrij frivool binnenste, met opvallend veel ronde ventilatieroosters: twee links, twee rechts en vier in het midden, voor een totaal van niet minder dan acht zichtbare exemplaren.

'Track & Field'

Aan de buitenzijde is zo’n vroege Tiguan zeker niet al te opmerkelijk of gewaagd van vorm, hoewel een compacte SUV van Volkswagen zestien jaar geleden dus wel een noviteit was. Het interessantste visuele aspect was misschien wel dat Volkswagen besloot om twee verschillende neuzen aan te bieden op dit nieuwe model. De eerste was de ‘normale’ neus, die al was voorspeld door de concept-car uit 2006 en op de Trend & Fun, Comfort & Design en Sport & Style schitterde. Het zakelijke Trendline, Comfortline en Sportline van de Golf was aan deze hippe fladder niet besteed en omdat de marketingafdeling toch bezig was, bedacht het nog een vierde Tiguan-variant: de Track & Field. Dat is een extra ruige, extra stoere versie, bedoeld om lekker mee het terrein in te gaan.

Volkswagen Tiguan met de 'normale' neus

Volkswagen Tiguan met de Track & Field-neus. Let op de veel hoger oplopende onderzijde van de bumper, die als geheel ook compleet anders van vorm is.

Ja ja, dat hebben we vaker gehoord, horen we je denken. Bij zo’n ‘stoere’ versie blijft het doorgaans bij wat zich als bodembeschermplaat identificerend plastic, zónder dat er daadwerkelijk aan de terreinvaardigheid wordt gesleuteld. Dat was bij de eerste Tiguan echter toch even anders. De opvallende Track & Field-neus liep aan de onderzijde namelijk zó sterk op, dat de aanloophoek fors werd vergroot. Om precies te zijn bedraagt die bij deze uitvoering 28 in plaats van 18 graden, wat de Tiguan in staat stelt om een veel scherpere hobbel te nemen. Gecombineerd met vierwielaandrijving leverde dat volgens onze eerste test van destijds een ‘capabele offroader’ op, jawel. We wijdden er destijds een complete testronde én een hele alinea aan, want het besef dat helemaal niemand met een compacte SUV de blubber in gaat, was kennelijk nog niet helemaal ingedaald. Dat functie toen vaker voor vorm ging, wordt door deze Tiguan wel bewezen, want de Track & Field ziet er met zijn hoge ‘kin’ bepaald niet stoerder uit dan de andere varianten. Dat niet, maar hij wás het dus wel.

PRIVATE LEASE Volkswagen Tiguan

Gerelateerde forum topics

Lezersreacties (16)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.